8{Unicode}

6.6K 387 20
                                    

  အရက်ခွက်အားကိုင်ရင်း ကုတင်ပေါ်၌အိပ်နေသော လူသားတစ်ဦးအားမျက်မှောင်ကြုံ့ကာ ကြည့်နေသည်။ သူမှားခဲ့ပြီလား... ဟင့်အင်းသူမမှားဘူး ကုတင်ပေါ်ကလူသားသာမှားတာ။

"အွင်း ဟင်း"

"နိုးလာပြီလား ညီ"

"ဟင်~"

ဆော့ဂျင်မိမိကိုယ်ပေါ်အား ဘေးတွင်ရှိသောစောင်ကိုအလျင်မြန်ယူ၍ခြုံစေသည်။

"အဟက်! ဆောက်ပိုတွေမလုပ်နဲ့ညီ မင်းဘဲညက ငါ့အောက်မှာ မြန်မြန်ဆောင့်ပါမြန်မြန်ဆောင့်ပါလို့အော်နေပြီးတော့"

"ဟင် ကျတော်အဲ့လိုကြီး..."

"အင်းညီညက ဆေးမိထားတာ ပြီးတော့ကိုယ်နဲ့ညီမှားခဲ့တယ် သူငယ်ချင်းကိုသစ္စာဖောက်လိုက်တာသိပေမဲ့..."

"အကို ကျတော့ကိုတာ၀န်ယူမယ်မလားဟင်"

"ဟင်!!!"

နမ်ဂျွန်ရင်ထဲတုန်လှုပ်သွားသည်။ အဲ့နေ့က...။

‌နမ်ဂျွန် ဂျောင်ဂုအိမ်ကိုလာချိန်လှမ်းမှာ တစ်စုံတယောက်နှင့်တိုက်မိသည်။

"အာ့မလေး သေပါပြီ"

"အာ... ဆောတီးဆောတီး ဆော့မမြင်လိုက်လို့ပါနော်"

ဆံပင်ဖြူဖြူအုပ်အုပ်လေးအောက်မှာ တွေ့နေရတဲ့ မျက်လုံး‌အရောင်တောက်တောက်လေး နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးနှင့် ပါးလွှာနေတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးတစ်စုံ ခြုံပြောရမယ်ဆိုလျှင် ထိုကောင်လေးမှာ နတ်သားလေးတစ်ပါးလိုပင်...။

"အာ... ရပါတယ်ဗျ ကျတော်ဘာမှမဖစ်ပါဘူး"

"ဟိုက်ဟိုက် ဒါဆိုဆော့ကိုသွားခွင့်ပြုပါအုံးနော်"

အဲ့နေကစပြီး ကျတော့်အိမ်မက်ထဲမှာ ထိုကောင်လေးအမြဲတမ်းပါလာသည်။ သို့ပေမဲ့ကံတရားက မျက်နှာသာမပေးတာလား ကျတော်ဆော့ဂျင်ကို ဖွင့်ပြောဖို့အလုပ်မှာ ဂျောင်ဂုနဲ့ဆော့ဂျင်က ရည်းစားတွေဖစ်သွားခဲ့ပြီတဲ့။ ဒါပေမဲ့မကြာပါဘူး အဟက်... ကင်မ်ဆော့ဂျင်ဆိုတဲ့ကောင်လေးက အဆိပ်ပြင်းလွန်းတယ်လို့ပြောရမလား ခုကျတော့နားကိုရောက်လာပြီ။

မောင်အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ{ Complete }Where stories live. Discover now