ယနေ့ေနွဦးရာသီသည် သက္ကသိုလ်ကျောင်းသားများ၏ အတန်းများတတ်ရမည့်အချိန်ဖစ်သည်။နိုးစက်အား မနက်၇နာရီထားထားသော်လည်း ဂျောင်ဂုခဗျာမနိုးသေးတာကြောင့် နမ်ဂျွန်အိမ်ထိလာပြီး အသံ၀င်အောင်ထိနိုးရတော့မည်။ငယ်သူငယ်ချင်းတွေဖစ်တာကြောင့် သူ့အိမ်ကိုကိုယ့်အိမ်ဟု သဘောထားပြီးနေကျသွားကျသည်မှာ ပုံမှန်ဖစ်နေပြီ အခန်းတံခါးမခေါက်ဘဲ ၀င်သွားသည့်နမ်ဂျွန်သည် ထုံးစံအတိုင်း အိပ်ယာပေါ်သေ...အဲလေမှားလို့ အိပ်စက်တော်မူနေသော ကိုတော်လေးအားနိုးရတော့မည်။
ဖြန်းး ဂျောင်ဂု တင်အား လက်ဝါးဖြင့်တချက်ရိုက်လိုက်ပြီး...။
"ဟျောင့်ထတော့ ၇:၁၅တောင်ဖစ်နေပြီ မြန်မြန်ထ ငါတို့နောက်ကျလို့ဆိုပြီး ကျောင်းရောက်ရင်အပစ်ပေးခံနေရမယ် ထထ"
"ဟာ...မိန်းမကလည်းကွာ အစောကြီးကျန်သေးတယ်နေပါအုံး"
အဲ့တာသာကြည့် ငယ်ငယ်လေးထဲက ပေါင်းလာတဲ့သူငယ်ချင်းတွေဆိုသောကြောင့် ဂျောင်ဂုသည် နမ်ဂျွန်အားမထိတထိ အရမ်းစသည်။သို့ပေမဲ့ စိတ်ဆိုးချင်းမရှိ နမ်ဂျွန် တဂျွန်ထဲရှိတယ်လေ လာထားစမ်း
"ယောကျာ်းမထရင် မိန်းမက ယောကျာ်း_င်ကိုချမှာနော် ဟွန်းဟွန်း"
"ဟာဟေ့ကောင် ငါကTopကွ"
ထိုသို့ပြောလိုက်မှ ဂျောင်ဂုခဗျာ ရှူးရှူးရှဲရှဲဖစ်နေသည်။
"ဟားဟား ငါကမင်း_င်ကို လက်ဝါးနဲ့ချမယ်ပြောတာပါကွာ မင်းကဘာတွေထင်နေတာလဲ ဟားဟား"
"ငါ_ိုးမ နမ်ဂျွန် မင်းပြေးစမ်းဟေ့ကောင်"
ကျောင်းစစတတ်ချင်း သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်မှာ ပျော်ရွှင်မှုဖြင့်လာသော်လည်း ကျောင်းနောက်ကျသည်ဆိုသောကြောင့် အတန်းရှေ့တွင် လက်မြှောက်ကံထူးကျတော့သည်။
အတန်းချိန်ပြီးသည်နှင့် နှစ်ယောက်သား ကန်တင်းဘက်သွားချိန်...။
"အာ့... ဘုတ် အင့်"
ဂျောင်ဂု လူတစ်ယောက်နှင့်တိုက်မိတာကြောင့် ကျောင်းအကျီပေါ်တွင်ကော်ဖီများပေသွားသည်။ စိတ်တိုတိုနှင့်ပြန်ပြောဖို့အလုပ် မော့ကြည့်လိုက်တော့ ပြောချင်စိတ်များက ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်။
YOU ARE READING
မောင်အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ{ Complete }
Fanfiction"အတိတ်ဘ၀ရဲ့ ပါရမီဖြည့်ဖက်က အခုဘ၀မှာ ကျုပ်အတွက်နတ်ဆိုးဘဲ ခင်ဗျားကိုကျုပ်မုန်းတယ်" "မောင်ကမုန်းလေ ကိုယ်ကချစ်လေဘဲ ကိုယ့်သဲငယ်လေးရဲ့" #ချမ်းချမ်း """''''''''"""""''""'"""""""""""""""""""""""" "အတိတ္ဘ၀ရဲ့ ပါရမီျဖၫ့္ဖက္က အခုဘ၀မွာ က်ဳပ္အတြက္နတ္ဆိုးဘဲ ခင္ဗ်...
