လွှမ်းထက်ရင်ခွင်ထဲမှအကောင်ပေါက်လေးကိုလွှတ်ပေးလိုက်သောအခါ
"ခ…ခဗျားလဲအတန်းပြန်တော့လေ"
လရောင်လဲရှက်သွားသဖြင့်စကားများပါထစ်ငေါ့
နေသည်။
"ငါအတန်းပိုင်ဆရာမကိုငါ့အသိညီလေးနေးမကောင်းလိုပြောပြီးခွင်ပြီးသွားပြီ"
"ငါ့ကိုများသူ့အသိညီလေးတဲ့"လရောင်တိုးတိုးလေးရေရွတ်လိုက်မိသည်။
"ဒါနဲ့ချာတိတ်…မင်းအတန်းကိုခွင့်သွားမတိုင်ရသေးဘူး"
"ချာတိတ်…ဟုတ်လား…တစ်ခြားသူကိုအဲ့လိုလက်လွှတ်စပယ်မခေါ်ရဘူးဆိုတာမသိဘူးလား"
"မင်းကျတော့ငါ့ကို'ခဗျားကြီး'လို့ခေါ်ပြီး"
နေးမကောင်းတာကိုတောင်ငါ့ကိုပြန်ဆုံးမနေသေးတယ်…ဒီချာတိတ်ကတော်တော်အကြောမာတာပဲတွေးနေမိသည်။😡😡😡
ဒါဆိုအစကပြန်မိတ်ဆက်မယ်…ကျွန်တော့်နာမည်က'ချစ်လရောင်'လူတော်တော်များကတော့
'လရောင်'လို့ခေါ်တယ်။အသက်က၁၄နှစ်၊၈တန်းကျောင်းသား…မိသားစုအကြောင်းရောသိချင်သေးလား"လရောင်ရွဲ့ပြောလိုက်သည်။
"ပိုကောင်းသွားတာပေါ့ ကျောင်းမပိတ်သေးသရွှေ့တစ်ကျောင်းထဲတက်ရမှာဆိုတော့ပိုပြီးရင်းရင်းနှီးနှီးဖြစ်သွားတာပေါ့"
ထိုအခါလရောင်မျက်ခုံးကြုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး
"တော်ပြီ…ခဗျားအလှည့်"
"Ok…ကိုယ့်နာမည်ကလွှမ်းထက်ကြယ် ၁၀တန်းမှာကိုယ့်နာမည်မသိတယ့်သူမရှိသလောက်ရှားတယ် အထူးသဖြင့်မိန်းကလေးတွေကြားမှာနာမည်ပိုကြီးတယ်ထင်တယ်" လွှမ်းထက်ယုံကြည်ချက်အပြည့်ရှိသောမျက်လုံးများနဲ့လရောင်ကိုကြည့်ပြောလိုက်သည်။လရောင်ရဲ့စိတ်ထဲမှာတော့'အဲလောက်မာန်တက်နေတာ…ရည်းစားမရှိဖူးဆိုတာကိုကျိန်ပြောရဲတယ်'လို့တွေးနေမိသည်။
ထိုကောင်လေးကိုစနောက်နေရာမှာရပ်လိုက်ပြီး
"အဲ့ဒါတွေထားပါတော့ လာ...ခွင့်သွားတိုင်မယ်"
သူ့လက်အားပိုင်ဆိုးပိုင်နက်ဆွဲ၍ရှေ့ကဦးဆောင်ခေါ်သွားသောလွှမ်းထက်အားလရောင်မျက်လုံးပြူး၍အံသြစွာဖြင့်လိုက်ပါသွားလေသည်။ထိုနောက်ဆရာမအားခွင့်တိုင်ကာကျောင်းမှထွက်လာခဲ့တော့သည်။ အိမ်ပြန်သည့်လမ်းတစ်လျှောက်လုံးတစ်ဖက်မှလရောင်လွယ်အိပ်ကိုလွယ်ကာတစ်ဖက်မှအကောင်ပေါက်လေးအားဂရုတစိုက်တွဲ၍လာခဲ့လေသည်။ ပုခုံးလေးအားဖြေးညှင်းစွာကိုင်ထားရာအရပ်ကွာခြားမှုကြောင့်လရောင်ကိုယ်သေးသေးလေးမှာလွှမ်းထက်ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲကျရောက်လို့နေလေသည်။အိမ်ရောက်သည့်အခါ၌လရောင်အိပ်ထဲမှသော့ကိုယူကာတံခါးကိုဖွင့်၍အိမ်ထဲသို့ဝင်လာခဲ့လေသည်။ အိမ်ထဲ၌မှောင်နေသောကြောင့်
YOU ARE READING
Wish or Fate
Teen Fictionနေ့တစ်နေ့ရဲ့အစဟာ လမင်းကြီးနဲ့စပြီး... အဆုံးမှာလဲ လမင်းကြီးနဲ့ကုန်ဆုံးစေသလို... အချစ်ရဲ့နိဒါန်းမှာ သူ့နဲ့သာကိုယ့်အချစ်တို့နိုးထစေပြီး နိဂုံး မှာလဲ သူ့ကိုသာကိုယ့်အချစ်တို့နဲ့လှပသောနိဂုံးဖြစ်စေချင်တယ်...
