TPD4

18 3 1
                                    

XiaoYu pov:
        lola.... sorry yung kwentas na binigay ninyo sakin at pinakakaingatan ninyo po.nawala ko Lola sorry hindi ko na po.alam kung saan ko nawala yun umiyak ako sa harapan niya.yinakap naman ako ni lola at pinatahan.kaya pinahid ko akin mga luha at ngumiti sa kanya.hahanapin ko ang kwentas na yun kahit na gumamit ako ng bagay na pagwasak sa dorm at university para mahanap ko lang kwentas kasalan mg demon nayun bakit mawala yun.
   "apo.... hanapin mo bagay na yun..kapag wala yun hindi mo makilala ang apo ng pinakamamahal ko kaibigan na siya magiging future husband mo apo.bata ka palang pinagkasundo ka namin sa kanya apo at hindi mo yun natatagihan habang buhay!lola naman saklap naman ng kapalaran ko nayan ha.piro tutuparin ko ang nawasak ninyo pag ibig ng first love mo.sana naman lola subra gwapo ng apo niya.ayuko ng masama ang ugali at walang puso katulad ng dormmate ko.kapal ng bungo nun lagi po kami nag aaway at lagi niya ako inaasar at tinatawag na little siopao.
   lola sama niya talaga..tumawa naman ang lola ko sakin kwento sa kanya.sabi niya yun daw ang dàan para sa tunay na pag ibig away.
    hanggan sa isa isa nahulog ang amin mga damdamin ng hindi namamalayan.
malabo Yun magyari lola.demon nayun talaga wala na pag asa magbago sama sama.
    "apo....mukha ngayon lang kita nakita namumula ang pisngi at tainga siguro inlove na inlove ka dun sa demon na Yun!sabi Naman ni lola sakin masaya wika nito.hindi no.sabi ko naman sa kanya talaga galit lang ako dun lola.nakasimangot kung sagot sa kanya.
wala masyado customer na pumunta dito kaya nakakapahingan ng maayus si lola.mamaya susunduin ako nila momo at nine dito sa bahay.nasa school naman ang pinsan ko pasaway.lola lagi po kayo uminom ng gamot ninyo at lagi kayo kumain sa tamang Oras.kahit na wala po ako rito nandyan naman ang pinsan ko na ulila sa magulang.maaga sa namatay ang magulang ni lian kaya lumaki siya dito sa poder namin ni lola.
    bago ako umalis nagluto muna ako ng pagkain nila.kahit na simple lang pagkain namin.talaga masasarap at galing sa mga tanin ni lola dun sa gilid ng bahay namin mga gulay na dapat masustansya tinatanim.
   "lola...nandito na po!ang kyut ninyo apo!!nandito kana pala lian bilisan mo magbihis ka dun at kailangan kuna umalis.natigilan ito sa nakita ako.
ano..ba tinutunganga mo dyan ha.batukan kita dyan ih!
   "omg...ate siopao nandito kana! kasama mo ba mga gay na maiingay dun sa labas.akala nila sarili nila lugar ito lalandi!sabi naman ni lian sakin.nandyan na ba sila.pinuntahan ko si lola at nagpaalam sa kanya.
lian...ikaw na bahala kay lola.bye lola lagi kayo mag ingat ha.isara dapat isara baka lasukin kayo dito yaman kasi natin ih.
lumabas ako ng bahay..nakita ko sila dun sa may gate namin na kumakaway habang nakasakay sa kotse ni ak.
mga mars..kanina pa kayo dito.tanong ko sa kanila.
    "mars...xiaoyu yan bahay ninyo aba maliit lang pala..mananahi pala lola mo no!
   "omg....wala dito mga pogi ang papangit ng boys kaluka!
     "mars.. xiaoyu sakay na alis na tayo baka pagsarhan tayo ng big gate!
    " yahhh...Tama si riki!!tayo na para makita natin muli mga gwapooo hot na mga boys sa dorm at pagkain!
natampal ko nalang noo sa mga kaingayan nila apat kahit ganun subra naman sila.mabait sakin kahit ganun lang buhay sa buhay nila mayayaman.lahat nakukuha nila piro sabi nila di naman masaya magulo dun buhay na meron ang mayayaman.kaya minsan sabi nila mas mabuti kung mahirap nalang sila masaya pa at wala Yaya at mga maid na gigising sa kanila sa umaga.
   pagdating namin ng dorm...agad kami pumasok at binalik ang card sa counter at binigay samin ang mga susi ng room.palinga linga ako sa hagdanan kahit sulok nito sàan ba talaga yun natapon.
      "hinahanap mo parin ba yun xiaoyu!
    " baka nasa room lang yun.baka nasa gamit mo!wala dun ih.hinanap kuna kagabi wala talaga hindi ko maalala pano saan ko nahulog.
    mahalaga yun para sakin ih.isa pa sa lola ko yun.kasalan to ng demon nayun.
mauna na ako sa inyo pupuntahan ko lang demon nayun.mabilis ako nagtungo sa kanila room.syempre agad ako pumasok dun katulad ng room namin malawak at kumpleto sa gamit.may kanya kanya sila mga kwarto rich talaga.
    hii.. jiayuan at patpat nandyan ba mabait ninyo master na demon ang pangalan.
   "ikaw...pala mooncake nandito nasa kwarto nararating lang!
   "sandali lang.. mooncake bawal ka pumasok dyan!lagot na"bakit kailangan nila ako tawagin mooncake pagkain ba ako sarap nila sapakin dalawa.iniwan ko sila dun at bigla pumasok sa kwarto ng demon nayun.
   aba linis naman at ganda dito sa room ni demon.demon..demon nasan ka harapin mo nga ako.
   "sino may sabi pumasok ka sa room na walang paalam ha.umalis ka rito bata!sabi naman sakin ni demon.tumingin ako sa kanya ng masama.kasalam mo bakit nawala bagay na iniingatan ko.ibalik mo yun ngayon din.di kana nga masama.baka sabihin ko sayo kasalan mo bakit nahulog ako dun sa hagdanan.dahil sa mga babae may gusto sayo inutusan mo sila saktan ako.
   diba tama ako..kaya ibalik mo na.kung wala kang naman alam tulungan mo ako mahanap yun demon.
    "hindi ako tutulong sa katulad mo..kaya umalis kana sa kwarto bago pa kita kaladkarin palabas ng pintuan! ayuko!!!hindi ako aalis dito kahit na sipain mo pa ako.di kaya bitayin at ibitin sa bintana.basta mahanap ko lang ang kwentas ko na pag aari ng lola ko.mahalaga yun sakin kaya pakiusap tulungan mo ako.
bigla nalang niya ako hinawakan sa braso at binitbit na para pusa maliit at linabas sa kanya pintuan.
    "kapag inulit mo pa pumasok dito.hindi pa yan ang gagawin ko sayo bata!pangit ka...buksan mo to kailangan ko mahanap ang kwentas ko.hindi hindi kita titigilan demon ka.wala ka talaga puso kahit tulungan ako.siguro wala nagmamahal sayo kaya sama sama mo.sigaw ko sa kanya.
   linapitan ako nila patpat at jiayuan.sinabi nila sakin na kung pwede bumalik na ako sa room baka lumabas siya at saktan ako.
ayuko...dito lang ako hihintay ko siya patpat at jiayuan.siya lang kasi alam ko makakatulog sakin mahanap ang nawawala kung kwentas.hinananap kuna sa buong paligid piro wala.
   "tutulungan ka namin...mahanap yun mooncake piro sa ngayon bumalik kana sa dorm mo!ayuko nga..sabi ih'bahala kayo dyan kahit na saktan niya ako ayus lang naman sakin yun.wala sila nagawa kundi samahan ako dumating din sila boyuan at keyu pati si mika.
     binigyan nila ako ng pagkain piro ayuko kumain.hindi talaga siya lumabas kahit siguro lumuha ako ng dugo sa harapan niya.hindi niya ako tutulungan.tumayo at sinipa ko pintuan niya.lumabas ka dyan demon ka.alam ko nandyan ka at gising wala ba talaga awa sakin ha..kung ayaw mo sakin hindi naman yun dahilan ko.
    lumabas ako ng room nila at hinanap ang kwentas ko.malamin na gabi piro wala parin talaga nagtanong na ako sa mga tagalinis bago sila umuwi.sinamahan na din ako ng mga kaibigan ko panay dikit sa mga kaibigan ni demon.
    hoy....tama nayan mga landian ninyo pwede nakakairita kayo tingnan kung puwede tulungan ninyo ako mahanap yun.bilis na sarap ninyo ipagdikit sa pader.
    "mars....naman sungit mo ngayon ha!
   "hindi kasi pinansin ni demon kaya ganun si mooncake!tama na.sabi ko naman sa kanila wag ninyo bangitin ang lalaking yun masama ang ugali.ilang oras na kami naghahanap piro wala talaga kaya naisipan nila.bumalik na sa room kasama iba.naiwan ako at umupo sa hagdanan na umiiyak.
pano na to..baka magalit talaga si lola hindi kuna makikita tuloyan ang apo ng kanya kaibigan na maging fiance ko.
    "tumayo nga dyan.... little siopao.ano subra bang hirap dapat ang gamit iniingatan at hindi sinusuot kung saan sàan.ito ba ang hinahanap mo kwentas! narinig ko yun sabi niya kwentas mabilis ako tumayo at humarap sa nagsalita mula sa likod ko.
   Yan..nga kwentas ng lola ko....tama ako nasayo pala ih bakit pinahirapan mo pa talaga ako demon ka.masaya ako nakita na kita.
thanks nalang yun masasabi ko sayo demon.
    "ingatan mo yan...baka mawalan yan bigla sayo itago mo mahalaga sayo baka hindi mo makilala future husband mo!iwan ko sayo...blaaaaaaaa dyan kana nga matutulog na ako.iniwan ko siya dun at bumalik sa room at matulog na.itatago kita baka di ko makilala ang future husband gwapo ba siya.

THE POSSESSIVE DEMONTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon