Deceiving Mistake (Salvador Series #3)

Kabanata 35

Kabanata 35

Meet

Ang kanyang mahinahon na mata ay unti unting nabahiran ng gulat kalaunan napalitan ito ng pananabik at kalungkotan. He moisten his lips and stood up. Tiningala ko siya when he tower over me. I meet his soulful eyes so I looked down. Yumuko ako at nagmamadaling pinulot ang mga nahulog.

My hand was trembling bad as I pick up the pack of needles and the instruments. Yumukod rin si Enzo at tinulungan ako sa pagligpit nang mga nahulog na gamit.

"Nurse Gabie, anong nangyari?" Narinig ko ang boses ni Nurse Sydney papalapit sa kung nasaan ako.

Tinignan niya ang nahulog kong gamit.

"Nako! Give me that and I'll have it sterilize. Ito muna gamitin mo." Aniya at binigay ang tray na katulad rin ng mga gamit na kinuha ko. Nanginginig ang aking kamay ng kinuha ko yoon. Kumunot ang kanyang noo.

"Ayos ka lang ba, Nurse Gabie?"

Tumango ako at ngumiti ng pilit. Kahit kabaliktaran ang aking naramdaman sa loob. Malakas ang kabog ng dibdib ko sa takot. Mas dumoble ang bilis ng pag pintig nito ng maramdaman ko ang presensya niya sa aking likod.

Palihim akong napasinghap ng kunin niya ang tray mula saking nanginginig na kamay at siya na mismo ang naglagay nito sa nightstand sa tabi ng kanyang kama.

"Maiwan na kita..."Ani ni Nurse Sydney.

Nanatili lamang akong naka tayo at hindi makapag kilos sa aking kinatatayuan. Nilingon na ako ng ibang pasyente at nagtatakang ang kanilang mga tingin.

I tried to compose myself and turned to the man I did not saw for five years. Mabilis ang pag taas baba ng aking dibdib habang dahan dahang lumalapit sa kanya.

Naka upo na ito sa kama habang ang mata ay nasa akin parin. Never wanting to leave his sight from me.

Tumikhim ako at nagtungo sa kanya ng makita ang malagkit na pag agos ng dugo sa kanyang noo.

What the fuck is he doing here?

Kinuha ko muna ang pang linis ng sugat at nilinisan ang kanyang noo. I wiped the blood off his skin and went with betadine after.

Ramdaman ko ang mariin niyang paninitig sa akin. I tried to keep my cool but his piercing gaze made my hands tremble.

Napalunok ako at binilisan ang aking mga kilos. Nang matapos ko linisan ang kanyang sugat. Kinuha ko ang pangtahi at sinumulan nang gawin ito sa kanyang noo. I tried to calm myself first before trying to stitch his forehead.

Ramdam ko ang pagdadalawang isip niyang hawakan ako I saw it with my own eyes.  Kaya nang naramdaman ang kamay niya sa aking bewang napatalon ako sa gulat. The gentle and the warmth of his hand made me gasp.

"Enzo, please..." I pleaded and take off his hands off my waist.

I couldn't concentrate knowing stitching his wound. Can he stop making me feel so nervous?

Mabuti nalang at natapos ko ang pagtahi ng walang palpak, despite the constant distraction he was giving me. Ang mga galos niya naman sa kamay ang inasikaso ko.

After that, I quickly fix all the things and started to walk out of the room. Kanina pa ako kating kating umalis. Kung pwede ko lang madaliin ang pagtatahi ginawa ko na.

Nakahinga ako ng malalim ng makalabas na sa kwartong yoon. Nilapag ko sa nurse station ang tray ng panlinis at mag pa alam nang tatahak sa nurse station kung nasaan ako na assign.

Habang naglalakad patungo sa elevator napa isip ako. Anong ginawa niya dito? What could be Vincenzo Elliott Salvador's business here? Ang layo ng Manila dito hindi posibleng nagkataon lang kung bakit siya nandito.