ယေန့ေႏြဦးရာသီသည္ သကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အတန္းမ်ားတတ္ရမၫ့္အခ်ိန္ဖစ္သည္။ႏိုးစက္အား မနက္၇နာရီထားထားေသာ္လည္း ေဂ်ာင္ဂုခဗ်ာမႏိုးေသးတာေၾကာင့္ နမ္ဂြၽန္အိမ္ထိလာၿပီး အသံ၀င္ေအာင္ထိႏိုးရေတာ့မည္။ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြဖစ္တာေၾကာင့္ သူ႔အိမ္ကိုကိုယ့္အိမ္ဟု သေဘာထားၿပီးေနက်သြားက်သည္မွာ ပံုမွန္ဖစ္ေနၿပီ အခန္းတံခါးမေခါက္ဘဲ ၀င္သြားသၫ့္နမ္ဂြၽန္သည္ ထံုးစံအတိုင္း အိပ္ယာေပၚေသ...အဲေလမွားလို႔ အိပ္စက္ေတာ္မူေနေသာ ကိုေတာ္ေလးအားႏိုးရေတာ့မည္။
ျဖန္းး ေဂ်ာင္ဂု တင္အား လက္ဝါးျဖင့္တခ်က္ရိုက္လိုက္ၿပီး...။
"ေဟ်ာင့္ထေတာ့ ၇:၁၅ေတာင္ဖစ္ေနၿပီ ျမန္ျမန္ထ ငါတို႔ေနာက္က်လို႔ဆိုၿပီး ေက်ာင္းေရာက္ရင္အပစ္ေပးခံေနရမယ္ ထထ"
"ဟာ...မိန္းမကလည္းကြာ အေစာႀကီးက်န္ေသးတယ္ေနပါအံုး"
အဲ့တာသာၾကၫ့္ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ေပါင္းလာတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေသာေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ဂုသည္ နမ္ဂြၽန္အားမထိတထိ အရမ္းစသည္။သို႔ေပမဲ့ စိတ္ဆိုးခ်င္းမရိွ နမ္ဂြၽန္ တဂြၽန္ထဲရိွတယ္ေလ လာထားစမ္း
"ေယာက်ာ္းမထရင္ မိန္းမက ေယာက်ာ္း_င္ကိုခ်မွာေနာ္ ဟြန္းဟြန္း"
"ဟာေဟ့ေကာင္ ငါကTopကြ"
ထိုသို႔ေျပာလိုက္မွ ေဂ်ာင္ဂုခဗ်ာ ရႉးရႉးရွဲရွဲဖစ္ေနသည္။
"ဟားဟား ငါကမင္း_င္ကို လက္ဝါးနဲ႔ခ်မယ္ေျပာတာပါကြာ မင္းကဘာေတြထင္ေနတာလဲ ဟားဟား"
"ငါ_ိုးမ နမ္ဂြၽန္ မင္းေျပးစမ္းေဟ့ေကာင္"
ေက်ာင္းစစတတ္ခ်င္း သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈျဖင့္လာေသာ္လည္း ေက်ာင္းေနာက္က်သည္ဆိုေသာေၾကာင့္ အတန္းေရ႔ွတြင္ လက္ေျမႇာက္ကံထူးက်ေတာ့သည္။
အတန္းခ်ိန္ၿပီးသည္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ကန္တင္းဘက္သြားခ်ိန္...။
"အာ့... ဘုတ္ အင့္"
ေဂ်ာင္ဂု လူတစ္ေယာက္ႏွင့္တိုက္မိတာေၾကာင့္ ေက်ာင္းအက်ီေပၚတြင္ေကာ္ဖီမ်ားေပသြားသည္။ စိတ္တိုတိုႏွင့္ျပန္ေျပာဖို႔အလုပ္ ေမာ့ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ေျပာခ်င္စိတ္မ်ားက ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္။
YOU ARE READING
မောင်အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ{ Complete }
Fanfic"အတိတ်ဘ၀ရဲ့ ပါရမီဖြည့်ဖက်က အခုဘ၀မှာ ကျုပ်အတွက်နတ်ဆိုးဘဲ ခင်ဗျားကိုကျုပ်မုန်းတယ်" "မောင်ကမုန်းလေ ကိုယ်ကချစ်လေဘဲ ကိုယ့်သဲငယ်လေးရဲ့" #ချမ်းချမ်း """''''''''"""""''""'"""""""""""""""""""""""" "အတိတ္ဘ၀ရဲ့ ပါရမီျဖၫ့္ဖက္က အခုဘ၀မွာ က်ဳပ္အတြက္နတ္ဆိုးဘဲ ခင္ဗ်...
