I looked into your eyes || Part two

Epiloog

18 jaar later

'Papa.' Oliver komt mijn werkkamer in. Hij is opgegroeid tot een mooie zelfverzekerde man.

'Ja.' Ik sta op vanachter mijn bureau.

'Ik ben er klaar voor.' zegt Oliver.

Hij staat bij de openhaard. Daar hangt een grote mooie foto van Layla. Hij kijkt ernaar. Ik kom naast hem staan. Samen kijken we naar de foto.

'Je lijkt op haar,' zeg ik. Qua uiterlijk is Oliver een kopie van mij. Layla had vaak gezegd dat ze dacht dat hij op mij zou lijken. Het is jammer dat ze er niet meer is om dat te zien.

Oliver kijkt naar mij, zijn bruine ogen twinkelen, 'Hoe lijk ik op haar?'

Ik leg mijn hand op zijn schouder, 'Je bent lief, zorgzaam en nieuwsgierig. Dat was je moeder ook.'

Hij pakt een foto van de plank. Het is een foto genomen op onze trouwdag. Oliver is daar nog klein. Layla houdt hem vast, ik sta naast haar. Ze lacht op die foto, ze zag er zo gelukkig uit.

'Mama was mooi.' zegt hij dan.

Ik knik instemmend, 'Ze was ontzettend mooi. Jouw moeder was meer dan ik verdiende. Mama was een engel.'

Hij draait aan zij ketting die hij om zijn nek heeft. Na haar dood had Liv die aan hem gegeven. Hij draagt hem elke dag. Het zijn de vleugels van een engel.

'Ze is nu een engel. Ze waakt elke dag over mij.'
Dat is wat Liv hem vertelde, na haar dood. Het is moeilijk om een klein kind te vertellen dat die z'n moeder nooit meer gaat zien.

'Dat is zo, Olly.'

Hij legt de foto terug op de plank. Ik blijf naar de foto staren.

'Heb je Layla gezien?' vraag ik aan Julie, die langs mij loopt. Ze schud haar hoofd, 'Ze is vast bij de dranktafel,' zegt ze lachend. Ik lach van binnen, dat zou de eerste plek zijn waar ik moet kijken. Vol goede moed loop ik richting de dranktafel. Noah staat er te kijken naar de flessen.

'Kan je hart de alcohol wel aan, old man?' Uitdagend lacht hij naar mij.

'Jij en ik zo meteen een shot wedstijd.'

'Okay, deal.' zegt hij.

'Heb je Layla gezien? Het is tijd voor onze openingsdans.'

'Uhm,' hij wrijft over zijn hoofd, 'Volgens mij ging ze naar de wc. Ik weet het niet zeker.'

'Okay, ik kom zo terug voor de wedstrijd.'

'Ik wacht op je,' Hij geeft mij een knipoog.

Genietend loop ik naar de dames wc. Ik hoop niet dat ze aan het kotsen is in de wc. Hoewel ik nog maar 1x heb meegemaakt dat ik haar haren moest vasthouden. Het is een kleine, maar sterke meid. Haar lichaam kan veel aan.

'Layla, ko--' Ik open de deur van de wc. 'Layla?'

Ik kijk naar beneden. Ze ligt bewegingsloos op de grond. 'Layla!' Ze ligt in een plas van haar eigen bloed.

Ik ren de wc in en val voor haar neer op de grond. 'Layla!' Ik hou haar vast en probeer haar wakker te schudden. Haar lichaam voelt koud aan. 'Layla, word wakker, alsjeblieft!'

Ze beweegt niet. Ze ligt stil in mijn armen. Mijn tranen vallen op haar koude wangen. 'Layla..' Ik kijk haar aan. Verscheurd van binnen, sluit ik haar ogen. Ik druk haar tegen mij aan. Wiegend met haar in haar armen, hou ik haar vast.

'Mon bel ange.'

'Je moeder hield ontzetten veel van je,' zeg ik triest.

'Ik weet het, pap.'

'Ik ben er niet in geslaagd om haar te beschermen. Dit is niet het leven wat ik voor haar wilde. Ik probeerde haar er zoveel mogelijk buiten te houden, maar ja,' Ik lach, 'Ze was zo eigenwijs. Nee en ja klonken in haar oren hetzelfde.'

Oliver lacht, 'Dus dat heb ik ook van haar.'

Ik klop hem op zijn schouder, 'Dat heb je zeker van haar.'

'Ben je zover?' Vraagt Noah.

Noah en Max komen de kamer ingelopen. Max, de broer van Layla. Na haar dood, is hij gaan geloven wat Layla vertelde over zijn ouders. Sinds een paar jaar werkt hij ook bij ons.

'Oui. Papa,' Oliver kijkt mij aan, 'Ik zal degene vinden die mama heeft vermoord. Ik zal haar dood wreken.'

Ik geef hem een knuffel, 'Je sais que tu le feras, fils.'

Ik heb Layla voor een tweede keer gefaald. Het is mij niet gelukt om te vinden wie het heeft gedaan. Oliver neemt die taak van mij over.

'Je weet wat ik heb gezegd Olly.'

'Oui,' serieus kijkt hij naar mij, 'Ne fais confiance a personne.'

~~~~~~~

Greetings all!
Dit was waarschijnlijk niet het einde waar je op hoopte, maar helaas. Niet elk verhaal heeft een happy ending. Toch hoop ik dat je het een leuk verhaal vond! Dank je wel voor alle stemmen en leuke reacties!

Au Revoir!