یهو با دیدن کنستر امد تو ذهنم (:
کت مشکیش رو مرتب کرد و نگاهی به ساعت بزرگ داخل اتاقش انداخت
12
این ساعت رو می تونست به خوابیدن اختصاص بده
چشم هاش رو روی هم بزاره و از رویا های داخل تاریکیش لذت ببره
چشم هاش رو ببنده....
هوم جالب ولی زمانی اینکار رو می کرد که می خواست ذهنش اروم بشه
پس ترجیح می داد به روش خودش ارومش کنه
" قربان ماشین امادست"
سرش رو به نشونه ی تایید تکون داد و با قدم برداشتن به سمت خدمتکارش نگاهی به سوئیچ داخل دستش انداخت
شاید بهتر بود امروز...
در واقع فقط همین لحظه
به ترسش قلبه کنه
" خودم رانندگی می کنم"
انگار این حرف
نه تنها برای خودش
بلکه برای مرد مقابلش هم شوک بر انگیز به نظر می رسید
" اما قربان مط...."
" کاملا مطمئنم سوئیچ رو بده مشکلی نیست"
با گرفتن سوئیچ مات رنگش به سمت پارکینگ پشتی قدم برداشت و با رسیدن به ماشینش
دستی به شقیقش کشید
درد سرش انگار قرار نبود فقط برای یک صدم ثانیه هم که شده ازش دل بکنه!
" کلافه کنندست! "
با نشستن داخل ماشین نفس عمیقی کشید و با روشن کردنش به سمت مقصد مورد نظر شروع به روندن کرد
نمی خواست دیر برسه و حتی کوچیک ترین مقدار از اون اتفاقات رو از دست بده
یه عادت شبونه که بدون مکث و تردید انجامش می داد!
با چرخوندن فرمون ماشین رو داخل محوطه ی بار پارک کرد و نگاهی به نوشته ی بزرگ روش انداخت
Pretty angel
کلمه ای که با رنگ سبز بالای اون ساختمون خاکستری رنگ زده شده بود
در واقع این اسم کاملا برازنده ی اونجا بود!
نه در واقع اون مکان نه!
" همین الان هم زیادی دیر شده!"
یقه ی طرح دار کتش رو مرتب کرد و وارد بار شد
اون کت مشکی با یقه ی های متفاوت
با وجود زیباییش تو اون تاریکی زیاد به چشم نمی امد
اما نه زمانی که کیم تهیونگ اون رو به تن داشت!
" کاملا به موقع!"
با نشستن روی صندلی که همیشه رِزِرو می کرد پاهاش رو روی هم انداخت و با لذت به پسر مو معناعی که خودش رو روی اون استیج کوچیک به رقص در می اورد خیره شد
انگار امشب...
اون به طرز دیوونه کننده ای جذاب به نظر می رسید
انگار اون رنگ موهایی که از مشکی به نعناعی تغییر کرده بودند اون رو وسوسه انگیز تر از هر زمانی می کردند و اون...
خدای من اون یه کراپ تاپ بود؟
انگار اینبار به جای صورت....
باید تمام توجهش رو به اون قفسه ی سینه و شکم سفت می داد که الان بخاطر عرق های اون پسر مو نعناعی
کاملا براق شده بودند
