အခ်ိန္အားျဖင့္ ကိုးနာရီရိွေခ်ၿပီ။
အနည္းငယ္အေအးဓာတ္ရိွေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ေလးထဲ ရိေပၚကေတာ့ ေခြၽးတလံုးလံုးႏွင့္ပင္။
ပန္းအိုးေတြကို မႏိုင္မနင္း မသယ္ေနသည့္
ေယာကၡမႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ရိေပၚအလိုက္တသိ
ကူညီေပးေနမိတာေၾကာင့္ ေယာကၡမႀကီးက
အမွတ္ေတြ ပိုေပးေနတာေတာ့ သိသည္။
သို႔ေပမဲ့ ဒီအလုပ္ေတြက က်န္႔ေကာမားမား
မဟုတ္ပဲ တစ္ျခားလူသာဆိုလည္း ရိေပၚ
ကူညီေပးျဖစ္မွာပင္။
"ရိေပၚေလး အရမ္းေမာေနၿပီ မိန္းမ။ေနာက္မွ
ထပ္ေရြ့ေတာ့"
ေရွာင္းပါးပါးက ရိေပၚကိုၾကည့္ရင္း သူ႔မိန္းမ
ျဖစ္သူအား တားသည္။ေရွာင္းမားမားက
ပုဝါေလးတစ္ခုယူၿပီး ရိေပၚနဖူးကို မမွီမကမ္း
သုတ္ေပးရင္းမွ...
"ဟုတ္တယ္။နားေတာ့ ရိေပၚ။အန္တီ
က်န္႔က်န္႔ကို ဟင္းေကာင္းေကာင္းခ်က္ခိုင္း
ထားတယ္။"
"ရပါတယ္။အန္ကယ္က စိုက္ခင္းေဘာင္
လုပ္ၪီးမွာ မဟုတ္လား။ကြၽန္ေတာ္ကူေပး
ခ်င္တယ္"
မိသားစုအတြက္ ၿခံထြက္အသီးအႏွံေလး
စိုက္စားၾကသည္ကိုျမင္ေတာ့ က်န္႔ေကာတို႔
မိသားစုက က်န္းမာေရးနဲ႔ေႁခြတာေရးကို
အေလးထားမွန္း သိသာသည္။အခုလည္း
အိမ္ေဘးက ေျမကြက္လပ္ေလးမွာ ေျမၾကီးေတြကို ထိုးဆြေနသည့္ ေရွာင္းပါးပါးကိုၾကည့္လို႔
ရိေပၚေျပာလိုက္ေတာ့ အားနာသမႈျဖင့္
လက္တကာကာ ျငင္းၾကျပန္သည္။
"အေလ့အထမရိွေတာ့ ပိုပင္ပန္းမယ္။
အန္ကယ္ကေျဖးေျဖးပဲ လုပ္မွာ။ရတယ္သား.."
"ကြၽန္ေတာ့္ကို ေပးပါ။အန္တီနဲ႔အန္ကယ္က
အခုေတာ့ ဟိုအရိပ္မွာ ခဏသြားနားလိုက္ၪီး။
ေနကအရမ္းပူတယ္။ကြၽန္ေတာ္ ဒီတစ္ေဘာင္
ၿပီးေအာင္လုပ္ထားလိုက္မယ္။ညေနမွ ျပန္ဆက္
လုပ္ၾကမယ္ေလ"
အတင္းႀကီးေျပာယူမွ ရိေပၚကို မႏိုင္ေတာ့သည့္
အန္ကယ္တို႔က စကားနားေထာင္စြာ
ခပ္လွမ္းလွမ္းအရိပ္ေလးထဲ သြားထိုင္ေနသည္။
ရိေပၚ ၪီးထုပ္ေသခ်ာေဆာင္းလိုက္ၿပီး
ထိုေျမတစ္ေဘာင္ကို ေသခ်ာထိုးမြေနစဥ္
အိမ္ထဲမွ က်န္႔ေကာ၏ ေအာ္သံစူးစူးက
အျပင္ထိ ေပါက္ထြက္လာသည္။
သိပ္မၾကာလိုက္၊အိမ္ျပင္ကို ခုန္ေပါက္ၿပီး
ထြက္လာသည့္ ေရွာင္းက်န္႔က ရိေပၚရိွရာဆီ
တည့္တည့္ေျပးဝင္လာၿပီး သူ႔ခါးကို ေျခတံရွည္
ေတျြဖင့္ ခုန္တက္ကာ ရစ္တြယ္လိုက္တာမို႔
ျပဳတ္က်သြားမည္စိုးသည့္ ရိေပၚက ေရွာင္းက်န္႔
ေပါင္ေတြမွဆြဲကာ ထိန္းလိုက္ရသည္။
BẠN ĐANG ĐỌC
Wait,what?{Completed}
Fanfictionေနၾကပါၪီး...ငါ့ႏုႏုအိအိ ပုစိစိေလး ဘယ္ေရာက္သြားတုန္း နေကြပါဦး...ငါ့နုနုအိအိ ပုစိစိလေး ဘယ်ရောက်သွားတုန်း
