Waves Of Pain ( High school series)

Special Chapter

"Ate saan ka naman ba pupunta?"Ani ni rosa sa likod ko. Hindi ko sya pinansin dahil makikita nya naman mamaya ang pupuntahan namin."Ano naman mapipikot na naman tayo sa singit ni inay dahil sa ginagawa mo eh."

"Hindi tayo mapipingot kong hindi ka magsusumbong rosa."

Napakamot nalang sya ulo nya at tumahimik na kaya ngiti naman ako doon.

Naglalakad kami papuntang school at ang baon ko ay hindi sapat para sakin kaya kailan kong gumawa ng paraan para madagdagan iyon.

Kailangan ko mag negosyo para may pera pa ako bukas dahil alam kong hindi kami bibigyan ng salapi ni itay.

"Ate subrang damo na dito saan ba talaga ang punta natin. Hindi na ito ang pa puntang paaralan."

"Basta rosa. Tumahimik ka nalang riyan at sumunod sakin. Malapit na ito kunting tiis nalang kung hindi wala tayong baon bukas."

"Anong wala limang piso na nga ang binigay ni nanay para saatin, isang linggong baon natin sa paaralan kulang parin sainyo iyon."

"Basta rosa. Sumunod ka nalang ang dami mong tanong."

Subrang tuwa ko ng makita ko ang negosyo na alam kong maganda sa paaralan mamaya. Kimikinang ang mga mata ko ng makita ko ang mga bunga na ibig ko at alam kong mapaparami ang benta ko nito.

"Sabi ko na nga ba ate. Hindi nga ako nagkamali sa na iisip ko. Patay tayo nito kay itay."

Napakamot si rosa sa kanyang ulo pero ako tuwang tuwa at naghanda na para hubarin ang aking pangsapin sa paa at ang aking palda para masimulan na ang pakay ko.

"Ate elena ikaw ay bumababa riyan dahil tayo ay mahuhuli na sa ating klase ano ba naman."

"Sandali lang rosa ito'y malapit na. Aking lamang susungkitin ang malaking bunga."

Napangiti naman ako dahil malapit na makuha ang malaking bunga ng bayabas na na mataas.

Ako'y na hihiparan dahil hindi naman ako katangkaran.

"Ano ba ate elena. Hindi pa ba tapos iyan. Balikan mo na nalang iyan mamaya."

"Hindi maari rosa baka ito'y kuhanin na ng ibang istudyante na nagpapadito din. Ako'y pagbigyan mo malapit na ito."

Napangiti nalang si rosa doon dahil mukhang naiinip na talaga sya sa akin. Pero hindi ako aalis ng punong ito hanggang hindi ko na nakakuha ang bunga ng bayabas na aking nais.

"O-oh ayan malapit na." Isang malakas na hampas ang aking binitawan at doon tumalsik ang bunga ng aking nais kaya ako subrang natawa at kita na lahat ng ngipin dahil sa labas na tuwa.

Natuwa din si rosa dahil sa aking nakuha.

"Sabi ko sayo. Malaki to."

"Sang-ayon ako. Hati tayo nyan mamaya."

Tumango naman ako doon upang sumang-ayon sa kanya. Dahil malaki talaga ang bungang ito. Pinasok ko nalang sa loob ng aking bag at nagsimula na kaming naglakad.

"Panigurado tayo'y huli na sa klase dahil ang sikat ng araw ay medyo mataas na."

"Wag ka masyadong mag-alala rosa tayo'y nagdadahilan at malayo naman talaga ang ating bahay sa iskwelahan at tayo ay naglalakad pa."

"Ikaw ay napakapilya talaga ate elena. Baka tayo ay isumbong kay itay."

"Hindi iyan. Wala naman nakakita saatin kanina. Sigurado ako doon."

Tama nga si rosa ng makapasok ako sa iskwela wala na ngang palakad lakad sa loob ng buong paaralan at alam ko naman na nasa silid na ang lahat.

"Magandang umaga po guro."