HAYAL'ET (G&G) TAMAMLANDI ✅

Kayıp

...

Cemre'nin beni itip, tokadı atmasıyla gözümden akan yaşa engel olamadım, yüzüne bakamıyordum. sadece kulağımda bağırışları vardı... Geri zekalı! Ne yaptığını sanıyorsun sen ya! Nefret ediyorum senden! bunları söylerken beni omuzlarımdan itmeye devam ediyordu...

O kişi sendin Cemre, seni sevdiğim için özür dilemeyeceğim, ben seni seviyorum. İlk gördüğüm günden beri seni sevi...

SUS! sus konuşma artık daha fazla senden iğreniyorum. Her şeyi bok ettin her şeyi. İşaret parmağını yüzüme doğru sallarken Sakın bir daha karşıma çıkma, sakın! diyerek hızlı adımlarla yanımdan ayrıldı.

Bacaklarım artık bedenimi taşımıyordu, yere çöktüm dizlerimi kendime çekip elimi kalbime koydum, öyle bir sızı vardı ki nefes alamıyordum. Kırık dökük gözyaşları var yüzümde. Sildikçe artıyor, durdukça acıyor.. Nasıl bir acıydı bu böyle. Huzurla nefes aldığım tek yer onun yanıydı, şimdi nefessiz kaldım. Ne yapacağım ben şimdi? Sol yanımda onun sızısı varken nasıl ayakta duracağım. 

Koşar adımlarla Hakan ve İmran yanıma geldiler. Erva iyi misin? Ne oldu sana neden ağlıyorsun Cemre nerede? diye sordu Hakan. 

Gitti... göz yaşlarımı silerek Hakan'a döndüm bu saatte tek gitmesin Hakan peşinden git onun lütfen evine bırak onu. 

Saçmalama seni bu şekilde bırakamam.

Git dedim Hakan ben başımın çaresine bakarım. Hakan kafasını sallayıp peki öyle olsun diyerek koşarak gitti... 

İmran'ın seni bu halde bırakıp giden kızı mı düşünüyorsun hala.. O kadar aptalsın ki.. demesiyle sinirden gözüm dönmüş şekilde ayağa kalktım ve İmran'ı ittirerek senin derdin ne ya! diye bağırdım. Benim derdim sensin Erva! Tanıştığımızdan beri tek derdim sensin! Ne diyorsun İmran ya hiç uğraşamayacağım seninle git başımdan diyerek arabama yöneldim. Kolumdan tutup çevirdi  seni bu şekilde bırakmam alkollüsün ayrıca bu şekilde araç kullanma ver anahtarları diyerek elini uzattı. Arkadan diğerlerinin de geldiğini görünce evine git İmran diyerek arabama bindim  ve gazı kökleyerek bir bara doğru yol aldım...

...

Sevdiği tarafından kurtarılmayı bekleyen aşkzedeydim. Enkaz altında kalmıştım, nasıl bu kadar arttığını anlamadığım bir aşkın acısı çökmüştü üstüme. Bir barda saatlerce boğazımı yakıp geçen alkolün başımı döndürmesine izin vermiştim unutmak istiyordum tüm bu yaşanılanları, sabah tekrardan Cemre'min gülen yüzünü görüp sımsıkı sarılmak istiyordum . Ama artık o yoktu, onun gülüşü, sesi, gerçekten de her şeyi mahvetmiştim. 

Bar'ın kapanmasına yakın barmenin beni dürtüp kapatıyoruz artık demesiyle hesabı ödeyip duvarlara tutunarak arabaya doğru yol aldım. Arabaya bindiğimde kafamı geriye atmamla uyuyakalmam bir olmuştu. 

Dışarıdan gelen arabanın korna sesleriyle gözümü yavaşça açtım arabanın camından vuran güneş ışığıyla zorla da olsa gözümü açtım her yerim tutulmuştu başımda inanılmaz bir ağrı vardı elimi yüzüme götürdüm bir süre öyle kaldıktan sonra saçlarımı tarar gibi arkaya atıp kendime gelmeye çalıştım arabadan indim yakınımdaki kafeden sert bir kahve alıp arabaya doğru yürürken telefonu açtım açar açmaz Hakan'ın araması düştü ekrana derin bir nefes alıp açtım telefonu cevap veremeden Hakan'ın bağırışıyla baş ağrım biraz daha arttı... 

Neredesin sen Erva! Neredesin öldürecek misin sen bizi meraktan çabuk bana geliyorsun hemen!

Ne bağırıyorsun oğlum ölmedim maalesef  merak etme eve gidip duş alıp yatacağım akşama buluşuruz.