Hoofdstuk 4: De VAM

39 4 1
                                    

Als ik weer bij zinnen ben, ben ik in een witte kamer. Voor mij staat een jonge vrouw die met bebloede handschoentjes iets uit elkaar aan het halen is. Mijn aandacht word getrokken door een gesprek dat wat verder van me vandaan gevoerd word. "Ik zweer het u! dat beest keek in het raam en veranderde!!" Riep een zware mannenstem histerisch. "Meneer ik heb gehoord van familie leden dat u wel vaker hallucineert en ik zou het daarom ook op prijs stellen als u eens zou gaan kijken bij een psygiator of een intichting" zei de vrouwenstem kalm. Ik voelde weer een tinteling in mijn benen en keek onzeker naar de vrouw met de bebloede handschoentjes. De tinteling werd weet erger en even later had ik weer armen en benen. Ik stond op en tikte de vrouw even op haar schouder. "Excuseert u mij even maar ik ga naar huis" zei ik en de vrouw keek me met een open mond na. Misschien was het omdat ik van een weerwolf in een mens veranderde of omdat ik in mijn nakie stond. Ik weet het niet maar ik rende mijn lijf zo veel mogelijk beschermend naar huis.
Eenmaal thuis aangekomen zat mijn moeder chaotisch met een telefoon aan haar oor en papieren in haar hand. Ik opende de deur en ving nog een vlaag van het vorige gesprek op. "Okee bedankt dat u gekeken heeft maar mijn zoon is geen weerwolf. Ik verzeker et u! Maar ik moet gaan er is iemand binnen gekomen" ze hing op en ik liep naar binnen. "Och liefje! Waar zijn je kleren?! Ben je zo over straat gegaan?! Moest dat van dat meisje?!" Ik schrok " Hoe weet je dat ik uitging met een meisje?" Moeder lachte "Moeders weten alles en Adrian die belde ofdat je afspraakje met Nica goed verlopen was, nou volgens mij niet! " Ze lachte en liep naar boven om kleren voor me te halen. "Neem ook even een douche je hebt wat ketchup op je arm" ik keek ernaar en wist zeker dat het geen ketchup was "is goed ik zie je zo" ik rende naar boven en sprong onder de koude kraan. Mmm heerlijk zo'n douche! Toen ik uit de douche stapte lagen mijn kleren in nette stapeltjes op de badrand. Ik kleedde mezelf aan en liep toen rechtstreeks naar mijn kamer. Ik moest uitzoeken hoe het kwam dat ik een weerwolf was!
Ik opende Google en tikte snel 'weerwolf' in. Ik zag een link naar de afbeeldingen maar ook naar een aantal mythische websides waar mensen beschreven dat de mythen wél bestonden. Ik opende er een en bekeek de tekst eens goed:
'Mensen zeggen dat mythen niet bestaan of zelfs uitgestorven zijn. Dit is niet zo! Er is een inrichting in Almere die mythes in gewone mensen transformeert. Mensen die maar een klein tekentje van een mythe vertonen worden er heen gestuurd en getest. Meestal komen de mensen er heelhuids vanaf maar sommige mythes zijn zo sterk dat ze jammer genoeg afgemaakt moet worden... Denk jij dat je een mythe bent zoals de eenhoorn, weerwolf of dracula? Kom dan eens een kijkje nemen in onze inrichting VAM ( Vermoord Alle Mythes) we willen een normale wereld, is het niet?'
Ik huiverde. Als ik maar geen mythe was...

Myths are real... Right?Where stories live. Discover now