5{Unicode}

7.3K 464 34
                                    


ထိုးကိုက်လာသော ခေါင်းအားကိုင်၍ ဂျောင်ဂုနိုးလာသည်။ မိမိမျက်စိတွင်တွေ့သောမျက်နှာကျက်အားကြည့်လိုက်တော့ ဒီနေရာကသူ၏အိပ်ရာမဟုတ်ကြောင်းသိလိုက်ရသည်။

"နိုးလာပြီလားမောင်"

ဩရှရှအသံကိုကြောင့် ဘေးဝှီကြည့်လိုက်တော့ ဟိုဘဲကြီးဖစ်နေသည်။ ကော်ဖီအားလက်တဖက်ဖြင့်ကိုင်ပြီး ခြေချိတ်ထိုင်နေသော ထိုဘဲကြီးက တကဲ့လူကြီးလူကောင်ပီသပြီး ချောမောနေတာတော့ ဂျောင်ဂုမငြင်းနိုင်။ သို့သော် မိမိကိုယ်ပေါ်အားကြည့်လိုက်တော့ အ၀တ်မဲ့နေသည် မဟုတ်မှလွှဲရော...။

"ဘဲကြီး ညက ကျုပ်ဘာဖစ်ခဲ့တာလည်း"

"ဟက်~ မောင်ကကွာ ကိုယ့်ကို နာနေလားတောင်မမေးဘူး မောင့်တွက်ဘဲမောင်မေးနေတာဘဲ"

"ဘာလို့မေးရမှာတုံး! မဟုတ်မှလွှဲ..."

"ဟုတ်တယ် ကိုယ်နဲ့မောင်ညကဖစ်ခဲ့ပြီးပြီ"

"ဘာ!!!"

ဂျောင်ဂုရင်ထဲ ‌ေနွခေါင်ခေါင်ကြီး မိုးကြိုးပစ်လိုက်သလိုပင်~ မိုးကြိုးပစ်တာမှ သူကြားကောင်းသေးသည်။ အခုက ကိုယ်အရမ်းချစ်တဲ့ဆော့နဲ့မဟုတ်ဘဲ ဒီဘဲကြီးနဲ့... ဟင့်အင်းမဖစ်နိုင်ဘူး။

"ဘဲကြီးဆောက်ပိုတွေမပြောနဲ့စမ်း"

"မောင်ကကွာ မောင်မယုံရင် CCTVကြည့်မှာ အဲ့မှာ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့..."

"တော်တော့ခင်ဗျား ဆက်မပြောနဲ့တော့"

"မောင် မင်းကိုယ့်ကိုတာ၀န်ယူလို့ကိုယ်မပြောဘူး မောင်စိတ်ချမ်းသာရင်ပြီးရော"

"နေအုံး ခင်ဗျားကကျုပ်ကိုတွေ့ကရာလူနဲ့အိပ်တဲ့ -ာ‌ေ-ါင်းလို့ထင်နေတာလား "

"ဟေးးး မောင် ကိုယ်အဲ့လိုမပြောပါဘူးကွာ"

ဂျောင်ဂုသူ၏နှုတ်ခမ်းအား လျှာဖြင့်တချက်သပ်ပြီး

"ကျုပ်မှာချစ်သူရှိတယ်"

"အဲ့တာ မောင့်ကိစ္စလေ ကိုယ်နဲ့မှမဆိုင်ဘဲ တစ်ခုတော့သိထားနော် မောင်က ကိုယ့်ကိုဒီလိုမျိုးလုပ်ဒီလိုမျိုးထားလို့ရတယ်ဆိုပြီးတော့လာမလုပ်နဲ့"

မောင်အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ{ Complete }Where stories live. Discover now