Ik word wakker van de zoemer die uit het luidsprekertje in de hoek komt. Zoals altijd ligt er weer een schoon stapeltje kleren. Ik loop erheen en kijk wat voor kleren het vandaag zijn. Hè wat raar? Het is een zwarte spijkerbroek met een wit blousje. Veel te netjes voor zomaar een dag. Als ik me aangekleed heb, zwaait opeens de deur open. Ik trek net mijn riem aan. Olivia staat in de deur opening en kijkt me net zo verbaasd aan als toen ik het stapeltje kleren zag. "Oké....? Nou ja, vandaag ben je vrij. Ik wil alleen dat je rond 4 uur hier in je kamer bent. Ik moet je ergens heen brengen" Olivia knikt naar mijn overhoop getrokken bed. "Derde deur links, daar zijn de wasmachines. Er liggen daar meestal ook nog meer dekbed overtrekken. Die kan je dan meenemen" ik knik en dan loopt Olivia weg. De deru valt achter haar dicht. Ik zucht diep en begin dan mijn bed af te halen. Ik stop het allemaal in de wasmand die ergens in mijn kast stond en sjouw het richting de wasruimte. Als ik daar aankom tref ik nog 3 andere wezens aan. Een vampier vrouw, ze heeft een witte huid met zwart haar en grijze ogen die door je huid heen priemen. Een draakachtig iets en een weerwolf achtige net als ik. Ik doe mijn was in de was machine die nog over is en laat dan mijn blik door de wasruimte glijden. "Ben jij Ffffffinnian?" vraagt de vampier. Ze spreekt de f extra lang uit. "Ja?" vraag ik en ga dan op een wasmachine aan de overkant zitten. "Wassss jij het gisssteren die zzzzo'n raar ressultaat had?" ik knik. Dan stapt de weerwolf achtige naar voren. "Hey bro, welkom. Ze zullen veel vragen stellen maar probeer het een beetje voor jezelf te houden. Het is moeilijk ik weet het maar...." ik onderbreek de jongen. "Sorry ik ben nu even niet in de stemming voor een 'peptalk' " ik maak haakjes met mijn vingers rond het woordje peptalk. De weerwolf kijkt me met puppyogen aan. Maar ik kijk er dwarsdoorheen. "Nee" zeg ik streng. De jongen stapt naar achteren. Dan piept er een wasmachine. Ik besef me dat ik allang weg had kunnen gaan want ik zie een hoopje met dekbedovertrekken liggen. Ik spring van de wasmachine af en loop erheen. Alleen dan komt de vampier weer voor me staan. Ze is er zo opeens dat ik meteen naar achter spring en in aanvals positie ga staan. Het ziet er volgens mij heel dom uit maar de vampier knikt en laat me er dan langs. Als ik wegloop blijf ik om de hoek staan. "Isie weg?" vraagt een zwaardere stem. Het is zeker die draakachtige. "Ja ik denk het" zegt de weerwolf. "Mkay, als we nou eens met de rest bespreken wat we met hem gaan doen is alles ook weer een stuk duidelijker. Goed?" "Ja doen we". Dan loop ik ook weg. Mezelf afvragend met wat ze bedoelden.
Tot vier uur breng ik door in mijn kamer. Er is een soort computer waarmee je kan zien wat er buiten het centrum gebeurt. Ik ben daar lang doorheen aan het scrollen wanneer de deur openvliegt. Ik draai me om. Mijn adem stokt. "Nica...."
