လေထုထဲဆိုးဆိုးရွားရွားပျံ့နှံ့နေတဲ့ အရက်နံ့ပြင်းပြင်းက သူ့နှာဖျားကို ဒုက္ခပေးဖို့ သည်းကြီးမည်းကြီးကြိုးစားနေတာကြောင့် လေးလံနေတဲ့ မျက်ခွံတွေကို ခက်ခက်ခဲခဲပင့်တင်ရင်း နိုးထလာရတယ်။
သူမှတ်မိသလောက်တော့ မနေ့ညက အရက်မသောက်ဘဲ Ramen စားပြီးအိပ်ပျော်သွားခဲ့တာပါပဲ။ အမှိုက်တွေရှုပ်ပွနေလို့များ အခန်းပတ်ဝန်းကျင်ဟာ ပုပ်သိုးပြီး အရက်နံ့နဲ့ဆင်တူယိုးမှားရှိလာလေသလားလို့ တွေးလိုက်မိတာကြောင့် ဒီတစ်ပတ်ကျောင်းပိတ်ရက်တော့ အခန်းရှင်းရမယ်ဆိုတဲ့အစီအစဥ်ကို အိပ်တစ်ဝက်နိုးတစ်ဝက်အနေအထားနဲ့ကြံစည်လိုက်မိတယ်။
နေရောင်ခြည်စူးစူးရှရှ ကျရောက်လေ့မရှိတဲ့နေရာမှာ ကုတင်ကိုတမင်ရွှေ့ပြောင်းထားတာကြောင့် Alarm မြည်လာခဲ့လျှင်တောင် ပိတ်ပြီး အချိန်ပိုပြန်နှပ်တတ်ပေမဲ့ ဒီမနက်မှာတော့ Alarm မမြည်သေးတာတောင် သူ့မျက်နှာပေါ် ပိုင်စိုးပိုင်နက်ဖြာကျလာတဲ့ နေရောင်ခြည်နွေးနွေးကြောင့် သူဆက်အိပ်နေလို့မရတော့။
သတိတရားက သူ့ဦးနှောက်ထဲ နေရာတကျအိပ်ပျော်နေတုန်းရှိသေးတဲ့အနေအထားမှာတောင် ပတ်ဝန်းကျင်ဟာ သူနဲ့အကျွမ်းတဝင်ရှိနေတဲ့ နေရာမဟုတ်ကြောင်း ခံစားမိတာကြောင့် သတိကို အတင်းလှုပ်နှိုးဆွဲခေါ်ရင်း ထထိုင်လိုက်တယ်။
သူ့အာရုံဟာ သူ့ကိုလွဲမှားတဲ့သတင်းပို့ပေးခဲ့တာမဟုတ်။ အမှန်တကယ်ကိုပဲ ရောက်နေတဲ့နေရာက သူမရမကပူဆာလို့ ဖေဖေမသိအောင် မေမေ ခိုးပေးထားတဲ့ပိုက်ဆံလေးနဲ့ လောက်ငှစွာငှားထားရတဲ့ အခန်းကျဥ်းလေးဟုတ်မနေဘူး။
သစ်သားနံရံပါးပါးနဲ့ဖွဲ့စည်းထားပြီး သံသေတ္တာတစ်လုံး၊ ရှေးဟောင်းဒီဇိုင်းအမျိုးအစားဆိုပေမဲ့ အိုဟောင်းနေခြင်းသိပ်မရှိတဲ့ ပစ္စည်းအချို့တင်ထားတဲ့ စားပွဲခုံတစ်စုံ၊ စားပွဲအောက် ပြန့်ကျဲနေတဲ့ အဖြူရောင်ပုလင်းအချို့၊ ကြေးမုံပြင်တစ်ချပ် စတဲ့အရာဝတ္တုတွေ နေရာတကျ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းတည်ရှိနေတဲ့ အခန်းငယ်ထဲ နိုးထလာရတာဟာ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်လဲဆိုတာ သူစဥ်းစားမရဘူး။
YOU ARE READING
Out Of Character || MinSung FF ||
FanfictionManhwa ဟာ သိပ်စုတ်လွန်းတယ်လို့ မင်းပြောခဲ့တယ်မဟုတ်လား။ Main character တစ်ယောက်ဖြစ်လာရင် ဒီ Manhwa ရဲ့ဇာတ်လမ်းကို မင်းအများကြီးပြင်ပေးနိုင်မယ်ထင်တယ်။ ငါတို့ System Website ရဲ့ ကြည့်ရှုသူတွေစိတ်တိုင်းကျဖို့ မင်းကို ယုံကြည်လိုက်မယ်။