Ik wil jullie trouwens nog bedanken voor het lezen van mijn boek!
Ik hoop dat jullie het erg leuk vinden, het is voor mij heel leuk om te schrijven!
Ik ga weer verder, ik hoop dat jullie er net zo van genieten als ik :)
xx Anke
~
Ik liep met Blackie op de voet gevolgd door het bos. Ik veranderde in een wolf en Blackie merkte er helemaal niks van. We liepen een beetje door het bos en uiteindelijk begon mijn telefoon te trillen. Ik veranderde vlug weer in een mens en zag dat Nica me probeerde te Facetimen. Snel nam ik op en fastoeneerde mijn haar in de binnencamera.
"Heey Finni! Waar ben je! Oh mijn god ik ben zo ongerust over jou omdat je weg bent met die gemene hengst... Leef je nog of is dit zo'n rare afscheidsvideo?! " Nica zag er overstuur uit en toen ik glimlachte leek het alsof er een last van haar schouders afgleed.
"Waar ben je Finnian?" ik haalde mijn schouders op. "Ergens in een of ander bos ofzo.." toen kwam Blackie naast mij staan en duwde zijn neus in mijn haren. Ik grinnikte en Nica keek alsof ze zonet aliëns zag landen. "W-was Black nou lief?Dat beest viel je gister zowat aan !" ik grinnikte en schudde mijn hoofd waarvan Blackie raar opkeek. "We komen eraan oké?" "Mkay! Ik zal hier op je wachten en dan vertrekken we meteen! Ik wil niet nog langer hier zijn!" ik knikte en beeïndigde het gesprek.
"Kom Blackie!" en ik sprong op het grote paard zijn rug. "Terug naar huis, dan nemen we je mee!" en het paard begon te lopen. Steeds sneller en vloeiender. Toen we bij de straat aankwamen van de boerderij minderde Blackie wat bang vaart. Opeenduur stonden we voor de oprijlaan stokstijf stil. "Kom Blackie we zullen wel moeten. Nica is daar en we zullen je zeker niet achterlaten hier!" Blackie snoof en begon weer te stappen. Toen we op het terrein stonden was Nica daar ook. "Wat doe je met Blackie?" ik zuchtte. "Wil je een trailer halen?" Nica knikte en kwam een paar minuten later aan met een trailer. We koppelden het apparaat achter de auto en deden de laadklep omlaag. "Kom Blackie, we gaan lekker op reis!" Toen liep Blackie helemaal zeker van zijn zaak de trailer in. We maakten het dier vast en toen we klep net dicht hadden gedaan kwam de oma naar buiten gerent. "Steel mijn paard niet!" ze rende zo hard als ze kon maar kwam niet veel vooruit en toen we eenmaal wegreden was ze nog maar op de helft van het terrein. "Snotapen!!! Kom terug!!! Geef mijn hengst terug!" maar wij waren al te ver om dat nog te horen. In een rustig tempo, vanwege Blackie, reden we richting het VAM. Onderweg waren we een paar keer gestopt om naar Blackie te kijken en hem wat gras te geven. Totdat het opeens heel slecht met het dier ging. "We moeten de dierenarts bellen!" riep Nica overstuur toen Blackie zich kreunend op de stenen liet zakken en probeerde te rollen. "Nee! Dan verraden we onszelf! We moeten een stal vinden en Blackie daar achterlaten. Op de terug weg halen we hem wel weer op!" riep ik over het verkeer heen en we kregen Blackie weer zover om in de trailer te gaan.
na denk ik een kwartier rijden vonden we een grote stal. We reden de oprijlaan op en ik sprong uit de auto. "Ga jij iemand halen dan breng ik Blackie de stallen in!" riep ik naar Nica die al naar een huis rende. "Hey maatje ga je mee?" vroeg ik en ik zag dat de hengst zweette en draaide met zijn ogen van de pijn. "Arm beestje..." ik laadde hem uit en bracht hem alvast naar de grote staldeuren toe. En wat bleek nou... Het was een koeienstal... Nica kwam net toen ik dat ontdekt had naar buiten rennen met een oud echtpaar. "Breng hem maar naar binnen! Hij heeft koliek en mag koste wat het kost niet liggen!" riep de man en ik duwde de deuren open. Blackie trok aan het touw en ik bracht hem vlug naar binnen. Toen kwam de man naast me staan en hielp me Blackie naar een stal achteraan te brengen. Koeien stonden te loeien en ik maakte me zorgen over die arme Blackie. "Geef hem maar aan mij, ik ben dierenarts geweest. Gaan jullie maar even wat drinken met Marieke. Je bent goed op tijd!" zei de man en de vrouw trok me mee naar het huis. Blackie hinnikte nog maar ik kon maar niet stoppen met snikken. Blackie was in die korte tijd zo belangrijk voor me geworden. Hij mocht niks overkomen!
