"မင်းလည်းအဆင်ပြေနေတယ်မဟုတ်လား Jisung"
ဆရာ့မေးခွန်းက သာမန်ကာလျှံကာဖြစ်တာကြောင့် Jisung သည်လည်း သာမန်ကာလျှံကာသာပြန်ဖြေဖြစ်တယ်။
"ဟုတ်ကဲ့၊ ပြေပါတယ် ဆရာ"
"အခုအလုပ်လုပ်နေတာ ဆေးကုမ္ပဏီမှာနော်"
"ဟုတ်တယ် ဆရာ"
ဆရာ Chris က သူ၏တိုတောင်းတောင်းအဖြေများကြောင့် ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်သာပြုနေရတော့တယ်။
ယနေ့အလုပ်ပိတ်ရက်ဖြစ်တာကြောင့် Jisung သူ့တိုက်ခန်းမှာလိုအပ်နေတဲ့အိမ်သုံးပစ္စည်းတချို့ဝယ်ဖို့ရာ Mall ကိုထွက်လာခဲ့ပြီးနောက် တက္ကသိုလ်တက်စဥ်က အင်္ဂလိပ်စာသင်ကြားခဲ့သော ဆရာ Chris နဲ့ဆုံခဲ့ခြင်း။ မတော်တဆဆုံမိတာဖြစ်ပေမဲ့ ဆရာကသူ့ကိုတန်းခနဲမှတ်မိပြီး စကားတောက်လျှောက်ပြောလာခဲ့တာ အခု Mall အပြင်ဘက်ရောက်တဲ့အထိပင်။
ခေတ္တမျှတိတ်ဆိတ်နေခဲ့သော်ငြား နောက်ထပ်မေးခွန်းတစ်ခုကို ထပ်မေးပြန်တယ်။
"မင်းကို ကုမ္ပဏီတော်တော်များများက ကမ်းလှမ်းတယ်ကြားတယ်။ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဆေးကုမ္ပဏီကိုရွေးချယ်လိုက်တာလဲ။"
ဆရာ့ရဲ့ ဒီတစ်ခေါက်မေးခွန်းမှာတော့ Jisung ပြုံးမိတယ်။
"ကျွန်တော် တတိယနှစ်က ဆေးရုံမှာတစ်နှစ်နီးပါးကိုမာဝင်နေခဲ့ဖူးတယ်လေ။"
"အေး ငါမှတ်မိတယ်။ မင်းတိုက်ခန်းမှာ သတိလစ်နေပြီး ရက်ကြာမှတွေ့ကြတာလေ။ အကြောင်းအရင်းရှာမရတဲ့ case ဆိုပြီး ဟိုးလေးတကျော်ဖြစ်သွားတာမှတ်မိသေးတယ်"
"ဟုတ်။ အဲ့ကပြန်နိုးလာပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်တော်နဲ့ဆေးပညာလောကဘက်က ကိုက်ညီတယ်လို့ထင်မိလို့။ အစကသင်နေတဲ့ပညာရပ်က စီးပွားရေးဆိုတော့လည်း ကျောင်းပြီးသွားတဲ့အချိန်အလုပ်ရွေးချယ်တော့ ဒီနယ်ပယ်ထဲကျွန်တော့်ပညာနဲ့လုပ်လို့ရမယ့်အလုပ်ကိုရွေးဖြစ်ခဲ့တာ။"
"ဆရာလည်း ဆေးပညာပိုင်းကိုစိတ်ဝင်စားခဲ့ဖူးတယ်။ ဒါပေမဲ့ တကယ်ရွေးချယ်ဖြစ်ခဲ့တာက ဘာသာစကားသင်ကြားရေးပိုင်းဖြစ်နေတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ဘယ်ပြောလို့ရမလဲ။ တခြား universe တစ်ခုခုမှာတော့ ဆေးပညာနဲ့ပတ်သက်တဲ့အလုပ်ကို ရွေးချယ်ရင်ရွေးချယ်ထားမှာပေါ့။"
YOU ARE READING
Out Of Character || MinSung FF ||
FanfictionManhwa ဟာ သိပ်စုတ်လွန်းတယ်လို့ မင်းပြောခဲ့တယ်မဟုတ်လား။ Main character တစ်ယောက်ဖြစ်လာရင် ဒီ Manhwa ရဲ့ဇာတ်လမ်းကို မင်းအများကြီးပြင်ပေးနိုင်မယ်ထင်တယ်။ ငါတို့ System Website ရဲ့ ကြည့်ရှုသူတွေစိတ်တိုင်းကျဖို့ မင်းကို ယုံကြည်လိုက်မယ်။