တူညီသောမျိုးစိတ်၏ အမှတ်အသားပေးခြင်းခံရသော Alpha [ရပ်နား]

Chapter 4

{Zawgyi}

•ငါ့လက္ေတြနဲ႔ မင္းကို နာက်င္ေအာင္လုပ္ပါရေစ•

"အရည္အခ်င္းျပည့္မွီတဲ့ အရင္လူက ေသသူလိုမ်ိဳး ေနသင့္တယ္"

သူ႔ေရွ႕မွာ ရွိတဲ့လူရဲ႕အသံက မေန႔ညတုန္းက လုက်ီ ၾကားခဲ့ရတဲ့အသံနဲ႔ ဆင္တူတယ္။ တစ္ခုခုေျပာပါဆိုၿပီး ေတာင္းဆိုရင္ေတာ့ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းအသံပါးပါးရွိမေနဘဲ အနည္းငယ္ပိုၿပီးအက္ရွေနတယ္လို႔ ဆိုရမယ္။

ပူရွိန္းအနံ႔ေလးနဲ႔ပါ ေပါင္းစပ္လိုက္ေတာ့ ေအးျမျမနဲ႔ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွတယ္။

သိသိသာသာကို နားေထာင္ရတာ ကန႔္လန႔္ႀကီးျဖစ္ေနေပမယ့္ လုက်ီကေတာ့ မ်က္လုံးေလးေတြထဲ အၿပဳံးတစ္ပြင့္နဲ႔ နားေထာင္ေနတယ္။ မသိရင္ စကားလုံးခ်ိဳခ်ိဳေလးတခ်ိဳ႕ကို နားေထာင္ေနရသလိုမ်ိဳး မ်က္လုံးေတြကို အနည္းငယ္ေမွးက်ဥ္းထားၿပီး သူ႔ရဲ႕မ်က္ဆန္ေအာက္ေျခမွာ အလင္းပါးပါးေလးျဖတ္သန္းသြားကာ ပိုၿပီးႏူးညံ့သေယာင္ ျဖစ္သြားေစတယ္။

သူ ရွန႔္ေခ်ာင္ရွိရာဘက္ကို ထပ္မံကိုင္းၫႊတ္လိုက္တယ္။

႐ုတ္တရက္ဆိုသလို ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္သစ္ကတိုးနံ႔က ထူပ်စ္လာၿပီး ယုတၱိမတန္စြာ ခ်ဥ္းကပ္လာတယ္။ ရွန႔္ေခ်ာင္ရဲ႕ pheromoneက ထိပ္တိုက္ဆုံတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ခဏတြင္းခ်င္း ႏွစ္ေယာက္သားရဲ႕pheromoneက အခ်င္းခ်င္းထဲကို ေရွာင္လႊဲမရစြာ မ႐ိုးေျဖာင့္တဲ့ပုံမ်ိဳးနဲ႔ စိမ့္ဝင္လာေတာ့တယ္။

ဒီအကြာအေဝးက__

နီးကပ္လြန္းတယ္။

႐ုတ္ျခည္း ရွန႔္ေခ်ာင္ အသက္ေအာင့္ထားမိေတာ့ လုက်ီရဲ႕ ျမန္ဆန္တဲ့ခပ္ေႏြးေႏြးအသက္ရႈေငြ႕ကို သတိျပဳမိလိုက္တယ္။

လုက်ီက လူၾကားထဲမွာတင္ လုပ္ပစ္လိုက္ႏိုင္တဲ့ ပုံစံမ်ိဳးေပၚေနတာေတာင္ သူကေတာ့ အေလွ်ာ့မေပးေသးဘဲ မ်က္လုံးေတြကလည္း ပိုေတာင္ သေရာ္မႈျပဳလာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြပါ လႈပ္ရွားလာတယ္။ ရွန႔္ေခ်ာင္ စကားေျပာေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာတင္ လုက်ီက ၿပဳံးစစနဲ႔ ေမးလာတယ္ "ဟုတ္လား?"

လုက်ီ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေျပာလိုက္တယ္ "ျဖစ္ႏိုင္တာေတာ့ ငါ့ရဲ႕အေခါင္းအဖုံးက မဖိထားလို႔ျဖစ္မွာေပါ့ ဟုတ္တယ္မွတ္လား?"