KATİL

4.Bölüm

Aşağıdaki küçük yıldıza basarak bana küçük bir hediye verebilirsiniz❤️

•••

4.Bölüm

Beni ayndan izlemiş'miydi?!

Aksine bu defa karekterime ters bir hareket yaptım.
Ve sanırım bu "asla yapmam" dediğim halde yapanlar katagoriyasına giriyordu.

Kollarımı birbirine kenetleyip bende aynadan ona baktım.

"Katil olmanın yanı sıra sapıklık yaptığınızı da bilmiyordum.Bilmem iyi oldu."

Şu anda domates gibi kızarmam gerekirken ben sanki beni izlemesi normalmiş gibi davranıyordum.
Ayndan gördüğüm kadarı ile tek kaşını kaldırmış halde bana bakıyordu.

Sonra arkasını döndü ve omzunu benim gibi duvara dayayıp kollarını birleştirerek bana baktı.

"Çok ve boş konuşan insanları bile öldürüyorum biliyormusun."

"Öldürüyorum" derken duruşum bir anda eski halini almıştı.
Ben şu anda bir katil ile konuşuyordum.Ve bu katil az önce beni çıplak görmüştü.

"Afferin.Şimdi in aşağı yemek zamanı!"
Ağzımı açacağım an sanki anlamış gibi eli ile konuşmamam gerektiğini söylemişti.

"İtiraz edersen inan öldürmekte çekinmem!Şimdi in aşağıya yemeğini ye!Ablan da çoktan yemek yemiştir şimdiye değil mi?"

Sözlerinin altında gizli tehditi anladığım da sanki taş yutmuş gibi olmuştum.

Odadan çıktığı an yere çökmüştüm.

Nasıl kurtulacaktım bu adamdan bilmiyorum.Ablam hiç mi merak etmiyor beni acaba?!

Güldüm kendime.

Bas baya güldüm.

Çünkü ablam asla beni düşünmezdi.Ben onu düşünürken o asla düşünmezdi.
Zaten onun için varsa yoksa para,zengin ve yakışıklı erkekler.

Asla aileyi umursamazdı.

Ve sanırım kendini düşünerek belki hayatın da en güzel şeyi yapıyordu.
Derin nefes aldım ve ayağa kalkarak odadan dışarı çıktım.

Merdivenlerden yukarıya doğru kalktım ve hemen salona girdim.

Yemek masasının hemen en başına yerleşmiş ve elindeki tableti ile bir şeyler kurcalıyordu.

"Davetiye mi bekliyorsun?"

Sesini duyunca hemen kendime gelip masaya oturdum.
Önümdeki yemekler pek benim bilmediğim cinstendi.Yani bazılarını belki garsonluk yaprken ya görmüşümdür ya da görmemişimdir!

Tatlarını bilmediğim yemeyi nasıl yerdim bilmiyorum.
Hem ben et yemem ki.

Off...Gurursuzluk olur mu bilmem ama açlıktan da bayılacam şimdi masaya.

"Benim yedirmemi beklemiyorsundur umarım."

Kafamı kaldırdığım da hala tabletine bakıyordu.
Bu katilin de her halde alnın da gözleri var.

"Bilemdiğim şeyi yemem ben."

Sonun da gözlerini o çok sevdiği tabletinden ayırmıştı.

"Neyini bilmiyorsun yemek işte al tabağına çatal ile tut ve ağzına at kapa çiyne ve yut."

Gözlerimi devirdim.