I looked into your eyes || Part two

Hoofdstuk 12: Good fight

Zondag 15 november...

09:47

Gisteravond zijn Noah en ik samen terug gegaan naar het hotel waarin wij verblijven. Vanaf het moment dat we in de kamer stonden, brak de hel los. Urenlang hebben we tegen elkaar lopen schreeuwen. De ruzie werd steeds erger en erger en af en toe erg verwarrend. Uiteindelijk ben ik in slaap gevallen. Dat moet rond drie uur zijn geweest.

Het erge is nog dat ik in slaap ben gevallen in zijn kamer. Hij is er nu niet. Toen ik wakker werd, was die al weg. Voor de zekerheid had ik nog in de badkamer gekeken, daar was die ook niet. Verder heb ik niet de energie om hem te zoeken. Mijn rug doet al de hele nacht zeer en werd ik vroeg wakker, omdat ik misselijk was.

De deur van de kamer gaat open. Noah loopt binnen.
Hij heeft nog dezelfde outfit aan als van de avond ervoor.
'Hey.' Zegt hij levenloos. Hij loopt verder de kamer in en gaat op de bureau stoel zitten.
De ruzie van gister was intens. Hij was zo ontzettend boos. Boos omdat ik verteld heb dat ik zwanger ben, boos dat ik geen abortus wil doen, boos omdat ik heb gezegd dat hij de vader is.

'Ben je nog boos?' Vraag ik. Een hele domme vraag waarschijnlijk.
'Nee Layla. Nu jij het aan iedereen vertelt hebt, zijn alle problemen opgelost!' Hij staat op en trekt zijn colbert uit. Hij gooit zijn jasje naast mij op bed en loopt dan de badkamer in.
Ja, dit was een erg fijn gesprek.

~~~

Het is een tijdje later. Noah ligt al een uur naast mij op bed, achter zijn telefoon. Intussen ben ik  al 3 keer opgestaan, om te overgeven. Voor de rest liggen we op bed, zonder een woord te wisselen.

Oh bah!
Ik zit rustig op insta te scrollen en kom een foto tegen van Brice en Veronica. Het is een foto van hun twee die op de vliegveld staan. Ze gaan voor 3 weken naar Thailand als huwelijksreis. De manier waarop Veronica lachend naast hem staat en hem vasthoud maakt mij ziek. Dit is niet wat ik wilde zien. Ik had het moeten zijn die met hem daar stond op het vliegveld. Niet deze bitch. Alsnog geef ik de foto een hartje.

'Oke, ik doe het.' Ik kom omhoog en ga in de kleermakershouding zitten. Noah draait zijn hoofd een kwartslag, hij ligt met zijn rug naar mij toe. Geïrriteerd kijkt hij mij aan.
'Ik vroeg je niks.' Zegt hij. 
'De abortus. Ik doe het.'

Zijn blik veranderd. Hij ziet er ineens een stuk geïnteresseerder uit. Noah legt zijn telefoon op het nachtkastje en draait zich om naar mij. 'Oke ik maak een afspraak.' Gemakkelijk staat hij op uit bed. Verward kijk ik hem aan. Dit is zijn reactie? Wekenlang vertelt hij mij om het weg te halen en dan reageert hij zo? Hij vraagt niet eens waarom.

'Wil je niet weten waarom?' Noah staat met zijn telefoon in zijn hand. Even legt hij zijn ogen op mij. Ongeïnteresseerd haalt hij zijn schouder op, 'Niet perse.' 'Oke, dus na al dat zeuren van jou, vraag jij je niet af waarom nu ineens wel? Het zou je ook niet interesseren om te weten dat ik vind dat je gelijk hebt?' Langzaam laat hij zijn telefoon zakken. 'Ik dacht dat het kwam omdat hij nu getrouwd is... Hoewel ik het niet erg vind om te horen dat ik gelijk heb, wat is de reden?' 

Afgelopen nacht:
23:24

'Jij bent het domste meisje wat ik ooit heb ontmoet!' Roept Noah zodra we in zijn kamer staan. 'Dat is niet erg aardig om te zeggen, Noah..' Ik ga op het bed zitten en trek mijn hakken uit. 'I don't fucking care! Je bent het. Hoe haal je het in je lege hoofd om te zeggen dat ik de vader ben!' 'Weet ik niet! Iedereen stond daar en keek naar mij... ik voelde een hele erge druk!'  'Oh boe-hoe! Dit is jouw fucking probleem. Als jij niet een geile hoer speelde, was dit allemaal niet gebeurt.'

'Wat!' Ik sta op van het bed, 'Hoe durf jij mij een geile hoer te noemen!' Langzaam lopen we dichter naar elkaar toe. 'Je bent het,' antwoordt hij, 'Je wist dat hij in een relatie zat en alsnog ben je met hem het bed ingedoken.  Je bent een fucking slet!' 'Noah!' Teleurgesteld kijk ik hem aan. Is dit hoe hij over mij denkt, dat ik een slet ben?