14{Unicode}

6K 343 23
                                        

  "ငါ-ိုးမသား ခွပ်!"

"ဟင် ဦးမလုပ်နဲ့"

ဂျီမင်းသည်ပျင်းလို့ ယွန်းဂီပိုင်သည့် Companyအား လာရောက်နေချင်းဖစ်၏။တိုက်တိုက်'ဆိုင်ဆိုင် LAကသူငယ်ချင်းတယောက်နှင့်တွေ့တာကြောင့် Companyရှေ့တွင်စကားပြောနေချင်းပင်... ဂျီမင်း၏နားသည်စက်က ချွေးကျလာတာကြောင့် ထိုကောင်လေးမှာ လက်ဖြင့်ရွယ်ပြီးသုတ်ပေးနေသည့်အ‌ေနထားတွင် ယွန်းဂီ တမျိုးထင်သွားသည့်အတွေးဖြင့် ထိုးလိုက်ချင်းဖစ်၏။

"ငယ် အဲ့ကောင်ကဘယ်သူလည်း"

"ဘာလို့အဲ့စကားကို အရင်မမေးဘဲ သူများကိုသွားထိုးရတာလဲ"

"ငယ် ကိုယ်ကမင်းလင်နော်မေးရင်ဖြေ"

"ဦး သူများရှေ့မှာစကားပြောဆင်ခြင်!"

"ဘာလဲ အဲ့တာမင်းနောက်လင်လားဟမ်"

"ဦး!"

ဟင့်~

'ဘာလဲ အခုဦးကငါ့ကိုယ်မယုံကြည်တာလား ငါ့အချစ်ကအဲ့လောက်တောင်အောက်တန်းကျတာလား ။'

ဂျီမင်းတွေးနေတုံး ရိှုက်သံရဲ့ရဲ့လေးကပါလာသည်...။

"ဦး ကျတော့ကိုဆိုအမြဲမယုံဘူး မဟုတ်သေးဘူး ဦးကကျတော့ကို အလေးမထားတာ ဟင့်"

ဂျီမင်းထိုစကားပြောပြီး ယွန်းဂီရှေ့မှထွက်လာခဲ့သည်။

"ငယ်..."

ဂျီမင်းFri- "ဒီမှာဗျ ဂျီမင်းနဲ့ခင်ဗျားနဲ့ကဘာလည်း ဆိုတာမသိပေမဲ့ ကျတော်တို့ကရိုးရိုးသားသားပါ သွားခွင့်ပြုပါအုံးဗျ"

ကျစ်!!!

ယွန်းဂီစုတ်ချက်တချက် သတ်လိုက်ပြီးသည်နှင့် စိတ်ဆိုးတော်မူသွားသော သူ့ငယ်လေးအားချော့တော်မူရတော့မည်။

♡(> ਊ <)♡♡(> ਊ <)♡♡(> ਊ <)♡

"မောင်ခေါ်ရာ လိုက်ခဲ့တော့မယ် ဒယ်ဂူသားလေးပါ ဒန်ဒန့်ဒန်"

"အချစ်မလိုက်လည်း ဒီကမောင်တော်က အတင်းခေါ်မဲ့ကောင်ပါဗျာ"

"ဟီးဟီး"

ထယ်ယောင်းနှင့်ဂျောင်ဂု စံအိမ်ရှေ့တွင် ပန်းပင်များရေလောင်းကာ ချစ်ကြည်နူးနေကြသည်ဖစ်၏။

မောင်အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ{ Complete }Where stories live. Discover now