"ျပန္ေတာ့ေမာင္"
"မျပန္ဘူးကြာ"
"ဟာ... မျပန္ရင္ဒီမွာအိပ္မလို႔လား"
"အင္း အိပ္မယ္"
"ေမာင္!"
"ဗ်ာ...ဗ်"
တိုင္းျပည္ရဲ့အရွင္တစ္ပါးက ကေလးဆန္ေနတာ လူၾကားလို႔မွေကာင္းၾကေသးရဲ့လား။ ေနကအေနာက္ရပ္ကေနထြက္ခ်င္ရင္ထြက္မယ္ ေမာင္ကေတာ့က်ေတာ့အေဆာင္ေရ႔ွကေနျပန္မွာမဟုတ္ဘူး။
"ေမာင္ရယ္ ျပန္ပါေတာ့ကြာ ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္ တိုင္းျပည္ရဲ့အရွင္က ေယာက္်ားသားအေဆာင္ေရ႔ွလာတာမသင့္ေတာ္ပါဘူး"
"အဟြန္း! မိန္းမသားအေဆာင္ေရ႔ွလာတာမွမဟုတ္ဘဲ ေမာင္ဒီည အခ်စ္နဲ႔အိပ္မွာ"
ဘုန္း!ဘုန္း ~ ထယ္ေယာင္း ေဂ်ာင္ဂုရင္ဘက္အားလက္ျဖင့္ ထုလိုက္ေတာ့...။
"အားလား နာလိုက္တာအခ်စ္ရယ္ ေမာင္ကရိုးရိုးသားသားအိပ္မယ္ေျပာတာပါကြာ ဘာလဲ အခ်စ္က..."
"ေမာင္ ေတာ္သင့္ၿပီ မျပန္ခ်င္လည္းလာအထဲ၀င္"
"ဟားဟား ဟုတ္ပါၿပီ အယ္~ ေမာင့္ကိုေစာင့္အံုးေလးအခ်စ္ေလးရဲ့ သရဲေၾကာက္လို႔ေစာင့္ပါအံုးဗ်ိဳ႕!"
ႀကီးမားေသာ ကန္ေဘာင္တခု၌ မိန္းမတစ္ဦးဟာေရခ်ိဳးေန၏။ ျဖဴေဖြးေသာအသားေရက ညေရာင္ေအာက္မွာေတာင္ထင္းေနသည္ အဂ္လိပ္ဆက္ဖစ္တာေၾကာင့္ ျပာလဲ့ေသာမ်က္လံုး ခြၽန္ေနေသာ ႏွာေခါင္း ေဆးဆိုးထားေသာႏႈတ္ခမ္းတစံုက ေယာက္်ားတိုင္းေႂကြစရာပင္~
သို႔ေသာ္ ယခုတြင္သူမ၏မ်က္လံုးျပာျပာေလးသည္ကား မလွေနဘဲ သားရဲပမာ တစံုတခုအားအလိုမက်ဖစ္ေနသည္။ သူမသည္ အရွင္ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂု၏တစ္ဦးတည္းေသာ လက္ဆက္ရမၫ့္မိဖုရား အဲလစ္ဟာနာ ပင္ဖစ္သည္။
"မင္းသမီး အဲလစ္အားခစားေၾကာင္းပါ"
သူမ၏နားတြင္ၾကားလိုက္ရေသာ အသံေၾကာင့္ အေပၚအက်ီရွည္အားၿခံဳလိုက္ကာ ကန္ေဘာင္ေပၚမွတတ္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ခတ္မာေသာအသံျဖင့္...
"ဘာထူးလည္း"
"အရွင္က အခုတေလာ သူ႔ေဘးနားကကိုယ္ရံေတာ္နဲ႔ လိုတာထက္ပိုၿပီးအတြဲလာလုပ္ေနပါတယ္ မင္းသမီး"
YOU ARE READING
မောင်အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ{ Complete }
Фанфикшн"အတိတ်ဘ၀ရဲ့ ပါရမီဖြည့်ဖက်က အခုဘ၀မှာ ကျုပ်အတွက်နတ်ဆိုးဘဲ ခင်ဗျားကိုကျုပ်မုန်းတယ်" "မောင်ကမုန်းလေ ကိုယ်ကချစ်လေဘဲ ကိုယ့်သဲငယ်လေးရဲ့" #ချမ်းချမ်း """''''''''"""""''""'"""""""""""""""""""""""" "အတိတ္ဘ၀ရဲ့ ပါရမီျဖၫ့္ဖက္က အခုဘ၀မွာ က်ဳပ္အတြက္နတ္ဆိုးဘဲ ခင္ဗ်...
