İkinci şans

Bölüm 43

Bu bölüm 1 ay sonra diye ilerleyeceğiz yani Miroşum 8 aylık hamile. Finale son bir bölüm. Mira ve Baranı yazmayı nasıl bırakıcağım bilmiyorum fakat sizlere güzel bir finalle veda etmelirini istiyorum iyi okumalar...

İyi okumalar...

"Sağa git biraz...yok yok sola.."

"Reis bir karar mı versen sağ mı sol mu?"

"Sol!" Kank niye bağırıyon.

"Tamam reis sakin ol."

Bugün tam olarak 8inci ayıma girmiştim. Artık her haraketim kısıtlıydı artık hiçbir şey yapamıyordum. Şimdi ise umutun odasını ve kızların odasının dekorasyonunu yapıyorduk. Doğrusu ben emir veriyordum Baran ve Alp dediklerimi yapıyorlardı.
1 aydır çocuklarımın odalarının muhteşem olması için kendimi paralamıştım ve gerçekten çok güzel olmuşlardı. Sade ve güzel.

Kızların odası iki yataklı düşünün.

Umutun odası.

"Mira reis bizi uğraştırdın ama çok güzel oldu begh."

"Ne sandın Alp başkan tabi güzel olucaktı. Yardımların için teşekkür ederim."

"Hadi bakalım ben aşağıya yeğenimin yanına iniyorum sende tüm ayrıntılarına bak sonra başımın etini yeme Alp bu yamuk şu yamuk diye kocan yapsın" dedi ve gülerek odadan çıktı.

"Sevgilim çok güzel oldular..."

Baran gelip arkamdan sarıldı ve ellerini karnıma dolayıp karnımı okşamaya başladı.

"Evet güzelim sade ve çok güzel. Tıpkı senin gibi." Dedi ve omuzuma öpücükler kondurdu.

"Çişim geldi." Abi iki romantizm yaşayalım dedik çiş diyo ya. Anlık Baranın sıfadı eşgal.

Barandan ayrılıp odamızdaki tuvalete koştum.

"Yavaş güzelim yavaş.."

Tuvaletten çıktığımda Baran yatakta oturmuş beni bekliyordu. Bende yanına oturup kendimi yatağa attım. İki saniye yürüsem nefes nefese kalıyordum.

"Yine yoruldum.."

"Gel bakalım ben senin biraz yorgunluğunu alim."

Kafamı Barana doğrultup göz kırptım.
"Napcan?"

"Gel doğrul göstercem."

Ben doğrulamadığım için Baran beni yatakta oturur pozisyona getirmişti. Daha sonra arkama geçip omuzlarıma masaj yapmaya başlamıştı. Kanka neler neler anladıkda aklımıza masaj hiç gelmemişti. İç sesime gülünce Baranda ne düşündüğüm anlamış olacakki oda gülmeye başladı.

"Nasıl rahatladın mı biraz?"

"Biraz ne kelime baya baya rahatladım iyi geldi sağol sevgilim.."

Baran "İyi gelmesine sevindim güzelim." Diyerek beni yanağımdan öptü.

"Hadi inelim aşağıya millet şimdi bizi bekleyip aç kalmasın."

"Tamam güzelim inelim."

Herkes burdaydı Buraklar, Selimler, Alpler ve Tuğçe. Birlikte muhteşem bir akşam yemeği planlamıştık.

Hepimiz masaya oturmuştuk Umut odasında mışıl mışıl uyuyordu. Akıllı oğlum benim annesine hiç zorluk çıkartmıyordu. Hamile olduğum için onu taşımama yada yere eğilmeme izin vermiyordu. Babası kılıklım benim.

"Eee yeğenlerimin isimlerini artık söyleseniz mi?" Dedi Alp.

"Yok doğduktan sonra öğrenirsiniz." Dedik Baranla aynı anda.