Deceiving Mistake (Salvador Series #3)

Kabanata 32

Kabanata 32

Following

Tumulong ako sa paghugas ng pinggan. Tumikhim ang kung sino sa aking likod nilingon ko ito at Nakita si Eitan. Umirap ako sa hangin at nagpatuloy sa pagbanlaw ng plato ang katabi ko naman ay palipat lipat ang tingin sa akin at kay Eitan. Mintikan na niyang maihulog ang paltong pinupunsan dahil sa sobrang pag titig sa lalaki sa aking likod. Eitan is good-looking though not good looking enough for my standards and also I dont like his attitude.

"Palagi mo bang akong hindi kakausapin?" tanong niya.

I didnt mind him and continued what Im doing.

"Why arent you talking?!" napalakas na aniya.

Pabagsak kong nilapag ang plato at Malamig siyang nilingon.

"Its not in my vocabulary to talk to strangers." I said and walk out.

Nagmamadali akong tumungo sa labas ayaw kong maiwan mag isa kasama ang lalaki yoon. Nagulat ako ng bigla niyang hinaklit ang aking braso at pinaharap sa kanya.

"Gabie?" tawag ni ate Diana.

Mabilis kong hinawi ang kanyang kamay at nagtungo kay ate. Pinagmasdan niya ang aking mukha at lumipat sa lalaki sa aking likod. She knows what that man did to me.

"Your friends are here. Nag pa alam silang isasama ka sa bahay nila Charlie."

Tumango ako. Hinawakan niya ang aking braso at hinila ako papalayo sa lalaking yoon. Lumabas kami ng bahay at ganon nalang ang aking ginhawa ng malasap ang preskong hangin para kasing may nag babara sa aking dibdib at hindi ako makahinga kanina.

Kumaway si Sadie sa akin ng makita ako ang ibang kaibigan nami sa likod ng pick up kumaway rin. Zandjo's eyes darted from my far back.

Ngumiti ako sa kanila.

"Mas mabuting ilayo niyo si Gabie dito." Ani ni ate Diana.

Tumango si Sadie. "Mauna na po kami." Aniya.

Tumango si ate Diana. "Mag ingat kayo."

Binati ko si Charlie ng makarating kami sa kanila bago umopo sa tabi ni Sadie. I remain quiet the whole time, Sadie mustve noticed my silence kaya inilingan niya sila Marco at kylie ng mag tangka itong kausapin ako.

It wasnt the last time I heard from him, he keep on following me everywhere I go. Nababahala nan ga sila Sadie at baka kung ano ang gagawin ni Eitan sa akin. I was scared too. Hes always in the hospital visiting me.

"Si, Gabie?" tanong niya kay Sadie one time when e showed up in the hospital.

"Wala nag absent masakit ang tyan, bakit?"

Hindi umimik si Eitan ilang minute ring nanatiling tahimik bago ko narinig ang pag alis niya. Sinipa ako ni Sadie ng mahina sa paa. I mouthed wala na? tumango siya. Tumayo ako at inayos ang aking uniform.

"Ang sakit talaga ng magaganda buti nalang at hindi ako kasing ganda mo hindi ko keri ang mga stalker." Aniya. ulitin kaya natin ang itsura mo noon?

Yung maiksi at may bangs kong buhok ngayon tumubo na at bumalik sa dati. My wavy black hair returned last three years. Napanatag na ang loob kong may makakakilala sa akin patay na nga ako at wala namang maghahanap sa akin, like who will? Theres no one!

Kinuha ko ang tray ng gamut at nagtungo sa kwarto ng mga pasyente. Humikab ako at sumandal sa pader. Pinagmasdan ko ang langit sa labas.

Biglang pumasok sa isip ko sila mommy at daddy pati narin si Lola, did she wait for me? Until now? Did they miss me? Are they longing for medid he miss me too? Iniisip niya rin kaya ako?

Yumuko ako upang alis ang mga tanong sa aking isipan. Tumingala ako ng mag tangka tumulo ang aking luha. No more shedding of tears, Galina. No more!

Ng tumgtung ang five Bumaba na kami ng building. Mabuti nalang at sa paglabas namin ng hospital wala na si Eitan. Kahapon na abutan namin siyang naghihintay sa tapat ng hospital kung hindi pa kami sinabihan ng guard makikita sana kami ni Eitan. Dumaretso si Marco sa basement. I have to lay down on his car to hide because its not tinted.

I didnt tell ate Diana about this ayaw kong mag bigay pa ng problema sa kanila.

Siniko ako ni Sadie at nginuso si Eitan sa malayuan. Napapikit ako ng mariin sa kanyang ka kulitan at ka weirdohan. Hindi ko ito pinansin at nakiki halubilo sa mga kaibigan. Hinatid ako ni Zandjo sa bahay he made sure I was in the house before driving away.

"Saan ka pupunta Ate, Gabie?" tanong ni Sean ng makita akong bihis na bihis.

Umopo siya sa kama ko at pinagmasdan ako.

"Sa Ate Sadie mo."

Tumango siya at lumabi. Pinagmasdan akong mag lagay ng clip sa buhok.

"Come home early."

Tumango ako at tumayo para halikan ang kanyang noo. Kirga ko siya at Bumaba na kami.

Bumaba ako sa tricycle at nag tungo sa gate nila Sadie. Narinig ko ang pagbagsak ng pinto kaya nilingon ko ito at nakita si Eitan lumabas ng kanyang kotsye.

"Gabie, wait!" He said and run towards me.

Binilisan ko ang aking hakbang patungo sa gate nila Sadie but sadly he catch up to me and grab my arm harshly.

Masama ko siyang tinignan.

"What do you want this time?"

"I just want to talk to you."

"I have no time for your jokes."

Tinalikuran ko siya at humakbang patungo sa gate nila Sadie ng higpitan niya ang pagkakahawak sa akin. Napa ngiwi ako.

"Quit, following me!"

"Not until you're mine."

"Sorry for you, but I wont be yours!"

Kumunot ang kanyang noo at nakita ko na ang pag iba ng kanyang mukha tila galit na galit ang kanyang mata ay dimilim na. I remain calm kahit n amalakas ang kabog ng dibdib ko sa nerbyos.

"Bakit ano bang wala sa akin? Im good looking, Im rich, and Im also good in bed." mariin nitong aniya.

"But you're not him!" I shout back. Nanubig na ang aking mata at ang galit sa aking puso ay unti unting sumiklab. "Hindi mo ako makukuha dahil pagmamayari na ako ng iba kaya pwede ba tigilan mo na ako!" puno ng puot kong aniya.

Binawi ko ang aking braso mula sa kanya. Sa aking pagharap Nagulat ako ng makita si Sadie gulat sa narinig. Napako ito sa kanyang kinatatyuan habang ang tingin ay nasa akin.