"ဒါက..."
ေရွာင္းက်န္႔ႏႈတ္ခမ္းမွ ဝါက်အျပည့္အစံု
မထြက္လာႏိုင္။သပ္ရပ္ေသာ ၿခံဝန္းေလးႏွင့္
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေသာ ႏွစ္ထပ္အိမ္ေလးတစ္လံုးက
သူ႔မ်က္စိေရ႔ွမွာ နတ္ဖန္ဆင္းသလို ရိွေနသည္။
ကားကြင္းကေန ဒီကိုေခၚလာသည့္ ရိေပၚက
ဘာေၾကာင့္ဆိုတာလည္း မေျပာ။
"ဒါက က်န္႔ေကာနဲ႔ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ အိမ္ေလ။
ပါးပါး လက္ဖြဲ႔ထားတာ"
"ဟမ္?"
ေရွာင္းက်န္႔ အံ့ၾသလြန္း၍ အာေမဋိတ္သံသာ
ထြက္ႏိုင္၏။ရိေပၚကေတာ့ သူ႔အားၿပံဳးၾကည့္ၿပီး
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ အိမ္ေလးကို ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ
ေငးေမာလ်ွက္မွ..
"ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ဒီဇိုင္းဆြဲၿပီး ေဆးေရာင္
ေရြးထားတာ။မိုက္ရဲ့လား?"
ေအာက္ထပ္ကို အနီေရာင္သုတ္ထားၿပီး
အေပၚထပ္က အစိမ္းေရာင္။အုပ္ႂကြပ္မိုးေလးႏွင့္
ေနခ်င့္စဖြယ္ေလးျဖစ္ၿပီး အဝါေရာင္
ဝရံတာေလးက အေပၚထပ္မွာ ရိွေနေသးသည္။
မသိလ်ွင္ ကေလးကစားကြင္းက အိမ္ေလးလိုလို။
"သေဘာမက်ဘူးလား"
ၿငိမ္ေနသည့္ ေရွာင္းက်န္႔ေၾကာင့္ ရိေပၚက
စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ လွမ္းေမးလာသည္။အံ့ၾသသြား
ေစဖို႔အတြက္ အသိမေပးပဲ ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ကိုယ္
လုပ္လိုက္မိတာ မွားၿပီလားဆိုသည့္ အေတြးက
သူ႔ေခါင္းထဲ ပူထူသြားေစသည္အထိ။
သို႔ေပမဲ့ အိမ္ေလးကို ေမာ္ၾကည့္ေနရင္းမွ
ေရွာင္းက်န္႔က ခပ္ေရးေရးေလး ၿပံဳးလာၿပီး
ရိေပၚပါးတစ္ဖက္အား ျဖတ္ခနဲလွမ္းနမ္းလိုက္ကာ..
"အရမ္းသေဘာက်တယ္"
ေၾကာင္အေနသည့္ ရိေပၚက အတန္ၾကာမွ
သတိဝင္လာၿပီး ေရွာင္းက်န္႔အား ၿပံဳးျပလာသည္။
"ေတာ္ေသးတာေပါ့။က်န္႔ေကာ မႀကိဳက္မွာစိုးေနတာ"
"အိမ္ေလးက အရမ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။
ကိုယ့္ ကေလးေလးက ေတာ္လိုက္တာ"
"က်န္႔ေကာ အလုပ္ရၿပီဆိုတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္မွာ
သံုးရက္အတြင္း ဒါေလးျဖစ္ေအာင္မနည္း
အခ်ိန္လုၿပီး လုပ္ရတာ"
YOU ARE READING
Wait,what?{Completed}
Fanfictionေနၾကပါၪီး...ငါ့ႏုႏုအိအိ ပုစိစိေလး ဘယ္ေရာက္သြားတုန္း နေကြပါဦး...ငါ့နုနုအိအိ ပုစိစိလေး ဘယ်ရောက်သွားတုန်း
