ထိုးကိုက္လာေသာ ေခါင္းအားကိုင္၍ ေဂ်ာင္ဂုႏိုးလာသည္။ မိမိမ်က္စိတြင္ေတြ့ေသာမ်က္ႏွာက်က္အားၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ဒီေနရာကသူ၏အိပ္ရာမဟုတ္ေၾကာင္းသိလိုက္ရသည္။
"ႏိုးလာၿပီလားေမာင္"
ဩရွရွအသံကိုေၾကာင့္ ေဘးဝွီၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ဟိုဘဲႀကီးဖစ္ေနသည္။ ေကာ္ဖီအားလက္တဖက္ျဖင့္ကိုင္ၿပီး ေျခခ်ိတ္ထိုင္ေနေသာ ထိုဘဲႀကီးက တကဲ့လူႀကီးလူေကာင္ပီသၿပီး ေခ်ာေမာေနတာေတာ့ ေဂ်ာင္ဂုမျငင္းႏိုင္။ သို႔ေသာ္ မိမိကိုယ္ေပၚအားၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ အ၀တ္မဲ့ေနသည္ မဟုတ္မွလႊဲေရာ...။
"ဘဲႀကီး ညက က်ဳပ္ဘာဖစ္ခဲ့တာလည္း"
"ဟက္~ ေမာင္ကကြာ ကိုယ့္ကို နာေနလားေတာင္မေမးဘူး ေမာင့္တြက္ဘဲေမာင္ေမးေနတာဘဲ"
"ဘာလို႔ေမးရမွာတံုး! မဟုတ္မွလႊဲ..."
"ဟုတ္တယ္ ကိုယ္နဲ႔ေမာင္ညကဖစ္ခဲ့ၿပီးၿပီ"
"ဘာ!!!"
ေဂ်ာင္ဂုရင္ထဲ ေႏြေခါင္ေခါင္ႀကီး မိုးႀကိဳးပစ္လိုက္သလိုပင္~ မိုးႀကိဳးပစ္တာမွ သူၾကားေကာင္းေသးသည္။ အခုက ကိုယ္အရမ္းခ်စ္တဲ့ေဆာ့နဲ႔မဟုတ္ဘဲ ဒီဘဲႀကီးနဲ႔... ဟင့္အင္းမဖစ္ႏိုင္ဘူး။
"ဘဲႀကီးေဆာက္ပိုေတြမေျပာနဲ႔စမ္း"
"ေမာင္ကကြာ ေမာင္မယံုရင္ CCTVၾကၫ့္မွာ အဲ့မွာ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့..."
"ေတာ္ေတာ့ခင္ဗ်ား ဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ့"
"ေမာင္ မင္းကိုယ့္ကိုတာ၀န္ယူလို႔ကိုယ္မေျပာဘူး ေမာင္စိတ္ခ်မ္းသာရင္ၿပီးေရာ"
"ေနအံုး ခင္ဗ်ားကက်ဳပ္ကိုေတြ့ကရာလူနဲ႔အိပ္တဲ့ -ာေ-ါင္းလို႔ထင္ေနတာလား "
"ေဟးးး ေမာင္ ကိုယ္အဲ့လိုမေျပာပါဘူးကြာ"
ေဂ်ာင္ဂုသူ၏ႏႈတ္ခမ္းအား လ်ွာျဖင့္တခ်က္သပ္ၿပီး
"က်ဳပ္မွာခ်စ္သူရိွတယ္"
"အဲ့တာ ေမာင့္ကိစၥေလ ကိုယ္နဲ႔မွမဆိုင္ဘဲ တစ္ခုေတာ့သိထားေနာ္ ေမာင္က ကိုယ့္ကိုဒီလိုမ်ိဳးလုပ္ဒီလိုမ်ိဳးထားလို႔ရတယ္ဆိုၿပီးေတာ့လာမလုပ္နဲ႔"
YOU ARE READING
မောင်အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ{ Complete }
Fanfiction"အတိတ်ဘ၀ရဲ့ ပါရမီဖြည့်ဖက်က အခုဘ၀မှာ ကျုပ်အတွက်နတ်ဆိုးဘဲ ခင်ဗျားကိုကျုပ်မုန်းတယ်" "မောင်ကမုန်းလေ ကိုယ်ကချစ်လေဘဲ ကိုယ့်သဲငယ်လေးရဲ့" #ချမ်းချမ်း """''''''''"""""''""'"""""""""""""""""""""""" "အတိတ္ဘ၀ရဲ့ ပါရမီျဖၫ့္ဖက္က အခုဘ၀မွာ က်ဳပ္အတြက္နတ္ဆိုးဘဲ ခင္ဗ်...
