Ik word wakker in een kamer. Het is een net opgeruimde kamer met witte muren en een raam met tralies ervoor. Langzaam sta ik op en gaat er een stekende pijn door mijn kaak die heel mijn hoofd vult. Ik kreun en zie dan op het nachtkastje een glas water met een pilletje liggen.
Slik mij.
Ik voel me nu net de mannelijke Alice in Wonderland. Ik grinnik en bestudeer het pilletje. Ik ruik eraan, niks. Geen enkel geurtje. Ik kijk de kamer rond. In de hoek hangt een camera, het orde lampje knippert wat betekend dat ze me in de gaten houden. Ik zucht. Ik ga niet doen wat mij gezegd word totdat ik weet waarvoor het is. En zelfs dan wil ik nog wel eens nee zeggen! Ik ga weer op het bed zitten en kijk onafgebroken naar de stalen deur. Dan hoor ik sloten knarsen en gaat de deur open. Er komt een vrouw binnen die ik niet ken. Ze heeft wel een dienblad bij met daarop een bruine boterham met boter, water en weer zo'n pilletje. Ik neem het aan en dan verdwijnt de vrouw weer door de deur. Ik kijk naar het eten. Ik voel me nu net zo'n gevangene. Mijn maag begint te knorren. Ik heb honger.. Ik begin aan de boterham te peuzelen en na een paar seconden is de boterham op. Ik pak het water en staar weer naar het pilletje. Ik pak het op en kijk er even naar. Zou ik het doen? Nee. Ik leg het weer weg bij het andere pilletje en drink het water op. Het dienblad zet ik naast me neer. Ik loop naar het raam en kijk naar buiten. Ik zie een draakachtig figuur naar boven vliegen, het vliegt hoger en hoger. Dan vliegt het tegen de koepel aan en schokt het even in de lucht waarna het naar beneden stort en een stofwolk op doet laaien. Ik merkte het niet eens maar er was iemand binnen gekomen. "Finnian, wilt u mij misschien volgen?" vraagt een man. Ik draai me om en zie een dokter-achtig persoon staan met kille ogen. Ik knik en loop achter de man de deur uit. Als ik in de gang sta zie ik duizenden deuren links en rechts van me. Ik zie er een hoop niet omdat het gebouw rond is en de gangen dus ook. De man loopt naar links en ik volg hem meteen. "We gaan je vandaag vrij laten. Je mag doen wat je wilt, alleen morgen moet je werken" ik kijk vragend naar de rug van de man. "Werken?" vraag ik verrast. "Ja, we gaan proefjes op je uitvoeren en dan moet jij dingen doen zoals rondjes rennen of andere oefeningen. Je krijgt er elke dag munten voor. Met die munten kan je bijvoorbeeld dagen vrij nemen of dingen kopen." ik knik en de man loopt nog een andere gang in. Dan gaan we nog een deur door en staan we plotseling buiten. Ik kijk mijn ogen uit naar de mythes die op deze dag ook vrij zijn. "Luli! Kom is hier!" de man wenkt een meisje dat net een boterham aan het opeten was en ze staat gelijk op. Ze komt hierheen in een sukkeldrafje en kijkt me aan, van top tot teen. "Wat is er?" vraagt ze en kijkt me nog eens onderzoekend aan. "Wil jij Finnian een beetje rondleiden de komende dagen? Dat zou ik erg op prijs stellen" Luli knikt. Ze heeft een donkerroze huid en scherpe hoektanden. Ik zie dat ze ook vinnen tussen haar vingers heeft, het lijkt op een kikkervoetje. Ik grinnik en ze kijkt me even vernietigend aan. Dan loopt ze terug naar de tafel en eet haar broodje verder op. " Zo, en wat brengt jou hier?" vraagt ze opeens een stuk brutaler dan dat ze net was bij de dokter. "Uhm.. ik ben opgepakt omdat ik verdacht was en toen kwam ik hier?" ik vraag het eerder en ze knikt. "Wat voor wezen ben je? Je lijkt me toch vrij normaal.." zegt ze en bekijkt me weer. "Een... Weerwolf" zucht ik en ze zet grote ogen op. "Oh sorry dat ik zonet zo bot was.. Ik .. ik wist niet dat je een weerwolf was.. Ik dacht dat je weer zo'n opschepperige vampier was die altijd zo betweterig overkomen.." ratelt ze om het goed te praten. "Ik ben Luli, zoals je misschien al wist. Ik ben een soort waterelf" ik knik. "Aangenaam, ik ben Finnian. Een weerwolf. Hoe hebben ze jou gevonden?" ze lacht. "Eigenlijk is dat een best grappig verhaal weet je!" ze begint langzaam te vertellen. Ik voel dat dit nog wel eens een heel speciale vriendschap zou kunnen worden :)
