მარკი შეწუხებული დადის აქეთ - იქით, ბოლთას სცემს. პირზე ხელს ისვამს. თავში ათასი იდეა უტრიალებს. საბოლოოდ კი გამაღიზიანებელი წამოძახილით ჯდება დივანზე და შვილის არაფრის მთქმელ მზერას აკვირდება.
- რა ვქნათ?- ენას აწკლაპუნებს ჯონგუკი.
- ადვოკატებს დავიქირავებ, თვეები გაიწელება ეს საქმე და ჯიჰუნს მოვკლავ,- სისინებს ხმადაბლა.
- მე რა მეშველება? გუშინ ჩემს სახლთან იყო მოსული, კარები ლამის ჩამომიღო, ბოლოს დაცვამ გაათრია,- ბრაზმორეული აცხადებს ჯონგუკი.
- ვფიქრობ, გუკი, დამაცადე. არ მინდა უარესი ვარიანტი შემოგთავაზო.
- მამა, მითხარი,- იძაბება ომეგა.
- ვფიქრობ სადმე გადაგმალო, ჯიჰუნი ჩემთანაც იყო მოსული, ნასვამი, შენ გეძებდა,- ქვედა ტუჩს კბენს შეშინებული.
- რას ამბობ?- წარბებს კრავს ჯონგუკი,- მერე თეჰიონი? ან ჯიმინი?
- გუკი, ვიცი, მაგრამ სხვა გზას ვეძებ. მან რომ რამე დაგიშავოს?
- არაფერს დამიშავებს, მამა, ბავშვი ხომ არ ვარ? მე კი არსად წავალ,- მტკიცედ აცხადებს და გაგებულით შეძრწუნებული სამზარეულოში გადის. თეჰიონს უნდა შეხვდეს საღამოს, არაფერი მნიშვნელოვანი, უბრალოდ მასთან მისვლა და მის მკლავებში ყოფნა აქვს გადაწყვეტილი.
- მიდიხარ?- კითხულობს მარკი და შვილს თვალს აყოლებს.
- მივდივარ,- უხეშად პასუხობს და მის ძმას აყოლებს ზიზღნარევ მზერას.
- მოუხშირა აქ სიარულს,- ჯევონი ცალყბად იცინის და სამზარეულოს კარებს ეყრდნობა.
- და უფლება არ მაქვს?- გაღიზიანებული იჭრება. ლამისაა ალფას ეცეს, მარკი აკავებს და გარეთ გაჰყავს,- გამაგიჟებს, მუდმივად ასე იქცევა!
ყვირის ეზოში და ხალხის ყურადღებასაც იქცევს.
- თავი დაანებე,- მშვიდად პასუხობს და მოსაცმელს აცმევს,- წადი და უბრალოდ დააიგნორე.
YOU ARE READING
ადონისი
Action- და როდესაც გამიღებ კარს. ვეცდები, მე ნამდვილად ვეცდები, რომ დაგისაკუთრო. იმდენად, რამდენადაც შევძლებ, არაუშავს თუ ბუნებას ერთმანეთისთვის არ შევუქმნივართ, მე შემიძლია ვიგრძნო შენი სურნელი, მე შემიძლია შევეხო შენს რბილ კანს, შენს ტუჩებს. ამაში ხელს...
