[ ZHANYI ] ဗိုလ်ချုပ်ကြီးကသူ့ယောကျာ်းကိုအလိုလိုက်လွန်းတယ် !

EPISODE - 8

[ ယောကျာ်းက သူ့ကိုမချစ်တော့ဘူးဆိုပြီး တွေးတွေးပြီးငို ]

ငြိမ်ငြိမ်လေးနေခိုင်းပေမဲ့ အငြိမ်မနေတဲ့ယောကျာ်းကြောင့် ဗိုလ်ကြီးတစ်ယောက် လက်မှိုင်ကျနေတော့သည်။
ဘယ်တုန်းကမှ အအားမနေတဲ့တပ်ကြပ်ဝမ်က မျိုးစေ့တွေကြဲတဲ့နေရာမှာလည်း ကူညီပေးနေသည်။

နောက်ကနေမျိုးစေ့ထုတ်မျိုးစုံပိုက်ပြီး နားဖို့တတွတ်တွတ်ပြောနေတဲ့ဗိုလ်ကြီးကို ဘေးကကြည့်နေရင်းနဲ့​တောင်သနားလာရပြီ။

"တပ်ကြပ်ဝမ် ဝမ်လေး တော်လိုက်တော့လေ"

"ကျွန်တော်ဒီနေ့ဘာမှမလုပ်ရသေးဘူးလေ "

"ဘာကိုဘာမှမလုပ်ရမှာလဲ မနက်စာပြင်တယ်လေ ကိုယ့်ကိုမုတ်ဆိတ်ရိတ်ပေးတယ်လေ ဟင်းချက်တဲ့နေရာလည်းသွားကူသေးတယ်"

"အဲ့ဒါကလုပ်နေကြအလုပ်တွေလေ"

"နေပူနေပြီလေ မျက်နှာတွေနီရဲ​နေတာပဲ ဆေးတွေပဲသွားစစ်နေပါလား"

"ပြီးတော့မှာ သေချာလုပ်မှအပင်ပေါက်ရင် ညီညီညာညာလေးထွက်လာမှာ အဲ့ခါကျရင်ခူးရနှုတ်ရသက်သာတယ် အပင်လည်းမနာဘူး"

"ဒါပေမဲ့ ကိုယ်လည်းလုပ်တတ်တယ်လေ ကိုယ်လုပ်လိုက်မယ်"

"သွား ကျွန်တော့်နားကဝေးဝေးသွား"

နားရွက်ကုပ်သွားတဲ့မြေခွေးကြီးကတော့ အားငယ်စွာနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာနေနေသည်။

ငါ့ယောကျာ်းကငါ့ကိုအားမကိုးတော့ဘူး။

ပထမဆုံးထိုးနှက်မှု။

စိုက်ခင်းထဲမှာစိတ်တိုင်းကျလုပ်ပြီးတော့မှ ရိပေါ်ထွက်သွားတော့သည်။ ရှောင်းကျန့်ရဲ့ပျော်ချင်သည့်စိတ်လေးများက
ဆေးပုံးတွေမသွားတဲ့ရိပေါ်ကိုမြင်တော့ ငုပ်လျှိုးသွားရသည်။

​ခြေထောက်ပြန်ကောင်းသွားကတည်းက ဝမ်လေးကသူ့စကားနားမထောင်တော့ဘူး။

ငါ့ယောကျာ်းကငါ့စကားကိုမျက်ကွယ်ပြုထားတယ်။

ဒုတိယထိုးနှက်မှု။

"ဗိုလ်ကြီး အဆင်ပြေရောပြေရဲ့လား"

"အလုပ်ချိန်မှာ စကားပြောခွင့်ရှိလား ဒိုက်အခါတစ်ရာသွားထိုး"