SWEET REVENGE (completed)

Chapter 41

iniwan ko na ang kota namin ,diko alam kong sinundan ba nila ako,nais ko ng lumayo .

"teka san ako papunta?" isip ko ,diko pa naman alam ang bahay nila george,kayat napag desisyunan kong bumalik sa binigay nilang bahay noon ,total andito pa namang susi.

durug na durug na ang puso ko ,tanging sila na lang ang naiwang kayamanan sakin ,tapos nawala pa
ang unfair naman ng mundo oh!

ng makarating ay agad akong pumunta sa kwrto ,binuhus ko lahat ng sakit na naramdaman ko ngayun ,nilakasan ko ang aking pag iyak ,minsan ay sinasaktan ko na ang aking sarili.

"bakit!!!bakit pamilya ko pa!" sinuntuk ko ang sementong pader ,diko na naramdaman ang sakit ,dumaloy ang dugu saking mga kamay napalakas ata ang suntok ko.

"pamilya mo lang pala ang mag dadala ng kasawian ko !mga hayoppp!" pag sisigaw ko ,tinapon ko lahat ng gamit,pinag wawasak lahat ng aking makita.

"isang kasiyahan ! puno ng kasawian ! bakitttttttt!" opo ko sa sahig at pinag sasabunot ko ang aking sarili.

nais ko ng kitilin ang buhay ko ,gusto ko na lang sumunod sa kanila !pero di pwede ,kaylangan manaig ang hustisya sa kamay ko.

"sisiguraduhin ko walang maiiwang buhay sa inyo!lalo ka na george!" galit kong sabi!

"niloko mo ko !pinag lalaruan mo lang ako!"

"di moko mahal"

"napaka selfish mo!"

"akala ko totoo ka!"

"manloloko ka din pala!"

"tulad ka rin ng inyung amah!"

"mga hayooooooooopppppp!!!!"

umiyak nako sa sakit ,sobrang depress ko na ,
wala na ,wala na akong huhugutan pa ng lakas

di ko man lang natupad ang gusto nilang mangyari sakin ,ang sakit sakit .

bakit sila pa?sana LORD ako na lang kinuha mo?
kung sino pa ang mababait ay sya mong kinuha !samantala ang mga masasama binuhay mo ng kay tagal tagal !.

diko na namalayan na nakatulog pala ako.
nagising na lang ako ng umaga ,kay taas pala ng oras ng akoy nakatulog.

"pamilya ko ." sabi ko"mahal ko kayu",lungkot kung saad.

kaylangan kong malaman kong saan ito nakatira

kaya nag search ako sa internet at nag tanung na din sa kasamahan ko ,sinuguro kong di sila mag susumbung kay george .

buti na lang ay binigay nila ang address nito.

nag madali akong naligo ,nag luto at kumain.

"lintik lang ang walang ganti.!"

pina andar ko na ang aking sasakyan .
ito na at papunta na ako.

"uunahin ko muna ang pamilya mo,bago ka "

"para malaman mo kung gano kasakit ang iwan "

"tapos isusunod kita ay depende pala ,hmmm".

wala ng pag ibig dito sa puso ko ,sinapian na ako ng galit ,galit na mag dadala ng kasawian nilang lahat.

naalala ko ang masayang bagay namin ni george pero di na mababalik ang lahat ,lahat ng masasayang araw namin.

mas pinalakasan ko pa anh pag takbo ng sasakyan ,gusto ko ng makita ang pag mumukha ng kanyang kapatid..

" babalatan ko ang yung pagmumukha!hangang sa mag mamakaawa ka sakin,pero papatayin pa din kita!"
ngisi ko .

"kay lakas ng loob mo para idamay ang pamilya ko?!"

"tapang mo ghorL!"

"ngayun ,masaksihan mo ang pag papahirap sa pamilya mo ,tingnan natin kung di ka luluha ng dugo haha"...

ibang sam na ang makikita nila ,sam na puno ng galit at pag kasuklam,sam na wala ng awa!

" ngayon george! sabihin mong mahal mo pa ako ngayun ,pag nalaman mong pinatay ko ang pamilya mo!hahaha!!!".....