စားပွဲရှည်ကြီး၏ထိပ်တွင် စိတ်ရှုပ်နေလေဟန် မျက်မှောင်ကျုံ့ပြီး ထိုင်နေတဲ့ အိမ်ရှေ့စံကလွဲပြီး စားပွဲတစ်လျှောက်ရှိ အခြားပုဂ္ဂိုလ်များမှာ ဆိတ်ငြိမ်စွာ ရှိနေလေတယ်။
အသံတစ်သံမှမထွက်သော်ငြား မကြာခင်ပေါက်ကွဲသွားတော့မလို တင်းမာနေတဲ့လေထုကြောင့် အိမ်ရှေ့စံဘေး ရပ်နေတဲ့အထိန်းတော် မိန်းကလေးပင် ဒီနေရာက ချက်ချင်းထွက်ပြေးသွားချင်နေလေရဲ့။
မိနစ်ပိုင်းမျှအကြာမှာတော့ အိမ်ရှေ့စံကပင် စကားစလာတယ်။ ထိုအခါမှသာ တုတ်တုတ်မျှမလှုပ်ရဲတာကြောင့် အသက်ပင်အောင့်ထားမိတဲ့ အထိန်းတော်ထံမှ အသက်ခိုးရှူသံသဲ့သဲ့ထွက်ပေါ်လာတော့တယ်။
"ကဲ ဒီနေ့ညီလာခံကိုဒီမှာပဲ ရပ်ထားကြရအောင်။ အရှင်မင်းကြီးလည်း ကျန်းမာရေးကြောင့် အနားယူသင့်တာမို့ ဒီကိစ္စကို ကျုပ်ပဲ တာဝန်ယူဖြေရှင်းပါ့မယ်။"
"အိမ်ရှေ့စံ.."
အိမ်ရှေ့စံစကားကိုအဆုံးသတ်လိုက်ချိန်မှာပဲ အနီးမှာထိုင်နေတဲ့ မင်းသမီးက အစချီလာပြန်တော့ မျက်လုံးလှန်ကြည့်ကာ အာရုံစိုက်နေကြောင်းပြလိုက်တယ်။
"အရှင့်သားတစ်ယောက်တည်း တာဝန်ယူရမယ့်ကိစ္စတွေက များတယ်မဟုတ်လား။ အခုကုန်သွယ်ရေးပြဿနာကိုလည်း ဖြေရှင်းရဦးမယ်ဆိုတော့ နောက်လာမယ့်သုံးရက်အတွင်းကျင်းပရမယ့် သံတမန်ကြိုဆိုဖျော်ဖြေပွဲကို အခြားအမတ်တစ်ယောက်ကို တာဝန်ပေးလိုက်ရင် ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ်"
အစ်မတော်ရဲ့ပြောစကားကို သူ့ခေါင်းထဲအေးအေးဆေးဆေးမစဥ်းစားနိုင်ခင်မှာပဲ အစ်မတော်ညွှန်ပြလာတဲ့ လူရဲ့မျက်နှာကိုမြင်လိုက်တာနဲ့ အိမ်ရှေ့စံထံ အဖြေတစ်ခုအဆင်သင့်ရှိလာတယ်။
"ဒီလိုပွဲတွေကိုတာဝန်ယူနေကျ အမတ် Yang ကိုတာဝန်..."
"ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လုပ်နိုင်ပါတယ်။ အိမ်ရှေ့မင်းသားတစ်ယောက်က ဒီလောက်တာဝန်လေးကိုတော့လုပ်နိုင်ရမှာပေါ့။ မဟုတ်ချေဘူးလား မင်းသမီး.."
YOU ARE READING
Out Of Character || MinSung FF ||
FanfictionManhwa ဟာ သိပ်စုတ်လွန်းတယ်လို့ မင်းပြောခဲ့တယ်မဟုတ်လား။ Main character တစ်ယောက်ဖြစ်လာရင် ဒီ Manhwa ရဲ့ဇာတ်လမ်းကို မင်းအများကြီးပြင်ပေးနိုင်မယ်ထင်တယ်။ ငါတို့ System Website ရဲ့ ကြည့်ရှုသူတွေစိတ်တိုင်းကျဖို့ မင်းကို ယုံကြည်လိုက်မယ်။