The Curse of Limerence ✔

Chapter 14

Dahil sinasabog niyo notifications ko, ito na. And don't mind my sister in my profile board, she's the first person who read this so she's getting naughty.

But anyways, happy reading! <3

ARTEMIS' POV

"Artemis, I told you, we can't buy that." Sermon sa akin ni Athaleigh habang inaagaw ang hawak kong lamp.

"But it's beautiful! It has great dimmed light!" I pouted and pushed her a little.

She frowned and massaged her temple, controlling her anger towards me. I just wanted to buy this lamp, what's wrong with that? Patapos na kasi kami sa mga gamit sa condo, at isusunod na lang namin ang mga pagkain.

Kaunti lang ang furnitures niya sa condo dahil since she was just using it occasionally. Habang paalis na kami sa furnitures station at siya naman ay tinutulak ang push cart, namataan ko ang cute na lamp na ito.

"You can't buy things just because you find it beautiful, forsake." Mahinang sabi niya, nahihiya na sa ibang tao na nanonood sa amin.

Kinuha niya ang lamp sa kamay ko at binalik iyon sa lalagyan. Kukunin ko sana ulit iyon pero matalim niya ako tiningnan, napa-padyak na lang ako sa sahig at umirap.

Ngumiti siya ng pilit sa staff dahil sa kahihiyan na ginawa ko. Ngumiti naman ang staff at umiling kay Leigh na tila sinasabing okay lang. Tumaas agad ang kilay ko sa nakita.

"Sorry for that. I'm babysitting a brat." Ngiwing sabi ni Leigh at inayos and lamp sa lalagyan.

"Naku, it's okay lang ma'am. Baka may gusto pa po kayo tingnan?" Todo ngiti nung staff, ang kapal pa ng blush on sa pisngi.

"Hmm, do you have a lamp that is smaller than this?" Sabi ni Athaleigh at tinulak ang pushcart sa gilid ko.

Napangiti sa excitement ang staff at mabilis na tumango. I crossed my arms on my chest when Athaleigh softly nodded and followed her. She was walking while her hands were kept in her pockets.

"Ito ma'am, very affordable po and it has a great quality--"

"Are you saying that we can't afford that big lamp earlier?" I cut her off and glared at the staff.

Nagulat silang dalawa sa pagsasalita ko. Nanlaki ang mga mata ng staff sa sinabi ko at mabilis umiling habang si Leigh ay napabuntong hininga na lang at binalik ang atensyon sa lamp, hindi ako pinansin.

"A-absolutely not po, ma'am. Parang mas interesado po kasi siya sa medium size po kaya--"

"How can you say that? Can you read her mind?" I said sarcastically.

Natigilan ang staff at namutla lalo ang mukha. Nagtataka siya tumingin sa akin at kay Leigh na busy sa pagtingin sa lamp, walang pakialam sa amin. Parang humihingi pa siya ng tulong ah?

"Hindi rin po..." Halos pabulong na sabi nito at napayuko na.

I rolled my eyes and gritted my teeth.

"Ayusin mo ang trabaho mo kung ayaw mawalan 'yan sa'yo." Seryoso kong sabi. Kinagat niya ang ibabang labi niya, parang maiiyak na.

Sasagot sana ito pero biglang nagsalita si Athaleigh na ikinagulat ko.

"Stop it now, Artemis." She said without taking her eyes off the lamp, but it was almost a warning.

"What?! I'm just trying to correct her--"

"She didn't do anything so shut up." She finally looked at me but her eyes were filled with anger. Natigilan ako at umiwas ng tingin.

Natahimik ang staff, parang ayaw sumabat sa usapan namin. Sinamaan ko siya ng tingin nang mahuli ko siyang nakatingin sa akin, I'm not doing anything wrong, she's the one who at fault here.