01

470 52 15
                                    


වෙන් උනත් ඔබෙන්
මතකයි අද වගේම
හිනාව ඔබේ
මුවග රැදුනු

දම්පාට සාගරයේ
කිමිදිලා හැමදාම
වෙහෙස දැනුනත්
එය නිවුනා ඔබේ හිනාවෙන්

හැමදාම වගේ අදත් මම ආමිලාට මම වීවර්ස් එකේ පොඩි නිසදැසක් දැම්මා.එයාලා අපිව තාමත් බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්නවා.ඇත්තටම කියනව නම් හෙටට අපි disband වෙලා හරියටම අවුරුද්දක් පිරෙනවා.අපි හිතුවට අපිව එයාලට අමතකයි කියල තාමත් ආමිලාට අපිව අමතක වෙලා නෑ
හැමදාම වගේ කවි නිසදැස් ෆොටෝ වලින් වීවර්ස් එක පිරිලා.හියුන්ග්ලා වගේ මම ඉස්සර වීවර්ස් එක පැත්ත පලාතේ යන්නෙ නෑනෙ.ඉදල හිටලා මොනාහරි දැම්මොත් ඇරෙන්න මම වීවර්ස් එකට ලොග් වෙන්නෙවත් නෑ.

ඒත් දැන් මම හැමදාම හවසට ආමිලාට නිසදැසක් දානවා.එයාලා ඒකෙන් ගොඩක් සතුටු වෙනවා.එයාලගෙ කමෙන්ට් වලින් මට වගේම හියුන්ග්ලටත් ඒක තේරෙනවා.

අපි වෙන වෙනම ගෙවල් වල ජීවත් වෙන්න තීරනය කලේ disband වෙලා මාසෙකට පස්සෙ.වෙන වෙනම හිටියත් අපේ ගෙවල් හතම තිබ්බෙ එකම Road එකක.විනාඩි පහෙන් යන්න පුලුවන් දුරින් තියෙන්නෙ.ටවුන් එක හරියෙම ගෙවල් හදාගත්ත නිසා හවසට ලස්සනට මුලු ටවුන් එකම පේනවා.

අද මමයි ජිමිනුයි ටේයි කතා උනා හවස හයට විතර හන් ගග පැත්තෙ ගිහින්  එන්න.කොහොමත් අපි නිදහසේ කාලය ගත කරපු කාලය අඩුයිනෙ.දැනටත් අපි යන්නෙ මාස්ක් එකක් දාගෙන.අපිව අදුර ගන්න ආමිලාට වැඩි වෙලාවක් යන්නෙ නෑනෙ..

මමත් සාමාන්‍ය විදිහට කලිසමයි ටී ෂර්ට් එකයි මාස්ක් එකයි දාගෙන පහලට ආවා.උඩින් කලු හූඩි එකකුත් දාගත්තෙ හවසට සෝල් වල මේ දවස් වල ගොඩක් සීතල නිසා..

'ඩින් ඩොන්ග්'

මම හිතන්නෙ අර දෙන්නා ඇවිත් වගේ..මම ඉක්මනට ෆෝන් එක්කත් සාක්කුවට දාගෙන දොර ලගට ගියා.දොර ඇරල බැලුවම ජිමින් කලු පාටටම ඇදගෙන බලාගෙන ඉන්නවා.මට හිනත් ගියා දැක්කම..

" ජිමින්ශි..ටේ ආවෙ නැද්ද.."

" එයා කාර් එකේ..අපි යන්.."

මම දොරත් වහල ජිමින් එක්ක කාර් එකට නැග්ගා..

" කුකීයා..අපි කොහෙටද ඉස්සරලම යන්නෙ.."

the  rain || JJK  [  ✔ ]Where stories live. Discover now