Selene

Chapter 28

"Welcome, miss Janalyn. Pleasure to meet you. Salamat at pinaunlakan mo ang hiling namin na makausap ka."

A middle age man greeted us as i'm about to close the car door. Napatigil ako at napatingin kay Jana. Who is he?

Pinasadahan ko ito ng tingin. He's about 6 ft. tall, lean and.. geriatric? 50's to 60's maybe? Medyo kita narin ang puting buhok niya na humahalo sa itim. He's getting old but his aura emitt so strong. I can tell he's not ornidary.

Napatingin ako kay Jana ng tumabi siya sa'kin. Her face was stoic and dissaproval were written. Kasalungat naman ng lalaking karap namin, he was delighted and smiling widely while staring at Jana like he's in awe. Like he got hit a jackpot. I winced inwardly, i don't like this guy.

"I can't say the same to you, Graco. Let's get straight to business while i'm still in the mood." Tila walang gana na sabi ni Jana rito.

Napangiwi ako ng humalakhak ang kaharap namin.

"Of course! Of course," tumikhim ito. "After you, my lady." Tumabi siya saka ikinumpas ang kamay sa daan patungo sa isang kwarto.

Mabilis akong sumunod kay Jana nang maglakad siya patungo roon. Ngunit bago paman ako lumagpas sa lalaki ay tinitigan ko ito. A sly grin was drawn unto his lips that make my eyes twitch in annoyance. He seemed shock dahil nawala bigla ang ngising nakapaskil sa kanyang labi. Ipinagsawalang bahala ko nalang at tuluyang sumunod kay Jana papasok.

"May problema ba Selene?"

Napakurap ako. "Ha?"

"May problema ka ba?"

Napatigil ako. Sa ekspresyon ng kanyang mukha alam kong nagtataka siya kung bakit ako tahimik. May hindi lang kasi ako mantindihan. Hindi ko nga lang alam kung tama ba itong itanong sakanya. What if she won't understand, edi wala rin akong makukuhang sagot?

Umiling nalang ako't ngumiti. "Wala! Naninibago lang dahil first time ko dito."

But. . . Why did he look shocked when my eyes twitched?

"I understand. Ganyan rin ako nung una ko rito." Anong nakita niya para matigilan siya?
"It was when Zachary and Klaus become the Alpha and Beta, and I on the other hand get the title of an oracle. Dinala ako rito to celebrate. I was silent the whole time until they decide to go home. It wasn't that eventful pero masaya naman. "

Anong nakita niya at parang gulat na gulat siya? Bakit ganun ang reaksyon niya sa mga mata ko? Normal lang naman ang magpalit ng kulay ang mata diba? But why does he look so shocked at the same time scared?

Should I ask Jana about my eyes? Or not? Baka may maisagot siya sa'kin, she's an oracle afterall. Yeah, i shoukd ask her. Pero anong tanong ang itatanong ko? Straight to the point ba o hindi? Paano kung wala talaga siyang maisagot?

"Hoy!"

Napaigtad ako bigla ng hinampas niya ang mesa at tuwid na umupong napatitig sa kanya. Kaming dalawa lang ang nandito. Umalis kasi saglit ang kakausap sana ni Jana.

After Mr. Graco lead us to this small room which is a private room of adrant he excused to be said he'll just take some wine. Ngayon, kaming dalawa lang ni Jana ang narito.

"Hmmm?" I hummed in question.

She rolled her eyes. "You're spacing out again. Sigurado ka ba talagang ok ka lang? Pwede naman tayong umuwi kung gusto mo. Maintindihan naman ni Mr. Graco  if ever." Suhestiyon pa niya at akmang tatayo sana nang pigilan ko siya. I grab her hand. Umiling ako at ngumiti.