KATİL

8.Bölüm

Merhaba))
💬 yapmayı ve ⭐️ basmayı unutmayın.

8.Bölüm

Hafif yağmaya başlayan yağmur dakikalar geçtikçe şiddetini artırmaya devam ederken mahallede ki insanlar sanki büyük bir olay varmış gibi bağıra-bağıra evlerine koşuyordular.
Bense karşımdaki boyaları akmaya yüz tutmuş evin karşısındaydım.
Girmekle,girmemek arasında kalmıştım.

Pek fazla arkadaş çevrem yoktu ama Suna başkaydı.
Hem okuldan,hem mahalleden hem de işten arkadaşımdı.
Bir tek onu tanıyordum.

Sonunda kararımı verip evin bahçe kapısından evin kapısına kadar geldim.
"Her şey iyi olucak."
Dedim ve zili bastım.

Bir kaç dakikadan sonra kapı açılmıştı.
Üstünde ki ayıcıklı pembe pijaması,kafasın da yine pembe tavşan modelinde bandanası ve elindeki lolipop ile bir adet bana ağzı açık şaşkınca bakan Suna vardı.

Bu haline gülsem'mi yoksa kendi halime ağlasam'mı bilemedim.
Etrafıma baktım ve hızla içeriye girip kapıyı kapattım.

Suna hala kendine gelmiş değildi.

"Suna..."

Suna benim sesimi duyunca sanki büyük bir şoktan ayılmış gibi kafasını hızla iki yana salladı.Hızla üzerime atlayıp beni sıkı şekilde sardı.
"Allahım bu gözler neler görüyor,bu kulaklar neler duyuyor.Eylül..."
Beni hala bırakmamıştı ama adımı söyleyip durmuştu.

"Sen burdasın."

Benden ayrıldı ve hemen elimden tutup koşarak,dış kapısı ile karşı-karşıya olan oturma odasına girdik.
Hemen koltuğa beni oturttu kendide yanıma oturdu.
"Allah aşkına kızım sen nerelerdesin ya?!O gün işden çıkış,o çıkış bir daha senden asla haber almadık."

Durdum baktım.
Sessiz kalmak zorunda kaldım.Onca şey nasıl anlatılır ki.Beni bulacaklar korkusu dilimi lal etmişti.
"Be-ben şey.Ben şey evdeki durumları biliyorsun.O yüzden artık bıkmıştım ve buradan biraz uzaklaşmam gerekiyordu.."

Of aklımı bir türlü toparlayamıyordum.Aklıma bir türlü bir şey gelmiyordu.
Gözlerimi Suna'nın yüzüne çıkardım.

Suna benden biraz uzaklaşıp saçımın telinden tut ayağıma kadar baktı.
"Peki bu kılıkta ne gezdiğini sormamda sakınca görmüyorsundur umarım?"

Suna fazla şüpheci biriydi.Onu inandırmak o kadar da kolay değildi.Ama olanları anlatıp onunda hayatını tehlikeye atmayacağıma göre sadece yalan konuşmağa devam etsem iyi olacaktı.Yani ne kadar başara bilirsem.

"Şey ya geçici olarak hasta birine bakıyordum ve..."

Aklıma doğru dürüst hiç bir şey gelmiyordu.

"Ve?"
Suna cevap bekler gibi yüzüme bakıyordu.

Derin nefes aldım."Ve kavga edince kapı dışarı edildim.Kaldım işte bunlarla...!"

Suna inandımı baktım...Hala şüpheli şekilde gözümün içine bakıyordu.
"Tamam öyle olsun bakalım.Sen benim odama geç üstüne bir şeyler al.Bende yemek falan hazırlayayım."