Waves Of Pain ( High school series)

Chapter 22

Ang balis ng araw parang kailan lang papunta palang kami wala kaming ginawa kundi ang maligo at magpicture lang at mag over night sa tabi ng dagat.

Parang kailangan nag motor kami napansin kong umiwas sakin si ry simula ng nag motor kami lagi lang sya nakatingin sakin kapag nagkakatitigan kami sya agad ang umiiwas at at nakikipag tuwaan kila nash pero tumitingin parin sa gawi namin pero kapag nahuhuli ko sya umiiwas kaagad at nakikipagusap at nakikisama na kila nash na pakipag kwentuhan.

Hindi ko maikakailang hindi ko kayang ganito may sakit at lalo lang nahihirap ang puso ko naghihina ako.

Kahit pilitin kong maging matapang hindi ko kaya kahit salita nya lang o presensya na binibigay ako.

Habang lumilipas ang araw lalo ko lang nararamdaman na hindi lang basta paghanga ang nararamdaman ko noon pa noong nasa elementary ako masasabi kong naguguluhan ako pero habang tumatagal pinagmumukha sakin na hindi dapat lang iyon ang paniwalaan ko.

Ngayon masasabi kong wala talaga pinipili ang pagmamahal kapag dumating talaga ito wala ka magagawa kundi tanggap ang para sayo pero lahat ng ito may kapalit na sakripisyo at sakit may kasiyahan pero hindi nawawala ang sakit na dulot ng nararamdaman.

"Hindi ka mamaliligo ngayon levi."

Bungad sakin ni el pagkalapit nya sakin at hinawakan pa ang aking tuhod at umupo sa tabi ko.

Linapag ko ang balabal sa may buhangin at dito naupo sa tapat ng puno ng niyog kaya natatakpan ang sikat ng araw sa kanyang mga dahon.

"Napansin kong medyo naging matamlay ka may sakit ka ba?"

Umiling naman kaagad ako doon dahil wala naman akong pero sakit sa puso meron talaga!

"Alam mo gusto kong pilitin kang mag sabi sakin pero naiisip ko wag nalang ayaw kong pumasok sa buhay mo pero levi maghihintay akong sabihin mo sakin lahat hu-"

"Thank you El pero hindi ko pa kaya sa ngayon pero kapag kaya ko na lahat ko sasabihin sayo."

Tumango naman sya doon at sabay kaming ngumiti pero sa ngiting iyon alam kong pareho kaming nararamdaman sa ngiting pinukol namin sa isa't isa.

"Sige makikinig ako! I'm free basta tsismis yan."

Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o maiinis sa sinabi nya pero seryoso nalang ang pinukol ko doon kaya npangiti sya at hinampas pa ng mahina ang aking balikat.

Tahimik na kami parehas at luminga sya sa likod namin at alam kong sino ang tinitingnan nya sa aming likod.

"Napansin ko na,simulang noong magmotor kayo medyo naging mailap si ry sayo hindi katulad noon na kaunti nalang matunaw ka na sa tingin at hindi maipagkakaila na hindi sya dumidikit sayo."

Ngumiti nalang ako doon pero nakatingin sa dagat pero alam kong nakakatitigan sya sakin.

"May pinag usapan ba kayo Lev-"

"Wala hindi ko din alam tama lang ang ginagawa nya par-"

"Ikaw tama ba ang nasa isip mo,sa palagay mo tama ba ang ginagawa nya dyan sa p-

"Hindi ko kayo maintindihan el eh diba heto ang gusto nyo lumayo kami sa isa't isa-"

"Oo heto nga ang gusto namin pero hind mo rin matatanggi samin na mag alaala sa sitwasyon nyo ngayon levi pamilya tayo dito kay-"

"Alam ko yun pamilya tayo hindi ko nakakalimuta! Kaya nga umiiwas na ako diba,ganun na din sy-"

"Oo umiiwas kayo pero nasasaktan kayo sa bawat lingon ko at tingin ko sainyo nasasaktan din kami sa sitwasyon ny-"