6.Bölüm

5.2K 187 32
                                    


Merhaba))
İnanılmaz derecede gidiyoruz.
İnanın ilk bu kurguya başladığım da öylesine bir heves olarak başlamıştım.Ama şimdi sizin sayenizde daha çok bölümler yazıp yayınlamak istiyorum.
Hepsini size borçluyum.Çok teşekkür ederim her şey için)

•••

7.Bölüm

" Yaptığın şey doğru değildi!"

Kulağıma sesler geliyordu ama kime ait olduğunu bilmiyordum.Gözlerimi açmakla,açmamak arasında kalmıştım.Bedenim yorgun,ruhum darmadağın olduğu için hiç açmamağı sonsuza kadar kapalı kalmasını istiyordum.

"Çok değil ama benziyor...Bilemiyorum kelimeler tükendi bende."

Ne söylemek istemişti anlamamıştım.Doğrusu umrumda bile değildi sadece odadan çıkıp gitmelerini istiyordum.

Birkaç dakika geçti ve sanki iç sesimi duymuş gibi odadan çıkıp gitmiştiler.Yalandan kapattığım gözlermi açtım.

Açtığım an da onunla göz-göze geldim.Yerimden hızla kalkıp yatağın başlığına sırtımı dayadım.

Kapının hemen yanında durmuş gözlerini kısmış dost-doğru bana bakıyordu.

Nefes alışım hızlanmaya başlamıştı.

Bana o karanlık odada yaptıkları aklıma gelince hemen gözlerimi kaçırdım.

"Ne zamandır uyanık olduğunu ve bizi dinlediğini biliyorum."

Konuşunca ondan kaçırdığım gözlerimi yerinden gözlerine çıkardım.

Ressamın ellerinden çizilmiş gibi duran kaşlarını alay eder gibi yukarıya kaldırıp bana bakıyordu.

"Ben...Sizi dinlemiyordum.Sadece odadan ne zaman çıkacaksınız diye bekliyordum.Ne konuştuğunuz umrumda bile değil."

Sorusunu cevapladıktan sonra gözlerimi ellerime indirdim.

"Birazdan aşağa in yemek ye."

Dedi ve gitti.

Odadan çıkınca nefesimi dışarıya bıraktım.

"Kurtulucam...Ne pahasına olursa olsun çıkıcam bu lanet olası evden."

Kurtulacaktım.Başka çarem yoktu.

Boğuluyordum...Saatli bomba gibi patladı patlayacaktım.

Yataktan kalktığım gibi banyoya geçip duş aldım.

Bedenimde ki yorgunluk sanki kalkmıştı.

Odaya girip dolaptan beyaz bir tişört ve siyah taytı alıp üzerime geçirdim.

Islak saçlarım taradım ve arkadan topuz yaptım.

Saçlarım hiç kurutmazdım.Annem ben çocukken saçlarım ıslak olunca asla kurutmazdı ve bende hep hasta olurdum.

İşte öyle o zamandan asla kurutmazdım.

Odadan çıktığım gibi yavaşça mutfağa taraf gittim.

Sessler duyuyordum ama salondan gelmiyordu.

Mutfağın camından bakınca bahçede olduklarını gördüm.

Bu iyiydi aslında.

Kimse yoktu ve rahtça yemeğimi yediğim gibi odama gide bilirdim.

KATİLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin