Possessive Love (COMPLETED)

Chapter forty one

NICOLE

"Why did you do it?"

V's laugh is full of sarcastic and more. Baliw na baliw ang itsura niya. She's even glaring at me for unknown reason.

Binisita ko siya sa mental institution na pinagdalhan sa kanya. I didn't file a case. Pinagtalunan pa namin iyon ni Sam. Pero kahit hindi ako magfile, ang mga pulis mismo ang nagkaso sa kanya maging ang hospital na pinagtatrabahuhan ko.

V is the only person whom I trust and became friend. Masakit sa akin na nakikita siya sa ganitong estado. I know she likes Sam, rather, I thought so. Sinabi na sa akin lahat ni Sam ang nalaman niya. Hindi ako makapaniwala nung una. Lalo pa sa dahilan, na kaya niya nagawa ang lahat ng iyon ay dahil kay Niki.

I didn't know that Niki likes me. Ganun siguro ako ka dense, na kahit na naging close kami ng umalis si Sam, hindi ko pinag isipan ng malisya ang trato niya sa akin. I never look Niki more than a friend. Kaya nasasaktan ako na dalawa sa pinakamalapit kong kaibigan ang nawala sa akin.

"Because you are a fucking bitch and a whore. And you deserve it, every inch of it. You deserve it! Malandi ka kasi. May Sam ka na, inaakit mo pa si Niki! Hindi ka makuntento!"

"Kahit kailan hindi ko inakit si Niki. Alam mo yan V." mahinahong sabi ko, pilit ipinapaintindi sa kanya.

"And you expect me to believe that?! Ikaw na lang palagi! Kahit na anong effort ko kay Niki, ikaw palagi! Dapat namatay ka na! Tandaan mo to Nicole, akin si Niki! Akin siya!" napaatras ako ng bigla niya akong sugurin. Mabuti at kasama ko si Sam, agad niyang hinarang ang katawan niya sa pagsugod sa akin ni V.

She keep on reaching on me. Nagwawala at nagpipiglas sa dalawang nurse na hawak siya. Sa totoo lang, hindi ako nagagalit sa kanya. Mas lamang ang naaawa ako sa kanya. Ang tagal na naming magkaibigan at ang tanga ko na hindi ko napansin man lang ang pinagdaraanan niya.

"Tandaan mo Nicole! Akin s Niki! Akin siya! Papatayin kita! Akin siya!"

Sam hugged me. I keep on crying and sobbing on her while she gently caressing my hair.

"Tama na, love. She doesn't deserve a single tear from you."

"A-ang sama kong k-kaibigan. Ni hindi ko man lang nakita na may problema at pinagdaraanan pala siya."

"Hey. Wala kang kasalanan. She's obssessed with Niki. We don't have controlled over it. Don't blame yourself. You've been a good friend to her." alo sa akin ni Sam.

It breaks my heart whenever I remember V's face. Malayong malayo sa kaibigan kong masayahin at punong puno ng buhay.

"A-alam na ba ni Niki ang nangyari sa kanya?"

"Yeah. That day you got shot."

"H-how is she, love?"

Sam sighed. "Actually, huling usap namin yung nasa hospital ka pa. We barely talk love. I can feel she's guilty, lalo ng nalaman niya ang dahilan ni V. Both of you are suffering because of that incident. Totoong nagalit ako kay Niki. I even blamed her that time." Sam looked away and I can see that she's also having a hard time. "But what can I do? Nangyari na. I don't even feel sorry for that. Am I bad, love?"

I reach her cheeks and caress it softly. "Naiintindihan ko bakit mo iyon nagawa. We are capable to do something when we are mad. When someone hurt are loved ones. Ako ang dapat magsorry." napakunot noo siya sa sinabi ko. "Because I ruined your friendship, love. Ang tagal niyo ng magkaibigan bago pa ko dumating. Tapos in just a snap, you lose a good friend. I felt guilty---"

"No, love. Don't be."

"Love, listen to me first." I held her hand and kiss the back of it. "Niki is a good friend. I am not saying this because of what she'd done when you're gone. I am saying this because I witness it all. Nakita ko kung gaano ka niya pahalagahan. Nakita ko kung paano siya nagsakripisyo. Oo, siguro may mga nagawa siyang mali. Pero hindi ibig sabihin nun, na masama na siyang tao at kaibigan. Like V, nagmahal lang rin siya."

"I will always choose you above anyone or anything else. You know that."

"Which is scary sometimes. I am not perfect Sam. I am not someone that is regal, for you to worshipped. Love, love yourself too. Wag puro ako. Sobrang overwhelmed ako sa pagmamahal mo. Sobra pa sobra, love. I like and love how you love me. But please, save some for yourself too. Ayokong dumating sa punto na maubos ka ng dahil sa akin. Hindi ko yun kakayanin, love."

I saw how her face change. Para siyang nasaktan sa mga sinabi ko. Kaya minsan ayokong nagkakausap kami ng ganito kaseryoso. Alam ko at ramdam ko kung gaano ako kamahal ni Sam. Totoong masaya ako. At the same, naroon ang takot sa akin. Takot na magaya kami kay V.

Wala na akong mahihiling pa sa pagmamahal ni Sam. I treasure our love for each other. And I don't want that love to turn into an obsession.

"N-nasasakal ba kita?"

"No. I just want you to save some for yourself. That's all. I like your clingyness and possessiveness." I hugged her waist and clung into her neck. I want to ease that sadness and hurt into her. "I will always and forever love you. Just love me and stay by my side. That's all I want, love."

She sighed and hugged me back.

"But I want to love you more. More than my life itself. I am not doing it because you told me so. I am doing it because I want to." bulong niya sa akin habang yakap ako. "C-can I not do that?"

Ang tigas talaga ng ulo niya madalas. "I will always love you, kahit walang kapalit." nilayo ko siya ng bahagya sa akin saka tinitigan ang mata niya. "Let's just love each other, hmm." sabi ko, sumusuko sa kanya.

She smiled at me and kiss my lips. "I will always will."

Napailing na lang ako sa isip ko. Gustong gusto at kilig na kilig sa kanya. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang gusto ko? Kanina lang binabawalan ko siya tapos ngayon, natutuwa sa kanya. Siguro ganun talaga kapag nagmamahal, you only want that person for you. Lumalabas ang pagiging makasarili at nagiging obsess tayo. Not minding if it is bad or good.

Pero ibang usapan kung hindi ka mahal ng taong minamahal mo. I am not blaming V for being like that, anyone will definitely unleash the demon inside them when you love someone that much.

And at the end, they can't love you back.