Sinful Desire (Book One)

Chapter 22

Again

"Breakfast?" alok sa'kin ni Luan na siyang unang nakita ko pagkapasok ko nang kusina.

Sinama ko sila ni Eury sa bahay at nagsinungaling kay mama na pinadala sila ni lola to visit me. Hindi na nagtanong at nangulit si mama dahil mabilis ding gumaan ang loob niya sa dalawa kong kasama. Alam kong sa oras na mahuli kami ni lolo ay mawawalan nang trabaho si mama o baka mas worst pa doon ang mangyari sakanya, alam ko ring kukunin ako ni lolo at ilalayo na naman kay Luan. Hindi rin naman pupunta si mama sa kina lolo dahil yon ang sabi sakanya para daw kung sakaling pupunta doon si Luan para hanapin ako ay hindi siya paghinalaan at baka sundan siya dito.

Hindi ko hahayaang magkalayo kami ulit ni Luan. Mahal ko siya and I'm ready to fight for him. I know it sounds crazy but I want to choose him. It sounds so bad. It's wrong.

"Hey, are you okay?" naramdaman ko ang pagyakap niya mula sa likuran ko bago niya isandal ang ulo niya sa balikat ko. Mabuti nalang at kami pa ang nandito kaya wala ring nakakita sa ginawa niya.

"Hindi ka na galit?" I asked out of nowhere. Bigla ko nalang naalala na hindi pa pala maayos ang usapan namin cause we end up - - nevermind.

"Why would I? If we're talking about that time when you leave me, I know why you did it pero sana hindi mo yun ginawa. I'm f*cking worried, Ar. Nung nagising ako at hindi ka nila maipakita sa'kin? I almost killed them all but they managed to blackmail me. Pumayag akong kontrolin nila to see you again until I found out na wala na silang balak na ipakita ka sa'kin. I did everything to find you. I'm not mad at you because you leave, galit ako sakanila because they force you to leave just to stop what's going on between us." sagot niya saka hinigpitan ang pagkakayakap sa'kin.

Hinaplos ko ang isang braso niya para pakalmahin siya.

"Hinayaan ka na naman nilang malayo sakanila imbes na ako nalang ang ilayo sayo, not because I wanted to but I'm d*mn done with their crap baby. Nagawa ka na nilang ilayo noon kaya malayo ang loob mo sa'min, sa'kin and now they're doing it again."

"Hey shh, stop. Forget it. Mas mahalaga sa'kin ngayon na nahanap mo ako. Hindi ko alam kung paano nila ako natago sayo gayong nandito lang ako sa hacienda but that doesn't matter anymore, I'm always with you now." pagpapagaan ko sa loob niya saka umikot para yakapin siya.

Hinalikan niya ako sa noo saka ako binigyan nang mabilis na halik sa labi. Ngumiti siya na agad kong ikinangiti rin. He's all that matters now.

"Aris?" rinig kong tawag sa'kin ni Naomi mula sa sala kaya dali-dali akong dumistansya sa kapatid ko.

Ilang sandali panay narinig na namin ang yapak niya na papalapit.

"Breakfast is ready," salubong ni Luan kay Naomi na kakapasok lang. Kunot noo niya kaming tiningnan pero nawala rin ang atensyon niya nung maamoy ang ulam na niluto ni Luan. Nilapitan niya agad iyon at sinuri.

"Si mama?," baling niya sa'kin pero nanatili akong tahimik at kabado.

"Nasa labas, inaasikaso yung mga halaman." sagot ni Luan nung hindi ako makasagot.

First I was still shock and nervous dahil muntik kaming mahuli and second is hindi ko alam kung nasaan nga si mama.

"Good morning, mukhang masarap ang ulaw ha," singit ni Eury na kakapasok lang. Mabilis siyang umupo para kumain kasabay si Naomi kaya inaya ko narin si Luan at tinawag na rin si mama na nasa labas para sabay na kaming kumain.

"Saan kayo pupunta pagkatapos dito?" tanong ni mama.

"Manunuod po kami ni Aris ng championship ma," mabilis na sagot ni Naomi.