Sonumuzun Başı

Bölüm 4

^^Selamm uzatmadan bölüme geçelim. Müziği açmayı unutmayınn :)) ^^

^^İYİ OKUMALARR^^

    Kahve tonunda muhteşem bir çift göz gözlerimin içine çok derinlere bakıyordu, bir anlık duraksama sırasında kırılan cam sesleri ,çarpışan arabalardan gelen sesleri işittik. Çok hızlı sürülen bir araba karşı şeritteki arabaya çok ama çok hızlı bir şekilde çarpmıştı. Arabanın şoför koltuğunun ve arkasının kapıları içe göçmüştü... Çarpan arabanın ise ön kısmı tamamen arkaya göçmüştü hava yastığı çalıştığı için adamda çok fazla yaralanmamıştı arabaya nazaran. Ama  diğerlerine göre durumu en ağır olan oydu. 

'Acar' dedim ve dehşetle dolu bir ifadeyle ona yöneldim.

'Armina hadi hemen yardım edelim. Ben ambulans çağırıp diğer arabadaki kişiye bakacağım. Sen de en iyi olduğun şeyi yapacaksın.' dedi ve göz kırptı. Bana göre daha soğukkanlıydı.

'Açılın lütfen arkadaşım ve ben doktoruz yardımcı olacağız lütfen işimizi zorlaştırmayın bir şeye dokunmayın ve alanı açın lütfen...' demiştim kalabalığa.

  Arabada 3 kişi vardı; şoför koltuğunda 30 yaşlarında bir adam hemen yanındaki koltukta aynı yaşlarda sarışın hamile bir kadın. Muhtemelen eşi olmalıydı, ve küçük 7-8 yaşlarında bir oğlan çocuğu.

  Hastaların hayati fonksiyonlarını değerlendirecektim. Durumu en ağır gözüken kişi baba olanıydı. Hemen nabzını kontrol ettim. Gayet normaldi. Kafasını direksiyona çarpmıştı. Kesinlikle bir tomografi gerekecekti. Gözbebeklerine telefonun ışığıyla baktım.

'Lütfen doktor hanım kurtarın onları size yalvarıyorum!! Benim bir şeyim yok doktor bey lütfen onlara bakın!!!'

'Bakın beyefendi o kadın var ya hayatımda gördüğüm en inatçı, en hırslı ve en iyi doktorlardan biridir. Merak etmeyin hepinizi kurtaracağız.' küçük oğlan çocuğu ise;

Acar yanına gitti ve çocuğa ne söyledi bilmiyorum ama çocuk sustu.

  Çocuk hariç hepsinin bilinci kapalıydı. Özellikle kadının durumu çok ağırdı nabzı çok hızlı ve düzensiz atıyordu duruma bakılırsa taşikardi geçiriyordu. Nefes alıp verişini dinlemek için eğildim ama kadın artık nefes almıyordu. 

Çünkü kalbi durmuştu...

 Acar ise diğer arabadaki adama bakıyordu. Adamın bilinci yerindeydi ama yaptığı kazadan dolayı şok geçiriyordu. Hemen acara seslendim.

'Acar kadın taşikardi geçiriyor hemen masaja başlamam lazım yardım et bana! Çabuk koş!'

Adamın durumu hakkında hızlıca bilgi verdi. 'Bekleyebilir.'

Kapıyı açıp emniyet kemerini çözdük ve dikkatlice kadını fazla hareket ettirmeden yere düzgünce yerleştirdik.

30 yaşlarındaki bir kadına 10 bası 1 nefes 3 set gerekiyordu. Hemen başladım solunum yolunu açarken 1. set bitti. Acar nefes verdi 2,3 ve cevap yoktu... 

Hemen 5 bası 1 nefes 5 sete başladım ve Acara' a;

'Ambulans nerede kaldı' dedim.

'Az sonra gelir yani inşallah.'

3 setin ardından hala bir tık sesi bile yoktu ve 2 dakika dolmak üzereydi korku dolu gözlerle Acara baktım o da aynı durumdaydı.

'Ben devam edeyim.'

2 setin ardından nabzını kontrol ederken nefesler tutuldu. Ve işte beklediğimiz kalp ritmini duymuştum kadının kalbi tık-tık tık-tık diye düzenli bir şekilde atıyordu sonunda...