İkinci şans

Bölüm 32

İyi okumalar üzümlü keklerim...

6 gün geçmişti. Miramı 6 gün önce ameliyata almışlardı. Doğumda kalbi durmuştu ve doğum sonrası kanaması olmuştu. O ameliyatdayken kendi doktoru gelmişti ve bana herşeyi anlatmıştı. Hamileliğinin nasıl zor geçtiğini, düşük tehlikesini, erken doğumda normal doğuma alınırsa kendisinin ölme ihtimali olduğunu herşeyi. Benim karım benim içinde kendinden vazgeçmişti oğlumuz içinde...

Bekliyorduk. Oğlumla. Annesinin uyanmasını bize geri dönmesini bekliyorduk. Benim güzelim çok güçlüydü. Umut küvezde kalıyordu. Çok minikti benim oğlum tıpkı annesi gibi.

Şimdi üzerime yine o nalet olası hastane tulumunu giyiyordum. Oğlumla birlikte güzelimin yanına girecektik. Her gün yanına girip onunla sohbet ediyorduk.

Üzerimi giydikten sonra umut'u kucağıma alıp Miramın yanına girdik. Çok güzel uyuyordu ama artık uyanması gerekiyordu. Gözlerine hasretdim ben güzel gözlümün.

"Bebeğim biz geldik bak.."

Yanına sandalye çekip oturdum.

"Bak oğlumuz umut. Miram aynı ben biliyor musun. İnadı sana çekmiş ama sürekli bağlı olduğu kablolardan kurtulmaya çalışıyor. Aynı sen gibi kokuyor güzelim, mis gibi. Artık sende uyansan. Hep birlikte evimize gitsek. Hem Gece ve kızlarımızda seni çok özledi. Ben seni çok özledim. Ben sen olmayınca nefessiz kalıyorum. Tam kavuştuk dedim. Yalvarıyorum uyan ve bizi sensiz bırakma güzelim. Bizim sana ihtiyacımız var..."

Güzelime yaklaşıp yüzüne öpücükler kondurdum. Uyanıcaktı biliyordum. O benim güçlü karım , umutun da herşeyle savaşan annesiydi.

🖤

Miram yoğum bakımda, umutum küvezde yatıyordu. 2 canımda ayrı ayrı odalarda yanlız başlarına yatıyorlardı. Ben ise şimdi Aynur ablanın bana vermiş olduğu cd'leri izleyecektim. Ona eğer bana birşey olursa bunları Barana ver demişti. Ben şimdi izleyecektim ama. Benim karıma birşey olmayacaktı. Sadece merak ettiğim için izleyecektim.

1'inci cd'yi taktım.
Ekranda Miram belirdi.

"Baran sevgilim...eğer sen bu videoyu izliyorsan ben artık hayatta değilimdir. Neyse çok duygusala bağlamayalım sonuçta sana güzel bir haber vermem lazım. Ben bugün hamile olduğumu öğrendim sevgilim. Bizim bir bebeğimiz olucak. Sana bunu böyle haber vermek istemezdim ama böyle oldu." "Hadi kızım randevuya geç kalacağız" "Tamam Aynur abla deliyorum hemen." "Seni çok seviyorum sevgilim birdahaki videoda görüşürüz."

"Bende seni çok seviyorum güzelim."
Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.

İkinci cd'yi taktım.

"Merhaba sevgilim. Fazla uyuduğum için ve zamanımın geri kalanını yemek yiyerek geçirdiğim için sana video çekmeye zaman bulamadım. Bugün 2'inci ayıma girdim. Bak sana ne dinleticem." Telefonundan bir ses açtı." Bu bebeğimizin ses kaydı sevgilim. Senin için ses kaydına aldım.Baksana karnım kendini belli etmeye başladı. Seni çok özlüyorum sevgilim. Bunların hepsini seninle yaşamak için nelerimi vermezdim. Ama nasip olmadı. Ben şimdi biraz dinlenicem sevgilim. Hamilelik beni çok tembel yaptı. Seni çook seviyorum. Görüşürüz."

"Senin tembelliğini yerim ben iyi uykular güzelim.."

3'üncü cd'yi taktım. Miram ağlıyordu.

"Sevgilim...Bugün doktorum bana düşük tehlikem olduğunu söyledi. Sürekli yatmam gerekiyormuş. Baran sana çok ihtiyacım var. Senin herşey güzel olucak demene, bana sımsıkı sarılmana...Seni çok özledim sevgilim. Çok korkuyorum ya ona birşey olursa ya onu koruyamazsam. Öpüyorum seni kocaman..."

Gözyaşlarımı kontrol edemiyordum.
"Herşey çok güzel olucak güzelim..."

4'üncü cd'yi taktım.

"Sevgilim bayadır yoktum bak karnıma bugün 5'inci ayıma girdim." Ayağa kalkıp karnını gösterdi. "Doktor cinsiyetinin belli olduğunu söyledi. Öğrenmek istemedim. Sensiz hiç birşeyin zevki yokki...Ama bence erkek. Eğer erkek olursa senin gibi olsun. Sana benzesin. Bu hayatta en büyük isteğim bir Baran daha olması. Oda bizim oğlumuz olsun. Düşünsene junior sen böyle minicik. Eğer erkek olursa Umut ismini düşündüm sevgilim. O benim en umutsuz olduğum anda umudum oldu tıpkı senin gibi. Sende tam bittiğini düşündüğüm an hayatıma bir umut ışığı olmuştun. Seni seviyorum sevgilim birdahaki videoda görüşürüz..."

"Hissettiğin gibi oğlumuz oldu güzelim. Umudumuz oldu..."

5'inci cd'yi taktım.

"Sevgilim... bugün 6'ıncı aya girdim. Baksana karnıma." Karnını gösterdi. "Baran çok kilo aldım. Karnımdan çoraplarımı bile giyemiyorum ama Aynur abla yardım ediyor. Sağolsun bebek gibi bakıyor bana. Biliyo musun sana nazlanmayı çok özledim..." gözlerinden yaşlar aktı. "Bak görüyo musun? Hormonlardan hep bunlar." Dedi gülümsemeye çalışarak. Yanındaki soslu makarna olan tabağı kucağına aldı. Ve yemeye başladı. "Bak bu senin muhteşem tarifin. Seninki kadar lezzetli değil şşştt Aynur abla duymasın. Belki birgün bana birdaha yaparsın kim bilir." Kocaman lokmalar alıyordu. Onu yemek yerken izlemeyi çok özlemiştim. "Görüyorsun demi nasıl yediğimi. Acaba beni böylede beğenir miydin?"

"Ben seni her halinle beğenirim güzelim. Kocaman karnınla çok tatlı olmuşsun.."

"Benim yine uykum geldi sevgilim uyuyacağım. Seni kocaman öpüyorum ve çook seviyorum. Görüşürüz."

"Bende seni kocaman öpüyorum ve çook seviyorum güzel karım.."

Son cd'yi taktım.

"Sevgilim. Sana bu videoyu çekmeden bu dünyadan gitmek istemedim. Doktor hamileliğimin riskli olduğunu söyledi. Her an herşey olabilirmiş. Ben bu hayatta kimse tarafından sevilmedim. Sen beni herşeyden herkesden çok sevdin. Bende seni herkesden ve herşeyden çok sevdim Baranım. O gece yanından gitmek o kadar zordu ki. Sensiz nefes alamıyormuşum gibi hissediyorum. Biliyorum sende öyle hissettin. Her gece kabuslar gördüm Baran. Seni başkalarıyla gördüm. Ölmek istedim. Ben ikimizide yaşayan ölülere çevirmek zorunda kaldım. Ama şunu söylemem gerekiyor ki pişman değilim. Yine olsa yine bunu yapardım. Birbirimizden uzakta ruhen ölü bir halde yaşıyoruz ama en azından senin yaşadığını bilmek bir yerde nefes aldığını bilmek bana güç veriyor sevgilim. Ben ölünce hiç üzülme tamam mı? çünkü ben hep gökyüzünde olacağım. Sen ne zaman oraya baksan ben orada olacağım. Oğlumuz sana emanet sevgilim. Ona nasıl Baran Doğan Demiroğlu gibi olunur öğret tamam mı? Şimdi sana veda ediyorum sevgilim. Sen bu hayatta nefret ettiğim herşeyi bana sevdiren adam. Seni çok sevdim. Hep seveceğim. Unutma biz birbirimizi ruhumuzla seviyoruz. Sizi hep izleyeceğim sakın ağlama..."

Video bitti. Bende bittim.

Benim güzelim bana veda etmişti. İkinci kere veda etmişti. İlki beni yatağımızda bıraktığı geceydi ikincisi ise bu videolardı. Bir kadın bir adamı anca bu kadar güzel ve temiz sevebilirdi.

Ben Miramı ilk görüğümde kaderimin o olduğunu anlamıştım. O benim herşeyim oldu. O benim sadece sevdiğim kadın değildi. O benim günü geldi sırdaşım günü geldi dostum oldu. Ben onu koruyamadım. Kendimden ailemden koruyamadım. Benim ailem yüzünden bu hale gelmişti. Ben sevdiğim kadını severken öldürdüm.

Beni düşüncelerimden sıyıran Miramla ilgilenen hemşirenin koşarak yanıma geliyor oluşuydu...

Bölüm sonu...

Valla bu son duygusal bölümdü. Bidaha yok sondu.🙂

Birdahaki bölümde görüşmek üzere...