Selene

Chapter 16

Tension. Too much tension that I can taste bitter in my tongue with my food.

Ang kaninang mapang asar na si Jana ay bigla nalang naging seryoso, even Gordon, subali't may galit paring makikita sa mata habang nakakatitig kay Jana. Sasawayin ko sana kaso hindi naman kami close. I heave a sigh at tumungo.

“Stop that Gordon! Don't be a kid and eat your food.”

Agad akong napalingon kay Zach ng magsalita ito. Hindi siya nakatingin at patuloy lang na kumakain pero kahit na gano'n ramdam ko ang autoridad niya. It's cold but somehow I felt proud. Proud ako sa kanya and I don't know why.

Naputol ako sa pag-iisip ng maramdamang may nakatitig. I look around to know who only to found Zach. Zach was intently staring at me.

Sing bilis ng kidlat akong napayuko. Nag-init ang dalawa kong pisngi.

Those eyes.

“Ehem. Matunaw 'yan.”

“Huh?”

Nilingon ko si Jana sa tabi ko ng magsalita ito. Kumunot ang noo ko ng makita itong nakangiti ng malaki.

Anong nangyari dito? Epekto ba 'to ng awayan nila ni Gordon? Hindi eh, she should not be smiling. Pero bakit parang may nakain itong matamis para ngumiti ng ganito kalaki.

Bumaba ang tingin ko sa pagkain niya. Wala namang matamis doon but why is she smiling like crazy.

“Jana, ok ka lang? Bakit ka ngumiti jan? Are you seeing something na 'di namin nakikita o 'di kaya premonition? Nagsasalita ka rin mag-isa.” Bulong ko rito.

“Oh, that was nothing! Someone's just admiring some beauty. Sinabihan ko ng matunaw at baka 'di niya ulit makita kapag nangyari.”

“Huh?”

Ang kunot sa noo ko ay 'di mawala wala dahil sa sinabi niya. She's talking math, I don't understand it.

Anong matutunaw? Sinong tumititig? Ang weird.

Iniling ko nalang ang ulo ko at pinagpatuloy ang pagkain.

I'm almost done when Zach talk.

“Can I talk to you in a minute, miss Quinor?”

Gulat akong tumingin sa kanya bago tumango.

“Good. Meet me at my office when you're done.”

Wala akong nasabi habang nakasunod ang mga mata kong tumitig sa papalayo niyang pigura.

Is he talking to me? Juices, he's really talking to me! And he wants me to talk to him! Pero, anong pag-uusapan namin? Ang kaninang saya na naramdaman ko ay napalitan ng kaba.

Ano ang pag-uusapan namin? May nagawa ba ako na labag sa batas? O may nagawa ako na hindi tama? Pero paano naman niya nalalaman na may ginawa ako o may sinabi ako na hindi dapat eh, hindi naman kami nag-uusap. I didn't even talk to someone here except from Jana. At kung si Jana naman masyado itong ilag sa iba. She's aloof and spiteful kaya imposible.

Wala sa sarili akong napalingon kay Jana.

She looked at me with a grin plastered on her face and said. “Told you!”

Argh! I hate math!

For a half hour wala akong nagawa kundi ang magpabalik balik ng lakad tapos hihinto sa harap ng pinto. Never in my whole life I've felt so nervous, ngayon lang.

Kanina pa ako dito pero hindi ko parin magawang buksan ang nakaharang sa harapan ko. Para akong matatae na iwan nang dahil sa kaba.

I was an inch apart from the door. Ang lapit lapit ko lang ngunit di ko magawang buksan dahil sa kaba.

Tumigil ako kakalakad at humarap sa pinto. Nanginginig ang kamay kong inabot ang seradura ngunit agad ring napatigil. Kainakabahan talaga ako. Nagsimula ulit akong magalakad.

Should I open it or not? But he wants to talk. God, I'd never knew this is hard! Gusto ko lang naman ay simpleng buhay.

Isang malalim na buntong hininga ang ginawa ko. Naku naman Selene. Pumasok kana ng matapos na! Right! I need to do this. I can do it.

Humarap ulit ako sa pinto't lumapit. Kahit na nanginginig, hinawakan ko na ang seradura para buksan pero.. hindi ko talaga kayang buksan!

Bibitaw na sa sana ako ng marinig ko ang boses niya sa loob, kaya wala akong nagawa kundi buksan iyon ng tuluyan at pumasok.

The same scent welcomed me that almost made me calm. Orange and chocolate-y. Hindi ko mapigiling mapalunok dahil sa amoy. It made me want to eat again.

“You can sit, miss. Aren't you tired of standing and walking?”

Mabilis akong naupo sa sofa nang hindi tumitingin sa kanya. Kinakabahan parin ako.

“Not in there, miss Quinor. Here.” Saad nito at tinuro ang upuan na nasa harapan ng mesa niya.

May kung anong bumikig sa lalamunan ko at gusto kong lumunok ngunit parang natuyo bigla ang lalamunan ko. Can't I just sit here? Itatanong ko sana 'yon pero mas nangunguna ang kaba ko.

Tumalima ako sa sinabi niya at naupo sa harap. Ang mga mata ko'y nakatingin sa kung saan. Hindi ko masalubong ang kanya. Natatakot akong mawala na naman sa sarili.

“A-ano pong pag-uusapan natin?” Kinakabahan kong tanong ng maupo.

I wan't to get this straight to the point. He's aura was too strong for me to take, nakakawala ng hininga.

“Look at me before I start, Miss. We can't communicate well if your looking at your hands. Are you here to talk to your hands or me, miss Quinor?”

Bigla akong pinamulahan sa sinabi niya. Do I have to? Nahihiya akong tumingin ng deretso sa kanya.

“I don't have all the time, miss. I'm a busy man. It's either you leave or focus on me.”

“Sorry.” Ani ko sa mababang tono.

Malalim akong huminga bago tumingin sa kanya at kagaya nga nangyari kapag nakita ko siya, para akong nawala sa sarili. Pakiramdam ko nalunod ako sa mga mata niya.

At dahil takot akong mapagalitan niya kinurot ko nalang ang ilalim ng aking kanang kamay. Gustuhin ko mang titigin ulit siya alam kong hindi ito ang tamang oras. So I'd rather listen than get scolded  by him.

“Before I start, did Jana tell you the details about your ceremony?” Tanong niya at tumango ako.

“Since you've known I expect you to be prepared. I also expect you to follow the rules. Ang sinumang hindi sumunod ay mapapatawan nang sapat na parusa, wether it's death or severe punishment. Walang exemption sa lugar na ito kahit pa kapamilya o kaibigan. The said rule breaker will be serve with those punisment lalo na sa mga baguhan.” Sabi niya sa mababang tono

What was this about? Iniisip ba niya na pasaway ako kaya niya nasasabi 'yan, baka naman sadyang tinitakot niya lang 'ko dahil isa akong baguhan sa lugar na 'to? Either, hindi ako natatakot sa pananakot niya. Mas tamang sabihin naiinis ako at gusto ko siyang sapakin.

“Blue moon will be present that time so I suppose you'll do good on that night. That is all, good luck, miss Quinor, and welcome to Golden Stone Pack in advance.”