EPISODE - 18

2.9K 260 0
                                    

[ အတိတ်ကအဖြစ်အပျက်များ ]

တဖြည်းဖြည်းအဆင်ပြေလာတဲ့ရွာသားတွေကိုကြည့်ပြီး စိတ်အေးသွားရသည်။ အစီရင်ခံဖို့အတွက် မည်သူကဋ္ဌာနကိုပြန်မလဲမေးသည့်အခါ အကုန်လုံးက မိမိကိုပဲလက်ညှိုးထိုးကြလေသည်။

"ဝမ်းနည်းစရာပဲ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ပဲဋ္ဌာနကိုပြန်ရမှာ "

"ဒီထပ်ပိုဝမ်းနည်းရအောင် ဗိုလ်ချုပ်ရှောင်းပဲ ဋ္ဌာနကိုပြန်လိုက်ပါ"

"မဟုတ်ဘူးလေ ဝမ်လေး တပ်ကြပ်ဝမ်ကလည်း အပျော်သဘောနဲ့ပြောလိုက်တာပါ"

"ဟာသဉာဏ်ရွှင်တာပဲ "

"ချီးကျူးစကားမခံယူဝံ့ပါဘူး"

လိုအပ်သည်များကို အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သူနဲ့ပြောကြားပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ ဋ္ဌာနကိုပြန်လာခဲ့လေသည်။

လမ်းတစ်လျှောက်မြင်နေရသည့်အရာဆိုလို့ မြေကြီးတွေသာဖြစ်လေသည်။ ကျိုးတိုးကျဲတဲပေါက်နေတဲ့ သစ်ပင်အနည်းငယ်ကသာ စိမ်းစိမ်းစိုစိုရှိသည်။

တပ်ရင်းရှိဋ္ဌာနတွင် လေ့ကျင့်ရေးလုပ်နေကြသော တပ်သားများရှေ့ ဖြတ်လျှောက်သွားကာဖြင့် ဗိုလ်ကြီးရဲ့ရုံးခန်းရှိရာသို့သွားလေသည်။

ဒီတစ်ခါတွင်တော့ အပြစ်တင်ဝေဖန်ချင်သည့်အကြည့်များက
မိမိအပေါ်ကျရောက်မလာခဲ့ပေ။ နံဘေးတွင်ရှိသောသူအား ကြည့်မိသည့်အချိန် မိမိရင်ကိုအေးစေမည့်အပြုံးအား ပြုံးပြလာသည်။

"ကိုယ်အရမ်းချောနေလို့လား"

ပေါက်ကရစကားတွေမထွက်လာခင်အထိပေါ့ ( ° -° !)

ရာထူးတူညီသောလူနှစ်ယောက်ရဲ့ တွေ့ဆုံခိုက် အစီရင်ခံနေသောရိပေါ်အား မျက်ကွယ်ပြုလို့ အကြည့်ချင်းစစ်ခင်းနေကြသည်။

လက်ပိုက်ထားသည်ကိုမဖြုတ်ဘဲစိုက်ကြည့်နေသည့် ရှောင်းကျန့်အား ထိုင်ခုံထက်မှလူကလည်း မျက်ခုံးတွန့်ချိုးလို့ ပြန်လည်စိုက်ကြည့်နေသည်။

"တပ်ကြပ်ဝမ် တာဝန်ကျေခဲ့ပါတယ်"

"ကျွန်တော်တို့ကိုပြန်ခွင့်ပြုပါ "

[ ZHANYI ] ဗိုလ်ချုပ်ကြီးကသူ့ယောကျာ်းကိုအလိုလိုက်လွန်းတယ် !Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang