"ေတာင္းပန္ပါတယ္ သူေဌး။ကြၽန္ေတာ္
ကူညီေပးႏိုင္ေတာ့မယ္ မထင္ဘူး"
ေရွာင္းက်န္႔၏ ယတိျပတ္အျငင္းစကားမွာ
ကုရူမ်က္ႏွာ ကြက္ခနဲပ်က္သြား၏။ထို႔ေနာက္
တစ္စံုတစ္ခုကို ဆံုးရူံးရေတာ့မည့္လူလို
သူ႔မ်က္ဝန္းေတြက ခ်က္ခ်င္းမိႈင္းညို႔သြားၿပီး
စားပြဲေပၚ တင္ထားမိေသာ ေရွာင္းက်န္႔၏
လက္ေတြကို အားကိုးတႀကီး လာဆုပ္ကိုင္
လာသည္။
"ေရွာင္းက်န္႔ပဲ ကိုယ့္ကို ကူညီႏိုင္မွာ။
ကိုယ့္အေၾကာင္းေတြ ဘာမွေတာင္နားမေထာင္
ရေသးပဲ အဲ့လိုမျငင္းပစ္လိုက္ပါနဲ႔"
ကယ္ရာမဲ့ေနသည့္လူလို ကုရူက သူေဌးဆိုသည့္
ဂုဏ္ပုဒ္ကိုပင္ ေမ့ေလ်ာ့စြာ ေရွာင္းက်န္႔အား
အသနားခံသည္။သို႔ေပမဲ့ ဒီအခ်ိန္မွာ
သနားစရာအေကာင္းဆံုးဟု ခံစားမိသည္က
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပင္။
ေစာနက ရိေပၚ၏စကားႀကီးက နားထဲ
ပဲ့တင္ထပ္လို႔ေနသည္။လိုက္သြားခ်င္ေပမဲ့
ဒီသူေဌးက သူ႔အားသံေယာဇဥ္မျဖတ္ေပး။
ရိေပၚႏွင့္ ကိစၥကိုလိုက္ေျဖရွင္းကူပါမည္ခ်ည္း
လုပ္ေနလို႔ ေရွာင္းက်န္႔တားရေသးသည္။
အထင္လြဲတာမို႔ ျပန္ေျဖရွင္းရင္ အဆင္ေျပသြားမည္ ဆိုေပမဲ့ ေရွာင္းက်န္႔စိတ္ေတြက ဒီမွာ
ရိွမေနေတာ့ပါ။
ဆိုေတာ့ ဒီသူေဌးကို အျမစ္အျမန္ျဖတ္ေပးမွ
ရမည္။
"အဲ့တာဆို ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာစရာရိွတာအျမန္
ေျပာပါ"
ကုရူက သက္ျပင္းခ်ရင္း တစ္ခုခုကိုေလးနက္စြာ
ေတြးေနသည္။ထို႔ေနာက္မွာေတာ့...
"ကိုယ္..ကိုယ့္ရည္းစားေဟာင္းကို ျပန္လိုက္ခ်င္တယ္။ကိုယ့္အမွားေတြေၾကာင့္ သူက ကိုယ့္ကို
လံုးဝၾကည္မွာ မဟုတ္ဘူး။ကိုယ့္မ်က္ႏွာ
ျမင္တာနဲ႔ စုတ္ျပတ္ေနေအာင္ဆြဲထိုးမွာ
ေသခ်ာတယ္။အဲ့ေတာ့ အဲ့လိုမျဖစ္ေအာင္
ဒီက ေရွာင္းက်န္႔ကိုနည္းနည္း အသံုးခ်ခ်င္လို႔"
ကုရူစကားမွာ ေရွာင္းက်န္႔က သူ႔ကိုယ္သူ
လက္ညိုးျပန္ထိုးကာ မ်က္ခံုးပင့္ျပသည္။
ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ အတင္းသနားစရာပံုစံ
လုပ္ျပေနေသာ သူေဌးကိုၾကည့္ၿပီး
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ စုတ္သပ္လိုက္ခ်င္ေပမဲ့
မျဖစ္ေသး။
KAMU SEDANG MEMBACA
Wait,what?{Completed}
Fiksi Penggemarေနၾကပါၪီး...ငါ့ႏုႏုအိအိ ပုစိစိေလး ဘယ္ေရာက္သြားတုန္း နေကြပါဦး...ငါ့နုနုအိအိ ပုစိစိလေး ဘယ်ရောက်သွားတုန်း
