UNIVERSE (EP.6)

160 27 2
                                    

//Unicode //

"ခဏအိပ်လိုက်ဦး ငါမင်းစားဖို့အတွက်တစ်ခုခုပြင်ပေးမယ် "

"ငါ‌လူမမာ မဟုတ်ဘူး "

"ငါသိပါတယ် ဒါပေမယ့်မင်းပုံကအားမရှိတဲ့ပုံဖြစ်နေတယ် တစ်ခုခု စားပြီး ဆေးသောက်လိုက်တာကောင်းမယ် "

"‌ ဆရာဝန်ကိုဆေးပြန်ကုနေတာလား ?"

ကျွန်တော်တစ်ယောက်‌တည်းကြားရုံမျှလေး တီးတိုးရေရွတ်လိုက်မိ တယ်..သူကတော့သေချာကြားလိုက်မိမှာမဟုတ်ဘူး.

" ဘာပြောတာလဲ "

"ဘာမှမဟုတ်ဘူး ငါခဏအိပ်ဦးမယ် "

"အင်း အိပ်လေ. ဒါဆိုငါပြန်.."

သူ့စကားတွေအဆုံးမသတ်လိုက်ခင်မှာဘဲကျွန်တော်သူ့လက်တွေကို လှမ်းပြီးဆွဲထားလိုက်တယ်.. ကျွန်တော်လက်ကဓားကိုင်ဖို့အလိုလို ကြောက်ရွံနေတယ် အတိတ်ကပုံတွေမျက်လုံးတွေပြန်မြင်လာတာ ကြောင့်ကျွန်တော်အော်လိုက်ချင်းဖြစ်တယ်. ခုထိစိုးထိတ်နေတုန်း အိပ်မက်ထဲထိဒီဆိုးဝါးတဲ့အ‌ေကြာင်း‌ေတွရောက်လာမှာကို.

"ငါအိပ်မလို့ ဒီတိုင်းလေးငါ့နားမှာငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေး "

"......"

"လက်ခဏငှားနော် ငါဒီလိုကိုင်ထားရတာကိုသဘောကျလို့ "

"အိပ်တော့ စကားများတယ် "

ကျွန်တော်မျက်စိမှိတ်ထားရင်းတချက်ပြုံးလိုက်မိတယ်. သူ့ရဲ့မြန်နေ တဲ့ရင်ခုန်သံတွေကကျွန်တော်အပြင်ကနေတောင်ကြားနေရတဲ့အထိ ကျယ်လောင်နေတယ်.သူသတိမထားမိတာလား? သူအခုလိုအနား ရှိနေတဲ့အချိန်ကျွန်တော့်ရင်ထဲကနာကျင်မှုတွေက သက်သာနေသလို ဘဲ. အေးစက်နေတဲ့လေထုကတောင်သူနဲ့အတူရှိနေရင် ကျွန်တော့် အတွက်နွေးထွေးနေတယ်. ဒီလိုလက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားရရင်တော့ အတိုင်းအဆမရှိပေါ့..

.........

"Oma, Appa !! မသွားနဲ့ ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ် "

"ဆယ်ဟွန်း!! ဘာဖြစ်တာလဲ "

သူ့အနားဘဲစောင့်နေရင်ကျွန်တော်လည်းအိပ်ပျော်နေမိတယ်။ ဆယ်ဟွန်းဆီကအော်သံကြားတော့မှလန့်နိုးလာတာ.. သူကမျက်လုံး တွေမှိတ်ပြီး ဂယောင်ဂတမ်းအော်နေတာ. အိပ်မက်ဆိုးတွေမက် နေပြီထင်တယ်.. ကျွန်တော်သူ့ရဲ့လက်ကိုကိုင်ပြီးလှုပ်နှိုးနေပေမယ့် သူကနိုးမလာဘူး..

UNIVERSEWhere stories live. Discover now