LEYN POV
mag iisang oras na akong nakaupo sa kama at tila malalim ang iniisip ko, hindi ko alam kung ano ba ang mararamdaman ko ngayong araw...nahihirapan ako lalo na't gising na si cams hindi ko alam kung itatago ko muna ang lahat hanggang sa maging okay sya...ayuko munang pasakitin ang ulo nya dahil lang sa bagay na yon, malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago ako nag desisyon na kumilos.
*
naglalakad na ako patungo sa kwarto nya at hanggang ngayon ay palaisipan parin sa akin ang mga bagay na nalalaman ko tungkol kay carl sandali akong na patulala dahil sa lalim ng iniisip, namalayan ko nalang na napahinto ako sa paglalakad ng makarating ako sa pinto ng kwarto nya imbes na pumasok ako sa loob ay dinungaw ko sya sa kaliwang bahagi ng kwarto, nadatnan ko syang nakatingin naman sa kanang bahagi ng kwarto nya kung saan may isa pang bintana at tanaw na tanaw ang nag lalakihang puno at nag iingayang huni ng ibon, nakatulala lang sya at hindi kumukurap ang mga mata nya.
ano kaya ang nasa isip nya?
naaalala nya ba ako?
kamusta kaya pakiramdam nya?
okay na kaya sya?
marami akong gustong sabihin sakanya ngunit baka makaapekto lahat ng ito sa kalagayan nya.
malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko ulit bago ko sya harapin, halos nanginginig ang mga kalamnan ko sa pagpihit ng pintuan...
pag bukas ko ng pinto akala ko ay lilingunin nya ako ngunit nagkamali ako.
dumiretso ako sa kanang bahagi ng kama nya kung saan may upuan, at mas makikita ko ang mukha nya.
naupo ako ngunit hindi parin maialis ang paningin nya sa bintana, tinanaw ko rin ito kung ano ba ang nakakaagaw atensyon doon.
wala naman...bukod sa nag tatayugang puno napabuntong hininga nalang ako,
muli ko syang hinarap ngunit nakatitig na sya sa akin..
napalunok ako at nakaramdam ako ng kaba sa dibdib kahit wala naman akong dibdib talaga.
"ahmm...kamusta pakiramdam mo?" sambit ko.
hindi na ako mag tataka kung hindi sya sasagot agad dahil expected ng wala syang naaalala dahil na coma sya.
"kanina pa kita hinahanap saan ka nag punta?" mahinang tanong nya...napatingin ako sa likod ko kung may ibang tao ba dito bukod sa aming dalawa, ngunit wala akong nakitang ibang tao kundi kaming dalawa lang talaga.
muli akong nag balik tingin sakanya itinuro ko ang sarili ko upang makasiguradong ako nga ba ang kausap nya, nakita kong nangunot ang noo nya.
"minsan talaga yung pagiging oa nakaka bobo...HAHAHA" narinig ko pa syang tumawa na ikinabigla ko sandali akong nanahimik nang mapansin nyang hindi ako kumikibo ay nag iwas sya ng tingin, totoo ba ang nakita ko tumawa sya! ilang beses ako nag luksa sakanya tapos lalaitin nya lang ako!
sandaling na nahimik ang paligid namin ng bigla syang huminto sa paghalakhak...ilang beses akong lumunok bago ako tuluyang nakapagsalita.
"b-bakit nagising kapa? este!k-kamusta p-pakiramdam m-mo?" muntik pakong magkamali sa tanong ko, bilga naman syang napangisi kaya naman biglang gumaan ang pakiramdam ko.
"well gising na ako, alam mo nasanay na ako sa ingay mo...minsan gustong gustong ko na mag mulat ng mata pero hinang hina pa ang ulo at katawan ko." mahina nyang sambit halatang halata na nanghihina parin sya sa lagay nya.
nakita ko parin syang ngumiti pinagmasdan ko sya mas lalo syang pumayat, maputla, at lalong pumungay yung mga mata tinalo nya pa ang may cancer HAHA!
"and...still thankfull akala ko kase hindi ko na kayo makikita pa." bigla syang nalungkot at nag iwas ng tingi saken kaya naman umisip ako ng paraan upang hindi na sya mag emote.
"namiss ka ng k-kapatid mo...palagi syang nag vivideo call sa akin, tapos okay na sya kakaopera nya lang."
"nakapikit ako pero gising ang diwa ko,leyn." napahinto ako kase akala ko sasaya sya sa ibabalita ko pero malungkot parin sya kitang kita ko ang lungkot ng itsura nya. :(
"gustong gusto ko ng sumama sakanya pero nakikita ko lahat ng mukha nyo." gumuhit ang mga luha nya at mabilis nya rin itong pinunasan ng kanyang kamay.
this time akala ko nakalimot sya pero nag kakamali ako she know's everything in her past.
napabuntong hininga nalang ako nang maalala ko nanaman si carl.
"gusto kung tumakas pero hindi ako makawala...ayaw ko na ngang gumising pero naisip ko si churlz!" napaluha ako sa mga sinasabi nya alam kong hirap na hirap na sya pero nandito lang naman kame...alam kung sobrang hirap mawalan ng minamahal yung lungkot na meron sya lahat yun ramdam na ramdam namin...mabilis syang makahawa pag masaya kase sya masaya rin kame at pag malungkot sya sobrang lungkot din namin. :(
gumalaw sya at dahang dahang umupo mabilis ko naman syang inalalayan...
"hindi kapa pwedeng gumalaw!"
"sino may sabi?" singhal nya kaya naman mabilis akong nawala sa mood ahhhhh! okay na sya...agad ko syang binitawan na ikinabigla nya.
"kung pag babawalan kitang maupo,alam kong makikipag talo kalang sa kagandahan ko!" sambit ko kaya nakita ko syang napangisi.
sabay kameng napalingon ng biglang may dumungaw sa pinto ng kwarto nya bumungad sa amin ang isang palaka.
"nandyan palaka?" singhal ko na ikinasama ng tingin ni mark...
naglakad sya sa gawi namin at itinuon nya na ang paningin kay cams...
"kamusta ka?" sambit ni mark na tinanguan lang sya nito.
"i miss you!" walang hiya hiyang sambit nya dahilan para maubo ako.
nakatingin silang dalawa saken at parang gulat na gulat sa nangyayare.
"don't mind me may trangkaso kase ako ngayon sorry!" palusot ko kaya naman ibinaling na ni mark ang atensyon nya kay cams.
"miss you too!" sagot ni cams.
mabilis na niyakap ni mark si cams kaya agad ko itong pinalo!
"bawal syang yakapin masasagi mo utak nyan bahalaka! ikaw din baka dika maalala nyan!" singhal ko at parehas silang natawa sa isat isa.
to be continue......
ig:cmlpncs
BINABASA MO ANG
LOVE IN THE MOONLIGHT
Teen Fiction"Ayuko ng ma-attach sa isang tao dahil sigurado akong iiwan din nila ako kapag dumating ang panahon watching them as they leave me just breaks my heart into pieces" 'Love in the moonlight'
