KATİL

2.Bölüm

Bölümler ile ilgili yorumlarınızı bekliyorum.
Okuduğunuz tarihi yazabilirsiniz🖤🖤

•••

2.Bölüm

Gözlerim feci halde acıyordu.Açmak istiyordum ama yapamıyordum.
Bedenim feci şekilde acıyordu.Sanki yıllarca yatağa bağlı şekilde uyumuş gibiydim.
Önce parmaklarımı oynattım,sonra da yavaşça gözlerimi açtım.

İlk görüş alanıma gri tavan girince gözlerimi bir kaç defa açıp kapattım.
Sanki gözlerim yıllarca kapalı kalmış gibi her şeyi yarı siyah,yarı bulanık görüyordum.
Bir kaç denememden sonra her şey yoluna girdiğin de ilk önce ellerimi yatağa bastırıp ayağa kalkmak istedim fakat hissettiğim acı ile ağzımdan küçük inleme kopmuş hemen geri çekmiştim ellerimi.

Acının sebebini öğrenmek için hemen ellerime baktım.

Gördüklerime şaşırmıştım.

Ellerim sargılıydı.

Kaşlarım istemsizce çatılınca neden böyle olduklarını anlamam uzun sürmemişti.

En az 15 saniye sürmüştü.

Dün gece yaşananlar teker-teker her saniyesine kadar gözlerimin önünden filim şeridi gibi geçerken yataktan nasıl kalkıpta kapıya koştum kendim bile anlamamıştım.
Kapının kilitli olduğunu anlatığım da acıyan ellerime bakmadan vurmaya çalıştım.

"AÇIN ŞU KAPIYI!YARDIM EDİN BANA!"
Boğazım yırtılırcasına bağırırken hala bir hareket olmamıştı.
Arkamı dönüp siyah perdelerin olduğu yere koşar adım gittim.
Bir umutla perdeleri çekince kaçma işi içimde kalmıştı.
Şu anda önümde pencere olması gerekirken sadece beyaz rengine boyanmış duvardan başka hiç bir şey yoktu.
Avuçlarımla kavradığım perdeyi sıka bildiğim kadar sıktım.
O an hıçkırıklarımın yankılandığı odada başka bir ses daha hayat buldu.Kapının kilit sesi ile tedirgin şekilde,perdeyi bırakmadan biraz sola taraf döndüm.

Karşım da dün geceki gibi kafasında ki şapkası ile duruyordu.
Hem kafasını aşağıya eğdiğinden,hem de şapkası yüzünden yüzünü görümezken bir hıçkırık çıktı ağzımdan.
Sonra ise bir kaç hıçkırık daha çıktı.

Gözlerimde ki yaş durmazken perdelere taraf yakınlaştım.
Ondan biraz daha uzak kalmak için.
O ise bir kaç dakika kapının ağzında durduktan sonra içeriye doğru adım attı.

"HAYIR!GELME SAKIN YAKLAŞMA!"
Korkudan bağırmış ve seslice ağlamaya başladım.
Öyle çok korkuyordum ki delirecek gibiydim.

Bazen bıktığım da "Keşke ölsem" derdim ya da "Bir gün bu canıma kıyıp kendimi öldürsem" derdim.Şimdi ise ölmek istemiyordum.Yaşamak istiyorum ben,ağlasam da düşsemde yaşamak istiyordum.
Hıçkırıklarım durmazken tam da geldi karşımda durdu.
Benden baya uzundu.
Benim kafam onun omuzuna geliyordu.
Yakınımda onu hissetmem midemi bulandırırken bir iki adım geri gittim.

KARŞINDA BİR KATİL VAR

İç sesim haklı çıkarken titreyen ellerim ile ağzımı kapattım.
Sessiz ağlarken çıplak kollarımda sıcak eller hissedince hızla ondan kurtulmaya çalışırken sıkı şekilde tuttuğu kollarımı arkamda tek eli ile tutup kendi bedenine hapis etti.
"Bı-bırak beni...Yemin ediyorum hi-hiç kimseye bir şey söylemem."