"Jisung သတိရလာပြီ သမားတော် Bang ရေ.. သမားတော် Bang.."
ရင်းနှီးနေတဲ့ အသံရဲ့ ခပ်ကျယ်ကျယ်အော်သံကြောင့် နိုးထစအာရုံဟာ ပိုလို့ပင်နိုးကြားလာတယ်။ နာကျင်မှုက ခန္ဓါကိုယ်အနှံ့။ တဆစ်ဆစ်ကိုက်ခဲမှုနဲ့ အားအင်ကုန်ခမ်းနေတဲ့ကြွက်သားတွေကြောင့် ရုတ်တရက်ထထိုင်ဖို့ကမဖြစ်နိုင်။
ဦးနှောက်က အလုပ်လုပ်နေဆဲ။ သူဘယ်နေရာကိုရောက်နေသလဲ။ ဘာတွေဖြစ်သွားခဲ့တာလဲ။
မျက်ခွံကို အားယူပင့်တင်လိုက်တော့ ဝေဝေဝါးဝါးမြင်လိုက်ရတာက သူ့ကိုစိုးရိမ်တကြီး ကြည့်ရှုစစ်ဆေးနေတဲ့ သမားတော် Bang။ သမားတော် Bang ကတော့ လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်တာကိုလုပ်နေပေမဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာရပ်နေတဲ့ သက်တော်စောင့် Kim မှာ စိတ်အနားမရဘဲရှိနေဟန်။
"ထိုင်နိုင်လား Jisung"
သမားတော် Bang သူ့ကို မေးလိုက်ချိန်မှာပဲ သက်တော်စောင့် Kim က သူ့အနားရောက်လာကာ ထူမကူပေးတော့တယ်။ ဦးခေါင်းဟာ တစ်စုံတစ်ခုနဲ့အရိုက်ခံထားရသလို နာကျင်ကိုက်ခဲပြီး မူးဝေလို့နေတယ်။ စကားဆိုဖို့ ကြိုးစားလိုက်ချိန်မှာ အာခေါင်ကခြောက်ကပ်လွန်းနေတာကြောင့် အသံတစိုးတစိမှထွက်မလာ။ အတင်းညှစ်ယူကြိုးစားကြည့်တော့ "ရေ" ဆိုတဲ့စကားလုံးက ကြားနိုင်ရုံလောက် အသံထွက်လာခဲ့တယ်။
သက်တော်စောင့် Kim က သူ့စကားသံကိုကြားတာနဲ့ အနီးဆုံးရေအိုးဆီက ရေတစ်ခွက်ကို အလျင်အမြန်ခပ်ယူပြီး သူ့လက်ထဲထည့်ပေးတယ်။ ဒီအချိန်မှ Jisung သိလိုက်တာက သူ့ရောက်နေတဲ့နေရာဟာ နန်းတွင်းသမားတော်အိမ်ရာဖြစ်ကြောင်းပင်။
"ဘယ်လိုနေလဲ Jisung"
သမားတော် Bang က သူ့နာကျင်မှုအခြေအနေကို သိလိုဟန်နဲ့မေးတယ်။
"ကျွန်တော် အဆင်ပြေပါတယ်"
ကြုံခဲ့တဲ့ကိစ္စတွေနဲ့ယှဥ်ရင် သူ့ဝေဒနာက မပြောပလောက်ဘူးမဟုတ်လား။ ခန္ဓါကိုယ်နာကျင်မှုဟာ နေသားကျလာတာနဲ့အမျှ သက်တောင့်သက်သာရှိလာတာပဲ။ မိနစ်တွေကိုဖြတ်ကျော်လာလေ ခန္ဓါကိုယ်က လှုပ်ရှားလို့အဆင်ပြေလာပြီး နေသာလာလေဖြစ်တယ်။
YOU ARE READING
Out Of Character || MinSung FF ||
FanfictionManhwa ဟာ သိပ်စုတ်လွန်းတယ်လို့ မင်းပြောခဲ့တယ်မဟုတ်လား။ Main character တစ်ယောက်ဖြစ်လာရင် ဒီ Manhwa ရဲ့ဇာတ်လမ်းကို မင်းအများကြီးပြင်ပေးနိုင်မယ်ထင်တယ်။ ငါတို့ System Website ရဲ့ ကြည့်ရှုသူတွေစိတ်တိုင်းကျဖို့ မင်းကို ယုံကြည်လိုက်မယ်။