လိုသုံး (Season-1) [Completed]

Episode 17 (Zawgyi)

[မွဴးသာခန္႔]

မနက္ကတည္းက ညီထက္ ေဆးရံုသြားတာ ျပန္မလာ ေသးသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ ကြန္ဒိုဆီလာခဲ့လိုက္ရသည္။

မနက္က မုန္႔ဟင္းခါး စားထားသည္ဆိုေပမဲ့ ေမေမတို႔ ဆံုးၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အစာအိမ္ေယာင္ၿပီး အစစ္ စားလို႔မရေတာ့ေခ် ..၊ ထို႔အတူ ခန ခန ဗိုက္ဆာတတ္ သည့္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အစာအိမ္ထပ္မေအာင့္ေအာင္ ခန ခန စားရသည္..။

အခုလည္း မီးဖိုခန္းထဲက ရိွတဲ့ဟာနဲ႔ပဲ ျဖစ္သလို လုပ္စား ေနစဥ္..။

~~Tin Taung~~

ဧည့္ခန္းမွ တံခါးဘဲလ္သံၾကားလိုက္သျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ ထြက္သြားကာ တံခါးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တံခါးအျပင္၌ ရပ္ေနသူက ညီထက္..။

သူ႔မွာကိုယ္ပိုင္ေသာ့ရိွရက္နဲ႔ ဘာလို႔ မဝင္လာတာလဲ..။

ကြၽန္ေတာ္ျမင္ေနရသည့္ ညီထက္က အရင္က ညီထက္ မဟုတ္ေတာ့သလိုပင္..၊ အရင္က ရယ္ရႊင္ျမဴးေနတတ္ သည့္ ညီထက္က အခုေတာ့ ေခါင္းကို ငိုက္စိုက္ခ်ကာ တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ရီေနသည္..။

"ညီထက္..ဘာျဖစ္လာတာလဲ.."

ကြၽန္ေတာ္ ညီထက္ကို တြဲေပြ့ကာ ဆိုဖာရိွရာသို႔ ေခၚလာ ၿပီး သူ႔ေဘး၌ ထိုင္ခ်သည္..။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ပုခံုးကို ခပ္ ဖြဖြလႈပ္ကာ-

"ညီထက္..ဘာျဖစ္လာတာလဲ..မင္းအေဖေရာ..သက္သာရဲ့လား.."

ကြၽန္ေတာ္ကသာ ေမးေနေသာ္လည္း ညီထက္ကေတာ့ ေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ငံု႔ထားကာ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔က တုန္ရီေနသည္ကို ေတြ့လိုက္ရသည္..။

"ညီထက္..ငိုေနတာလား..ဘာျဖစ္လာတာလဲ..အစ္ကို႔ကို ေျပာ.."

"ဆံုးၿပီ.."

လံုးေထြးစြာထြက္ေပၚလာေသာ စကားသံေၾကာင့္ ကြၽန္ ေတာ့္ရင္ထဲ နင့္ခနဲျဖစ္ကာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ႏွစ္က ေမေမတို႔ ဆံုးတုန္းက ခံစားခ်က္အေငြ့အသက္မ်ားကို ခံစားမိ လိုက္သည္..။

တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ရိႈက္သံတို႔က က်ယ္လာၿပီး ေပါင္ေပၚ ၌ ယွက္ျဖာစြာတင္ထားေသာ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ေပၚသို႔ မ်က္ရည္မ်ားက တစ္စက္ၿပီးတစ္စက္ က်ဆင္းေန သည္..။