Saving Avallonne

Nang malaman ko ang pakiramdam ng maiwan at ang pakiramdam ng mawalan ay saka ko lamang naintindihan ang tunay na kahulugan ng masaktan. Lalo na kapag iyong mga umalis ay hindi na pwede pang bumalik. Lalo na kapag yung mga nawala ay hindi na pwedeng mapalitan pa. At kapag alam mo na ang pakiramdam ng masaktan, hindi mo gugustuhing maranasan din ito ng iba... lalo na ng mga mahal mo sa buhay.

Pero paano kung dumating iyng araw na ikaw naman ang kailangang magpaalam? Magagawa mo ba silang iwan?

Magagawa ko kayang umalis upang mailigtas ang mundong aming tinitirhan? Magagawa ko nga bang magbitiw ng pamamaalam para mailigtas silang lahat?

Nangako ako na hindi ko sila iiwan... Pero kasama sa mga pangakong binitawan ko ang protektahan din sila.. Kaya naman ibibigay ko ang lahat-lahat para lang matupad iyon... kahit pa ang sarili kong buhay.

***

DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. 

 All rights reserved. No part of this story may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, without the prior permission of the author. Plagiarism is a crime.

Author's Note: This story is a bit inspired sa movie na Attack on Titan but less brutal. I also want to warn you that this story is not perfect. Expect grammatical errors, incorrectly spelled words, profanities and flawed chapters. 

Long chapters ahead. Thank you.